Grenspalen worden goed onderhouden 5 'Mijn personeel komt uit Sint Jansteen. We hebben regelmatig dat we tegen elkaar zeggen: wat bedoel je nou?' Vijfjaarlijkse schilderbeurt dezelfde munt, dat is een groot voordeel. Maar zake lijk gezien is de grens nog niet weg." Na de lunch in de Tol koersen we naar Sas van Gent. Daar zijn de oude douanekantoren verdwenen. Aan het kanaal voelt het als een merkwaardig stukje overgangsland. De tijd van formulieren, stempels en steels overhandigde fooien - steekpenningen, zeiden sommigen - is er helemaal weggewist. Verder naar Koewacht. Daar is Kristine Sarens met het oog op de kerstmarkt lichtjes in haar buitenboom aan het han gen. Staan we in Nederland of in Vlaanderen: „Mijn huis staat in België, mijn garage in Nederland." Ze komt van Melsele en woont nu zes jaar in Koewacht. Op het Peerke Plein komen drie gemeenten samen: Stekene, Moerbeke en Terneuzen. Ze ziet Koewacht - zowel het Nederlandse als het Belgische deel - als een eenheid. En zegt: „Ik kan best aan de Neder landse kant wonen. Als de samenleving maar zedig is." In Kapellebrug is het een drukte van jewelste op de rotonde. „Vind je het vreemd", vraagt Peter Lamb- rechts. „Al het verkeer van de Expresweg naar Hulst komt hier langs." Lambrechts (48) heeft een bon bonwinkel in het vroegere Belgische douanekantoor. „Ik kocht het pand 23 jaar geleden van de staat. De douaniers gingen er drie jaar eerder uit." Ook voor hem is de grens voltooid verleden tijd. Natuurlijk zijn er nog steeds wat verschillen: „Je merkt het aan de diesel, die nu in Nederland goedkoper is. En de taal. Mijn perso neel komt uit Sint Jansteen. We heb ben regelmatig dat we tegen elkaar zeggen: wat bedoel je nou?" Achter zijn winkel staat grenspaal 280 op wat hij een stukje niemandsland noemt. Voor de deur, aan de overkant van de straat, staat nummer 279. Die moest voor de aanleg van de rotonde iets worden verplaatst. Even verderop rijden we langs de winkel, die lange tijd een bord op de gevel had be vestigd: 'Laatste winkel in Nederland'. Die bood schap is verdwenen. We krijgen de koeltorens van Doel in het vizier. Eén dampt, de ander is buiten bedrijf. De Hedwige- polder verkeert nog in kennelijke staat van ontred dering. Afgesloten wegen, huizen die op de sloper wachten, akkers die er verwaarloosd bij liggen. Bo venop de dijk is de haven van Antwerpen opeens dichtbij. Grenspaal 269A, geplaatst in 1905. Als de polder over een paar jaar getijdengebied wordt, ver huist hij. De precieze plek moet nog worden bepaald. Het is stil, eind van de dag. Ganzen zoeken hun rust plaats in het Verdronken Land van Saeftinghe. GO ZATERDAG 15 DECEMBER 2018 Langs de grens van Zeeuws-Vlaanderen staan 105 gietijzeren grenspalen. De in 1984 opgerichte Permanente Grenscommissie Schel- demond is verantwoorde lijk voor het onderhoud van de grenspalen op X het gedeelte tus- sen de Schelde-Rijnverbinding en het Zwin. De commis sie komt jaarlijks bijeen en bestaat uit vertegen woordigers van de provin cies Zeeland, Oost-Vlaan- deren, West-Vlaanderen en het Belgische en Ne derlandse kadaster. Het onderhoudsplan voorziet in een vijfjaar lijkse schilderbeurt. Elk jaar wordt circa één vijfde deel van de palen geschil derd. De kosten belopen gemiddeld 2500 euro per jaar, waarvan Nederland en België elk de helft be talen. In Nederland stort het mi nisterie van Buitenlandse Zaken geld in het provin ciefonds, in België betaalt dat ministerie recht streeks. De vastgestelde kleur is 'hardsteen' grijs, RAL- nummer 7035. De wa pens van Nederland en België, jaartal, nummer en de knop bovenop zijn zwart. De Zeeuws-Vlaamse Gie terij in Sas van Gent heeft mallen, waarin nieuwe palen kunnen worden ge goten. Dat gebeurt als een paal onherstelbaar beschadigd is. Peter Lambrechts, Kapellebrug

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 53