Zolang ik het fysiek
aankan, blijf ik spelen
Harmes aast op snelle marathontijd
17
zv
De Schelde verliest de topper tegen De
Rog. „Als het inzicht van de jongere gasten
beter wordt, kunnen we over een jaar of twee
zeker meedoen voor het kampioenschap."
De waterpoloërs van De Schelde
liepen in de topper tegen De Rog
tegen de tweede nederlaag van het
seizoen aan. Voor eigen publiek
verloor het Terneuzense team met
11-5. De gasten maakten vooral in
de tweede periode het verschil. In
die fase liep De Rog van 2-2 uit
naar 7-3.
De Schelde werd gewogen en te
licht bevonden, maar daar werd
niet al te lang over getreurd. De
Rog handhaafde de ongeslagen
reeks en boekte de achtste zege op
rij. „Ze hadden eigenlijk vorig sei
zoen al kampioen moeten worden,
maar zijn tweede geworden omdat
ze niet wilden promoveren", ver
telde Mertijn Loof. „In de partijen
die we andere jaren tegen hen
speelden, kwamen we helemaal
niet in de buurt."
De Schelde, dat de voorbije twee
seizoenen met een plaats in de
middenmoot afsloot, begon sterk
aan de topper in de eerste klasse A
van het district. De Terneuzenaren
kwamen voor veel publiek tot
twee keer toe op voorsprong en
sloten de eerste periode door tref
fers van Ruben de Vos en Sven
Schieman af met 2-2.
In de tweede periode van zes
minuten legden de Limburgers
het duel in een beslissende plooi.
Waar de thuisploeg een overtalsi-
tuatie te vaak niet kon uitbuiten,
wist De Rog met een man meer
wel de Terneuzense verdediging
uiteen te spelen. De gasten zoch
ten met veel geduld keer op keer
de vrije man en sloegen op het
juiste moment doeltreffend toe.
„Wij hebben niet veel situaties
met een man meer gehad", keek
Loof terug. „Maar als we die had
den, werden die niet goed benut.
Ik vond de scheidsrechters goed
fluiten. Wij maakten te veel
stomme fouten. Dat hebben we na
de tweede periode besproken,
waarna dat minder is gebeurd. Je
kon bij hen zien dat ze al een aan
tal jaar samen spelen. Elke fout
werd afgestraft."
De nederlaag betekende voor De
Schelde de eerste verliespartij voor
eigen publiek. De Terneuzense
ploeg won vier keer, maar deed dat
drie keer met het kleinst mogelijke
verschil: twee keer met 6-5, één
keer met 9-8. De Rog, dat in acht
duels 108 keer scoorde, haalde alle
keren met forse cijfers uit. „Wij
hadden aan het begin van het sei
zoen niet verwacht dat we het zo
goed zouden doen", zei Loof. „We
hebben met Jomme Bruymzeel,
Chiel de Pooter en Jochem de Bat
drie jonge gasten die vorig seizoen
nog in het tweede speelden. Zij
doen het hartstikke goed. Onze al
lerlaagste doelstelling was om
zesde te worden, maar we gaan nu
voor plek twee. Dat is reëel. We
trainen twee keer week en zijn de
laatste tijd veel gegroeid. Vooral in
het samenspel. We moeten nu
proberen om op een tactische ma
nier onze snelheid beter te benut
ten. Als het inzicht van de jongere
gasten beter wordt, kunnen we
over een jaar of twee zeker mee
doen voor het kampioenschap."
De Schelde zag in de tweede pe
riode alleen Jochem de Bat scoren
en keek na twaalf minuten zuivere
speeltijd tegen een 7-3 achterstand
aan. Daarna wisten de Zeeuws-
Vlamingen de schade te beperken.
Sven Schieman en Gijs Manhave
(fraaie doortikbal) tekenden voor
de resterende Terneuzense tref
fers.
Het laatste woord
„Nou en of! Ik had het totaal niet
verwacht. Het viel me wel op dat
er erg veel mensen waren, maar
had niet gedacht dat ze allemaal
voor mij kwamen. Er is een
nieuwsbrief gestuurd waarin
mensen werden opgeroepen
naar de sporthal te komen. Hier
wist ik uiteraard niets van. De
voorzitter richtte na de huldi
ging van ons team het woord tot
mij. Ik heb onder meer een plaat
gelegen met allerlei kranten
knipsels. Uit die vijftig jaar. Vol
gens mij was er bijna 100 man,
hartstikke leuk."
