Geschikte peer EGBERT JAN Egbert Jan zou best iets aan z'n grijze haren willen laten doen. zo op de prijs. Liefst eten we biologisch, we zijn milieubewust." Mare: „Ik wil om die reden ook maar één keer per jaar vliegen." Gerdie: „Ik vlieg vaker, vanwege werk." Mare: „Gerdies favoriete schilderij heeft ze bij het grofvuil gevonden." Gerdie: „Daar kan ik van genieten. Ik koop het liefst spullen van mensen die aardig zijn. Als verkopers niet vriende lijk zijn, koop ik het liever niet." Mare: „Ik dacht lange tijd dat smaak volle spullen duur zijn. Maar Gerdie heeft een goede smaak zonder dat daar gelijk een hoog prijskaartje aan hangt." Gerdie: „Ik vind het verhaal achter aan kopen belangrijker dan de prijs. Zo heb ik een piano die maar 300 euro kostte. Hij is vals, maar komt uit de inboedel van een jachtslot waar ik feesten organi seerde en waar ik goede herinneringen aan heb." Mare: „Ik wil niet afhankelijk zijn van spullen en gadgets. Ik vind ons huis mooi, als we het moeten verkopen zou ik het jammer vinden. Maar niet meer dan dat." Gerdie: „Het huis kostte 285.000 euro, inclusief de inboedel, een poes en een auto. We hebben eerst twee jaar hui- zenruil gedaan en daarna de woning gekocht. Zo leuk!" Mare: „Als ondernemers is het onzeker of we volgend jaar nog hetzelfde verdie nen." Gerdie: „En de afgelopen jaren hebben we niet veel gespaard." Mare: „We proberen ons niet te veel te laten leiden door angst over geld in de toekomst, maar het is soms best span nend." Gerdie: „Sinds kort verhuren we, als we allebei weg zijn, het hele huis voor 125 euro per dag via Airbnb. Als we thuis zijn, verhuren we soms een kamer met ontbijt voor 50 euro per nacht." Mare: „Fijn hoor. Dan kunnen we van de opbrengst leuke dingen doen." Gerdie: „Ik wil niet te veel spullen in huis. Het verhaal dat ik wil uitdragen is dat de mooiste herinneringen niets kosten." Mare: „Liefde kost ook geen geld." Gerdie: „Mooi gezegd." Eens komt de dag. De dag dat iemand voor je opstaat in het openbaar vervoer. Voor mij is die al geweest, zo'n vijfjaar geleden. Een ijverige jon geman, vastbesloten om seniori teit respect te betonen, monster de de omstanders. Zijn keus viel op een mevrouw, naar schatting 52 jaar oud, die venijnig weigerde. Een andere mevrouw perste er, hoofdschuddend, een glimlach uit. „Dan mag zitten, meneer", zei hij tegen mij op de toon van de geschikte peer. „Nee hoor, dank u." Ongeduldig: „Is niet erg. Ga zitten." Gegniffel in het treinstel. 'Die grijze' noemde zoon Yann mij op z'n 15de. Achter m'n rug. Ik hoorde het van zijn moeder, met wie ik toen nog getrouwd was. Ze smaalde er lichtjes bij. Zelf was ze grijs op haar 25ste, en verfde om de drie, vier weken. Onrecht heb ik dat altijd ge vonden: al die prachtige blondi nes en brunettes van 50-plus, onder wie mijn eega. Bij het gros van de oudere Nederlandse vrouwen is geen haartje grijs te bekennen. In slapeloze nachten lig ik er weieens over te fantase ren: door een heftige chemische reactie in de stratosfeer verdwijnt bij alle vrouwen en mannen op aarde de kleurstof integraal van elke beharing. Wat een schok zou dat geven. Alle maatschappelijke en sociale verhoudingen en alle hiërarchieën overhoop. „Ik herkende je van verre. Dat hoogblonde kapsel", zei een collega met wie ik in de stad had afgesproken, zelf kaal als een opgewreven pruim. Bij mijn dorpskapper heb ik geïnformeerd: kan ik m'n haar heel geleidelijk en geraffineerd, zodat niemand het merkt, zeg in 52 weken, de voormalige kleur teruggeven? De kapper wilde mij duidelijk niet ontmoedigen en begon een beschouwing over haar in het algemeen, die na omzwervingen via zijn grootvader die ook kap per was, terechtkwam bij de gele hesjes in Parijs en Den Haag. Rutte moet weg, begreep ik, en het NOS Journaal is fake news. „Maar mijn haar?" Weer een verhandeling, waaruit ik kon opmaken dat hij dat project te hoog gegrepen vond. Na die geschikte peer is er trouwens nooit meer iemand voor me opgestaan. Ook meedoen? Stuur een mail naar geldengeluk@persgroep.nl „Nee." Egbert Jan Riethof (64) is journalist. Hij heeft een dochter (26) en een zoon (24). Egbert Jan woont in z'n eentje in een huis met drie verdiepingen. ZATERDAG 22 DECEMBER 2018

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 102