7 'Je moet kunnen genieten van de kleine dingen, daar gaat het om' wonen. We hebben rond de 55 medewerkers en er is weinig verloop. Ik merk dat als je goed voor medewerkers zorgt, zij goed zorgen voor bewoners." „Ik vind het belangrijk dat een gebouw warmte en sfeer uitstraalt. Ik hecht er ook aan dat de televisie uitgaat als er koffie gedronken wordt. En ik maak met iedereen een praatje, dat gaat vanzelf. Bewoners mogen hier zijn zoals ze zijn. Ze hoeven niet op hun tenen te lopen. Als mensen op hun gemak zijn, zie je dat ze meer in huis hebben dan je in eerste in stantie denkt. We hadden eens ouders op be zoek, van wie hun zoon hier pas een paar we ken woonde. Hij ging koffie voor ze zetten. Dat raakte hen zó enorm. Dat had hij nog nooit voor hen gedaan. Dat doe je hier voor el kaar, dus hij ging daar in mee. Dat zijn kleine geluksmomentjes, voor ons en ouders." „Ik ben wel eens gevraagd voor een baan in het midden van het land, maar mijn man en ik zijn buitenmensen. We wonen in de polder en dat vind ik heerlijk. Ik loop iedere dag naar het werk. Ik heb dit altijd een wereldbaan in Schoondijke gevonden. Je moet kunnen ge nieten van de kleine dingen, daar gaat het om. Ik heb het altijd een uitdaging gevonden dat het dagelijks leven voor mensen goed is." „Mijn visie is inmiddels wel geland bij ieder een die hier werkt en bij de familieleden. Liefde en respect voor de bewoners vormen het hart van De Okkernoot. En ik heb alle ver trouwen in Martin en de medewerkers. We hebben iemand gezocht die niet na drie jaar zegt; nu gaan we fuseren. Als ik wegga veran dert de visie niet patsboem. Het afscheid ne men vind ik lastiger. Je raakt vergroeid met mensen en families, sommige bewoners en collega's ken ik al dertig jaar. Het afscheid wordt wel een feest, ik wil geen officiële bij eenkomst met toespraken. De bewoners zijn iets aan het voorbereiden, af en toe mag ik zelfs niet in mijn kantoor komen. Als ik de sleutel heb overhandigd en zeg 'nou kom ik niet meer werken', zal dat wel even emotio neel zijn. Maar ik werk al sinds mijn 17de en mijn man is al vijfjaar met pensioen. Onze zoon en dochter zijn volwassen en het huis uit. Er is van alles wat ik nog wil doen. Je kunt natuurlijk plannen zoveel je wilt, maar er komt altijd iets tussen. Dus ik zie het wel!" GO ZATERDAG 15 DECEMBER 2018 Scheidend directeur Ans van Rooijen van De Okkernoot: „Bewoners mogen hier zijn zoals ze zijn. Ze hoeven niet op hun tenen te lopen." FOTO PETER NICOLAI Toen bewoners u voordroegen voor een Ko ninklijke Onderscheiding in 2000, werd u door hen geroemd. Onder meer omdat u altijd zorgt voor een gezellige sfeer. Herkent u zich daarin? Uw werk is verweven met wie u bent en waar u voor staat. Heeft u in al die jaren nooit over wogen iets anders te gaan doen? Op 18 december gaat u met pensioen en Mar tin Schoolmeester uit Middelburg volgt u op. Bent u niet bang dat het hier verandert na uw vertrek?

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 55