Grenspalen worden goed onderhouden
5
'Mijn personeel komt uit
Sint Jansteen. We hebben
regelmatig dat we tegen
elkaar zeggen:
wat bedoel je nou?'
Vijfjaarlijkse schilderbeurt
dezelfde munt, dat is een groot voordeel. Maar zake
lijk gezien is de grens nog niet weg."
Na de lunch in de Tol koersen we naar Sas van
Gent. Daar zijn de oude douanekantoren verdwenen.
Aan het kanaal voelt het als een merkwaardig stukje
overgangsland. De tijd van formulieren, stempels en
steels overhandigde fooien - steekpenningen, zeiden
sommigen - is er helemaal weggewist. Verder naar
Koewacht. Daar is Kristine Sarens met het oog op de
kerstmarkt lichtjes in haar buitenboom aan het han
gen. Staan we in Nederland of in Vlaanderen: „Mijn
huis staat in België, mijn garage in Nederland." Ze
komt van Melsele en woont nu zes jaar in Koewacht.
Op het Peerke Plein komen drie gemeenten samen:
Stekene, Moerbeke en Terneuzen. Ze ziet Koewacht -
zowel het Nederlandse als het Belgische deel - als
een eenheid. En zegt: „Ik kan best aan de Neder
landse kant wonen. Als de samenleving maar zedig
is."
In Kapellebrug is het een drukte van jewelste op de
rotonde. „Vind je het vreemd", vraagt Peter Lamb-
rechts. „Al het verkeer van de Expresweg naar Hulst
komt hier langs." Lambrechts (48) heeft een bon
bonwinkel in het vroegere Belgische douanekantoor.
„Ik kocht het pand 23 jaar geleden van de staat. De
douaniers gingen er drie jaar eerder uit." Ook voor
hem is de grens voltooid verleden tijd. Natuurlijk
zijn er nog steeds wat verschillen: „Je merkt
het aan de diesel, die nu in Nederland
goedkoper is. En de taal. Mijn perso
neel komt uit Sint Jansteen. We heb
ben regelmatig dat we tegen elkaar
zeggen: wat bedoel je nou?" Achter
zijn winkel staat grenspaal 280 op
wat hij een stukje niemandsland
noemt. Voor de deur, aan de overkant
van de straat, staat nummer 279. Die moest
voor de aanleg van de rotonde iets worden
verplaatst. Even verderop rijden we langs de
winkel, die lange tijd een bord op de gevel had be
vestigd: 'Laatste winkel in Nederland'. Die bood
schap is verdwenen.
We krijgen de koeltorens van Doel in het vizier.
Eén dampt, de ander is buiten bedrijf. De Hedwige-
polder verkeert nog in kennelijke staat van ontred
dering. Afgesloten wegen, huizen die op de sloper
wachten, akkers die er verwaarloosd bij liggen. Bo
venop de dijk is de haven van Antwerpen opeens
dichtbij. Grenspaal 269A, geplaatst in 1905. Als de
polder over een paar jaar getijdengebied wordt, ver
huist hij. De precieze plek moet nog worden bepaald.
Het is stil, eind van de dag. Ganzen zoeken hun rust
plaats in het Verdronken Land van Saeftinghe.
GO ZATERDAG 15 DECEMBER 2018
Langs de grens van
Zeeuws-Vlaanderen
staan 105 gietijzeren
grenspalen. De in 1984
opgerichte Permanente
Grenscommissie Schel-
demond is verantwoorde
lijk voor het onderhoud
van de grenspalen op
X het gedeelte tus-
sen de
Schelde-Rijnverbinding
en het Zwin. De commis
sie komt jaarlijks bijeen
en bestaat uit vertegen
woordigers van de provin
cies Zeeland, Oost-Vlaan-
deren, West-Vlaanderen
en het Belgische en Ne
derlandse kadaster.
Het onderhoudsplan
voorziet in een vijfjaar
lijkse schilderbeurt. Elk
jaar wordt circa één vijfde
deel van de palen geschil
derd. De kosten belopen
gemiddeld 2500 euro per
jaar, waarvan Nederland
en België elk de helft be
talen.
In Nederland stort het mi
nisterie van Buitenlandse
Zaken geld in het provin
ciefonds, in België betaalt
dat ministerie recht
streeks.
De vastgestelde kleur is
'hardsteen' grijs, RAL-
nummer 7035. De wa
pens van Nederland en
België, jaartal, nummer en
de knop bovenop zijn
zwart.
De Zeeuws-Vlaamse Gie
terij in Sas van Gent heeft
mallen, waarin nieuwe
palen kunnen worden ge
goten. Dat gebeurt als
een paal onherstelbaar
beschadigd is.
Peter Lambrechts, Kapellebrug