„De eerst jaren bij het eerste elf
tal in de zaal waren erg mooi.
Dat was ergens midden jaren
tachtig. We speelden op dis
trictsniveau en hadden daar
door ook mooie uitwedstrijden.
Het was weer eens wat anders
dan de wedstrijden tegen de an
dere Zeeuwse clubs. Het sei
zoen 1996/1997 springt er ook
uit voor me. In dat jaar zij we
kampioen geworden met het
tweede elftal."
„Een belangrijk verschil zit hem
in het kunnen vasthouden van
jeugdleden na hun achttiende
jaar. Het is tegenwoordig zo dat
je ze bijna per definitie kwijt
bent als ze buiten Zeeland gaan
studeren. Dat was vroeger een
stuk minder. Het is best een
probleem voor de vereniging, al
hebben we nog steeds veel
teams. Bij mij in het vijfde spe
len trouwens best veel jongeren.
Ontzettend leuk, want het is
een mooie mix van jong en
oud."
De voorzitter
richtte na de
huldiging van ons
team het woord
tot mij
„Zeker weten! Zolang ik het
fysiek aankan, blijf ik spelen.
Naast het korfbal doe ik ook
nog aan fietsen en hardlopen.
Het blijft een ontzettend leuke
sport. Anders houd je het ook
geen vijftig jaar vol. Het sociale
aspect speelt een belangrijke rol
voor me. Het spelen in een
team heb ik al die jaren prachtig
gevonden. Ik ben nog maar
twee keer geblesseerd geweest,
dus ik hoop het nog even vol te
kunnen houden."
Erwin Harmes zoekt uitdagingen.
De Middelburger wil gaan probe
ren zijn persoonlijk record op de
marathon te verbeteren. Daarom
zal hij in 2019 niet deelnemen aan
de Marathon van Zeeuws-Vlaande
ren, omdat in datzelfde weekeinde
de Marathon van Enschede op het
programma staat. „En dat is op een
sneller parkoers dan Zeeuws-
Vlaanderen. Ik wil me nog steeds
verbeteren op de marathon en
daarvoor lijkt Enschede me een
goede gelegenheid", zei hij nadat
hij de Halve Marathon van Terneu
zen op zijn naam had geschreven.
In die wedstrijd van zaterdag
maakte Harmes opnieuw veel in
druk. Met zijn lange, grote passen
nam hij meteen een riante voor
sprong. Uiteindelijk won hij met
zo'n zes minuten voorsprong in 1.11
uur. Het was voor hem niet meer
dan een opwarmertje, omdat hij
komende zaterdag in Spijkenisse
opnieuw een hele marathon gaat
lopen. „Dat is goed voor de kilome
ters in de benen."
De Middelburger denkt er overi
gens ook over om aan buitenlandse
marathons mee te gaan doen. „Ik
denk daarbij bijvoorbeeld aan die in
Londen, waar al een paar keer een
tijd van twee uur en drie minuten
is gelopen. Dat moet dus ook een
snel parkoers zijn."
maandag 10 december 2018
Chiel de Pooter (witte cap) is in een duel verwikkeld met een speler van De Rog. foto peter nicolai
Gewogen en
te licht bevonden
Peter van Kouteren
Terneuzen
Groot was zaterdag de ver
rassing bij Bram Brasser (59)
uit Vlissingen. Naast de kam
pioenshuldiging van zijn eigen
korfbalteam, Seolto 5, werd
hijzelf in het zonnetje gezet
voor maar liefst vijftig jaar lid
maatschap van zijn geliefde
club.
Bas Dingenouts
Vlissingen
Dat was vast bijzonder?
Wat zijn voor jou de hoogte
punten in je carrière?
Is er veel veranderd in die vijf
tig jaar?
Bram Brasser
En nu op naar de zestig jaar
bij Seolto?
Bram Brasser werd op zijn negende lid van Seolto. Zaterdag
bedankte de club hem voor vijftig jaar lidmaatschap.
FOTO RUBEN OREEL
Erwin Har
mes op kop in
de halve mara
thon van Ter-
neuzen.
FOTO PETER NICOLAI
Wim de Vos
Terneuzen
