13
Niet is gewoon
Welkom in Hotel Kampala
JAN WILLEM RIETBERG
aan Rotterdam heeft indruk ge
maakt op de Afrikaanse atleet. De
Zeeuwse delegatie keek zelfs even
rond in het Feyenoord-stadion.
„Het grootste stadion dat ik ooit
gezien heb." Na afloop van de race
was er ook nog een bijzondere
traktatie. „Ik at een oliebol."
Graanpapje
In Strijenham eet Agaba wat de pot
schaft. „Boerenkool is lekker."
Maar ook wordt rekening gehou
den met de dieetwensen van de
Afrikaanse gast. Zo wordt er 's och
tends vaak bushera geserveerd, het
nationale ontbijt in Oeganda. De
ingrediënten komen uit de oude
voorraad van Jonkergauw in Ber
gen op Zoom. Agaba zweert bij het
graanpapje. „Ik word er sterk van."
In de aanloop naar Aagtekerke
heeft hij niets aan het toeval over
gelaten. Pas nog heeft hij een deel
van het parkoers verkend, samen
met trainer Anthony van den Berg
van Loopgroep Zeeland. Agaba
verbleef een dag of wat in Oost-
Souburg, bij Jan Willem Rietberg
thuis. Elke dag werden het strand
en de duinen opgezocht. Het
Zeeuwse zand is voor hem nog
steeds een vreemde ondergrond.
„Mijn voetenwerk in het zand is
slecht. Ik loop als een kip. Ik moet
meer rendement uit mijn loopbe
weging halen."
Na Aagtekerke volgen voor
Agaba onder meer nog de Sylvester
Cross in Soest en de Halve Mara
thon in Egmond. Maar eerst wil hij
op Walcheren zijn grote concur
rent Tim van den Broeke verslaan.
„We zijn goede vrienden. We ge
ven elkaar doorgaans weinig toe.
De vorm van de dag zal beslissend
zijn."
gauw. De in Strijenham woonach
tige duursporter Ton van Os, een
bekende van Jonkergauw, maakte
hem wegwijs in het loopwereldje.
Legendarisch was zijn debuut, in
een ijskoude Trail by the Sea. Re
gen, hagel en wind geselen de op
kop lopende Afrikaanse atleet. Hij
raakt bevangen door de Zeeuwse
kou en wordt links en rechts gepas
seerd. „Van de laatste kilometers
herinner ik me niets."
Later in zijn eerste Hollandse
winterseizoen was Agaba beter ge
wapend tegen de omstandigheden
en won hij vaak, ook in Aagtekerke.
Die dag ontmoette hij ook Jan Wil
lem Rietberg van de Loopgroep
Zeeland. Een nieuwe vriendschap
was geboren. Agaba bracht de Kerst
door in Friesland, samen met de fa
milie van Rietberg. En hij werd lid
van de Zeeuwse loop
groep. Het voelt voor
hem als een warm
nest. „We hebben
veel plezier sa
men.
Deze winter ver
blijft Agaba bij
Ton en Jacque-
line van Os, in
Strijenham.
TON VAN OS
Het buurtschap schuilt weg onder
de dijk, een stuk of wat huizen en
een camping. Agaba is er een be
kende verschijning geworden. On
derweg wordt hij tijdens zijn trai
ningsrondjes regelmatig gegroet en
bij zijn naam genoemd. Voor
Agaba zijn het geluksmomenten.
„Het zijn allemaal aanmoedigin
gen die me sterken in mijn missie.
Ik wil mezelf blijven verbeteren
als atleet en straks financieel in
staat zijn om naar de universiteit
te gaan."
Het prijzengeld van zijn
23ste plaats in de Ze
venheuvelen-
loop in Nij
megen is
net binnen. Een mooie klassering,
in een sterk internationaal veld. Hij
wisselde zelfs nog wat woordjes
met Joshua Cheptegei, zijn landge
noot en winnaar. „Hij is mijn grote
held." Er zijn meer centjes onder
weg, die van zijn tweede plek in de
Beekse Bergen Cross bijvoorbeeld.
Ook in de Bruggenloop in Rotter
dam hoefde Agaba slechts één at
leet voor zich te dulden. Het is
weer een deelname met een ver
haal. „Ik heb angst voor water en
durf eigenlijk geen bruggen over."
Lachend: „En in Rotterdam zaten
er wel zes bruggen in de route."
Hij was in de Maasstad samen
met Jan Willem Rietberg en an
dere leden van de Loopgroep Zee
land. „Op de bruggen liep ik zo ver
mogelijk aan de binnenkant, om
maar niet naar beneden te hoeven
kijken. Ik maakte heel wat extra
meters en werd ook nog een keer
verkeerd gestuurd." Het bezoek
zaterdag 22 december 2018
GO
Aggrey Agaba heeft
een plekje in ons
hart veroverd. Ook
kan hij geweldig op
schieten met onze
twee kinderen. Bin
nenkort is hij klaar
met de middelbare
school. We kennen
zijn grote droom:
naar de universiteit
gaan. Tegelijkertijd
weten we dat zoiets
in Oeganda niet ge
makkelijk is. Hij ver
wondert zich hier
ook over zoveel
zaken, die voor ons
vanzelfsprekend
zijn. Die verwonde
ring vinden we goed
om onze kinderen
voor te houden.
Niets is gewoon.
Afgelopen zomer
fietsten wij van Riga
in Letland naar huis.
Onderweg bedacht
ik me hoe leuk het
zou zijn om Aggrey
Agaba uit te nodi
gen. We zijn vorig
jaar vrienden gewor
den. Voor mij is dat
ook een soort van
rijkdom. Hij is een
warme, aardige jon
gen en opgegroeid
in een heel andere
cultuur. Die ge
kleurdheid van de
wereld, al die varia
ties in gewoonten
en culturen, spreken
mij aan. Het is hier
soms net Hotel
Kampala. We leren
van elkaar.
