MIJN FOTO
ZEELAND 11
ledereen heeft wel een foto waar een verhaal achter zit. Dat tekenen we graag op. Vandaag: Tilly (77, uit
Sint Jansteen), Anny (75, uit Koewacht) en Tonnie Pieters (73, uit Oosterzele) over hun jeugdfoto.
Een oude foto, van nu drie
bejaarde mensen", begint
Anny Pieters (75) te vertel
len. „Hey", onderbreekt
haar broer Tonnie (73) haar. „Je bent
maar zo oud als je jezelf voelt." Toch
is het waar dat zij en zus Tilly (77)
nog erg jong waren toen er een fo
tograaf naar het huis van hun ou
ders aan de Plattendijk in Absdale
kwam. Zes, vier en anderhalfjaar
om precies te zijn. „Mijn moeder zei
dat er een man kwam en dat we op
de foto moesten", herinnert Tilly
zich nog. „Ze trok onze mooie kle
ding aan en beval ons stil te zitten.
Ik was bang dat we met die man
mee moesten." Ook van Anny haar
gezicht is de angst af te lezen. „Ik
was zó bang", vertelt ze lachend,
terwijl ze naar de foto kijkt. Hun
broer Tonnie begrijpt er niets van.
„Waarom dan? Ik herinner me niets
meer van die dag, ik was nog te
jong."
Bang
„Wij hadden nog niets gezien in die
tijd", legt Anny uit. „We woonden
middenin de polder, kwamen niet
van den hof en gingen nog niet naar
school. Onze tante woonde naast
ons. Zij had twee zoons en daar
speelden wij mee. We kenden ver
der niemand. De huizen stonden
ver uit elkaar en er waren geen an
dere kinderen." Dat er een fotograaf
aan huis kwam, was dus heel wat.
„Hij kwam een week van tevoren
aan de deuren vragen of iemand fo
to's wilde", vult Tilly aan. „Mijn
moeder wilde dat heel graag, dus op
zondag kwam hij terug." Anny weet
nog goed dat ze voor hun gevoel erg
lang stil moesten zitten. „We kre
gen van tevoren nieuwe kleding
aan en moesten op een stoel blijven
zitten tot hij er was", vertelt ze. „Zo
maakten we ons zeker niet vuil.
Toen de fotograaf weg was, gingen
die kleren meteen weer uit natuur
lijk." De twee zussen kijken erg
bang in de lens, maar hun broertje
van anderhalf dacht er heel anders
over. „Ik was heel fotogeniek, dat
zie je zo", grapt Tonnie.
Ingelijst
De foto is voor hen alle drie een
mooie herinnering aan vroeger.
„We hebben dit beeld allemaal
thuis ingelijst staan", vertelt Anny.
Er was altijd maar een foto, maar
hun neef Gerard vond nog twee ko
pieën in de tas van zijn moeder, na
dat zij overleed. Anny: „Foto's wa
ren toen nog niet gangbaar, dus het
was echt bijzonder ze te hebben."
Toch hebben de drie het kiekje
nooit bij hun ouders thuis ingelijst
zien staan. „Dat werd toentertijd
niet gedaan", legt Tilly uit. „Enkel
onze communiefoto's werden inge
lijst. Deze werd opgeborgen in een
doos."
donderdag 13 december 2018
GO
'Een fotograaf, dat was wat'
Gertie De Boey
Op hun jeugdfoto kijken Anny, Tonnie en
Tilly niet erg blij richting de fotograaf.
REPRODUCTIE EN FOTO PETER NICOLAI
Anny, Tonnie en Tilly poseren nog een
keer zoals op de foto uit hun jeugd.
