Edwin Evers
Nog een week en dan stopt
Edwin Evers (47) met zijn
dagelijkse ochtendshow
op Radio 538. De vrolijkste,
populairste en volgens
velen beste dj van Neder
land over afscheid nemen,
worstelen met de liefde,
bescheidenheid en de
band met zijn moeder.
Hij valt stil en veegt de tranen van
zijn wangen. De emoties komen als Edwin
Evers spreekt over zijn 82-jarige moeder en
het briefje van haar hand dat hij onlangs
vond op de keukentafel. „Dit gebeurt bijna
nooit", zegt hij haast excuserend over de
plotselinge ontroering.
Even eerder klonk nog die o zo bekende
bulderende lach, als inleiding op zijn ant
woord op de vraag of een nukkige Evers
eigenlijk wel bestaat. Die lach van jewelste
kleeft aan de nummer ï-dj van Nederland.
Hij klinkt ook na minder makkelijke vra
gen, al is het in die gevallen vooral een te
ken van ongemak. Het gesprek gaat name
lijk over hem en 'dat hoeft eigenlijk niet zo'.
„Natuurlijk ben ik weieens nukkig. Nooit
lang hoor, hooguit een dag." Het belang
rijkste verschil na 21 december, als de laatste
Evers Staat Op een feit is: hij kan eindelijk
eens ongegeneerd een hele ochtend mok
ken. Dat mocht de afgelopen 21 jaar niet.
Althans, niet van hemzelf. In tegenstelling
tot bijvoorbeeld collega Giel Beelen, die de
luisteraar juist geregeld deelgenoot maakt
van zijn grilligheid.
„Ik geloof daar niet in", zegt Evers. „Als je
naar een concert gaat van je favoriete artiest
en die zegt er even geen zin in te hebben en
daarom bepaalde liedjes niet te zingen...
Daar heb je toch geen kaartje voor gekocht?
De luisteraar verwacht dat het knalt, dus
moet je dat doen. Ook al ben ik strontcha
grijnig."
De koning van Radio 538 uit het Overijs
selse Hardenberg haalt het desnoods uit
zijn tenen. Het gaat soms zo ver dat na een
meningsverschil in de studio ('laatst nog
over het boerkaverbod') niemand een
woord met elkaar wisselt tijdens het draai
en van een plaatje. Bozig staart het kwartet
- met naast Evers zijn vaste sidekicks Rick
Romijn, Niels van Baarlen en Jelte van der
Goot - dan wat voor zich uit. Tot de schui
ven opnieuw opengaan. 'En ja hoor, daar
zijn we weerrrr!'
„Vaak bewaren we verhalen ook bewust.
Ik kom bijvoorbeeld terug van vakantie,
loop even voor 6 uur de studio binnen en
dan vraagt niemand me hoe het was. Tot
die microfoon aangaat. 'Edwin man, hoe
was je vakantie?!' Zo gaat dat. Omdat we
weten: alles moet echt en spontaan zijn.
Het gebeurt nooit dat je ons een anekdote
hoort vertellen die we stiekem al kennen.
Je hoort ook nooit een gemaakte lach.
Authenticiteit is ons belangrijkste wapen."
Evers komt uit een hecht, traditioneel
arbeidersgezin. Zijn vader, die in 2014 op
82-jarige leeftijd plotseling overleed aan
een hersenbloeding, was elektricien en
speelde trompet bij een amusementsorkest.
Evers' broers zijn zes en tien jaar ouder en
leven, als medewerker van een salarisadmi
nistratie en directeur van een accountants
organisatie, in een compleet andere wereld.
In eerdere interviews vertelde Evers door
'Ik werd een
beetje moe van
het moeten'
TEKST GUDO TIENHOOVEN
FOTO'S SHODY CAREMAN
ZATERDAG 15 DECEMBER 2018 9
