l* 'Waar we onderweg ook halt hielden, we namen een bad' 'Hoe ik denk de grens over te komen? Illegaal, zoals altijd' 16 Dit is de 'invasie' van migranten waar presi dent Trump luidkeels voor waarschuwde. Hij verscherpte de regels voor asielaanvragen en laat er in Tijuana nog maar enkele tientallen per dag behandelen, stuurde het leger naar de zuidgrens en verzekerde militairen dat dode lijk geweld geoorloofd was om te voorkomen dat deze mensen illegaal de grens oversteken. Vorige week werd traangas ingezet toen een gefrustreerde groep migranten op het grens- hek afrende. De meeste bewoners van El Barretal, ge opend nadat een sportcentrum uit zijn voegen barstte en onder water was gelopen, zijn gela ten en een tikje lusteloos. Het leven bestaat hier vooral uit wachten. Wachten op een kans asiel aan te vragen in Amerika, wat nog maan den kan duren. Wachten op een van de twee maaltijden die Mexico hier dagelijks verstrekt. As je te laat bent, rest niet meer dan rijst met wat verdwaalde maiskorrels. Wachten tot de was droog is; overal hangen onderbroeken en T-shirts in de flauwe decemberzon. En wach ten op stromend water. In sommige delen van het complex zijn maar een paar kranen voor honderden mensen. Het is kil als de zon aan het einde van de mid dag zakt, maar Mari Sanchez uit Honduras staat erop dagelijks te douchen met een em mer koud water, op een drassig geworden stukje binnenplaats. Twee a drie keer per week wast ze zo haar lange zwarte haar. Dochter Mi- chelle (10) heeft haar wasbeurt al achter de rug en staat te rillen, maar haar moeder peinst er niet over lichamelijke verzorging te laten ver sloffen nu ze hier moet kamperen. „Dit geeft me een goed gevoel", zegt ze, terwijl ze zich zelf discreet inzeept onder haar jurk. „Waar we onderweg ook halt hielden om uit te rus ten, we namen een bad." Verderop knipt een Hondurese vrouw met een schaartje gecon centreerd de snor van haar man bij. In een paar dagen is El Barretal veranderd in een geïmproviseerd dorpje binnen de stads grenzen van Tijuana. Er is een economietje ontstaan, met sigarettenverkopers en siera- denmakers. De migranten hebben zelf een provisorische wachtlijst opgezet, in de hoop dat asielaanvragen ordelijk verlopen. Anabela Pineda (26), die met man en zoon Fernando (6) uit Honduras vertrok, draait diensten als toilet juffrouw en helpt met het verdelen van gedoneerde toiletspullen. Haar man haalt het vuilnis op en maant buren afVal netjes weg te gooien in de zwarte zakken die her en der hangen. Bendeleden „Ik ben mijn hoop verloren", zegt Pineda. Er worden plannen gemaakt voor een hongersta king om druk te zetten op de Amerikaanse overheid en ze overweegt mee te doen. Zelfs in Tijuana zijn ze niet welkom, ook al biedt Mexico de groep werk- en asielvergunningen aan. De burgemeester van Tijuana wil geen cent aan hen uitgeven, tacoverkopers rond het opvangcentrum weigeren hen soms als klant. Sommige reizigers geven het op. De consul van Guatemala in Tijuana, Erick Chavez, zegt dat hij zeker zestig landgenoten heeft gehol pen om naar huis te gaan. Dat is niet altijd makkelijk, want vaak ontbreken reisdocu menten en is het geld op. De koelkast en de kinderfietsen zijn al verkocht om de heenreis te kunnen betalen. De Amerikanen zetten druk op overheden in Centraal-Amerika. Trump dreigde hulpgeld in te trekken. „Ze zeggen ons: overtuig jullie mensen om terug te gaan", vertelt Chavez. Maar de meeste gestrande migranten ko men uit door geweld verscheurd Honduras en El Salvador, en willen voor geen goud naar huis. Ze vertellen over gebrek aan banen, over vermoorde familieleden, over doodsbedrei gingen door bendes. Een gevluchte Hondu rese ambtenaar wil alleen fluisterend vertel- MEXICO len over de reden voor zijn asielaanvraag, op voorwaarde dat er niets over naar buiten komt, ook niet in Nederland. Er zijn namelijk ook bendeleden onder de migranten in de op vang, zegt hij. De instroom van criminelen is ook wat Trump vreest, voor hem reden om voor iedereen het immigratieproces nog moeilijker te maken. Dat werkt ten dele averechts. Bij gebrek aan mogelijkheden om legaal in de VS aan het werk te gaan of herenigd te worden met fami lie, gaan sommigen op zoek naar hun eigen manier om het land in te komen. Zoals Fernando Enrique Moran (32) uit El Salvador, die zijn vier in Amerika wonende kinderen hartgrondig zegt te missen. Hoe denk hij dat te gaan doen? Moran glimlacht zijn zilveren voortanden bloot. „Illegaal, zoals altijd." Hij weet hoe het werkt: je betaalt een coyote, een smokkelaar die het grensgebied op zijn duimpje kent. Momenteel vragen ze het immense bedrag van 5500 tot 6000 dollar (4850 tot 5300 euro), heeft hij al vernomen. Hij kan het lenen van zijn baas in Virginia, waar hij als tapijtenlegger werkte voordat hij begin dit jaar werd uitgezet - naar eigen zeg gen na een huiselijk conflict waarin zijn vrouw de politie belde. De beste kansen heeft hij met kerst of oud en nieuw, zeggen ze hier. Dan is de grens wacht minder alert. Risicovol is het hoe dan ook, voor Moran. Hij is al twee keer gepakt door de immigratiepolitie. De derde keer vreest hij een fikse celstraf. „Maar ik zit liever levend in een Amerikaanse gevangenis dan dat ik terug naar El Salvador ga. Dat wordt mijn dood." ZATERDAG 8 DECEMBER 2018 GO Robert 'Little Dog' Crooks is alert op 'kakkerlakken' die de grens willen oversteken, fotoafp VERVOLG VAN PAGINA 15 San Diego Chula Vista Tijuana 10 km 061218 MAPS4NEWS Totale grens: 3326 km... MEXICO ...vergelijkbaar met Amsterdam tot Ankara Ankara

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 64