Echt en nep lopen vaak door elkaar heen
10 ZE
LOKAAL 54 GROEPSEXPOSITIE
Anne Mannaerts presenteert een
groepsexpositie in Lokaal 54. Haar eigen
smaak is het enige wat de zeven
kunstenaars met elkaar verbindt.
Monnikenwerk
maakt Rutschmann haar pretentie
wel waar.
Magie
Heidi de Vree start haar composi
ties met uit tijdschriften geknipte
foto's. Daarop bouwt zij al schilde
rend voort. Haar penseelvoering
en kleurgebruik lopen niet over
van raffinement, maar ze komt
wel tot composities die intrigeren.
Vaak draait het om de relatie
mens-natuur, waarbij ze erin
slaagt iets op te roepen van de ma
gie die in de natuur besloten ligt.
Ook Floor Kurstjens is geboeid
door de kracht van de kosmos. Zij
W Als je met weinig je
publiek wilt
meevoeren, moet
ieder zweempje kleur
en elk stukje vorm
overtuigen
combineert stoffen en papier met
schilderen en werkt gestileerder
dan De Vree. In haar werk kom je
vaak planten en vrouwen tegen. In
sommige composities speelt tex
tuur een belangrijke rol. Dan zijn
de vormen minder begrensd dan
in andere, die strakker zijn uitge
voerd. Kurstjens is geen goede te
kenaar en de getekende onderde
len worden vaak nauwelijks deel
van de compositie als geheel. Op
zijn best is het werk enigszins de
coratief.
Juweeltjes
Gelukkig is Carmen Milhous
prima op dreef. Zij laat in een
groot aantal kleine paneeltjes zien
dat als je met gevoel de verf de
ruimte geeft, er kleine juweeltjes
kunnen ontstaan. Vorm, kleur en
compositie boeien, zonder dat er
sprake is van een voorstelling.
Ook Roeland van der Kley
maakt zijn vakmanschap meer dan
waar. Hij toont raak en met gevoel
voor verf geschilderde voorstellin
gen van Zeeuwen op traditionele
locaties als molen en moestuin. En
hij is niet wars van verrassende
uitsneden. Ook de beelden zijn
goed.
Berita Valk is vormvast, of ze nu
strak stileert of wat meer impres
sionistisch werkt. Vaak zijn het
vogels die zij als onderwerp heeft
voor haar bronzen. Daarnaast
boetseert zij vrouwen en zelfs Don
Quichotte komt in beeld.
Mia America maakt met humor
geladen vrouwenportretten in ke
ramiek. Eigenwijze dames die ver
rassen, verleiden, dromen en je
voor de gek houden. Voorzien van
fantasierijke attributen en speels
vormgegeven. Al bij al genoeg om
eens te gaan kijken in Terneuzen.
i annaerts heeft een
voorliefde voor
schoonheid en vak
manschap. Haar ei-
I gen assemblages
zijn daar het beste bewijs van.
Toch komt niet elke kunstenaar
wat mij betreft in deze groepsex
positie goed uit de verf.
Ulrike Rutschman bijvoorbeeld,
pretendeert een mysterieuze sfeer
van eenzaamheid en vervreem
ding op te roepen in haar schilde
rijen die zij Strandspaziergang
noemt. Uit diffuse vlakken met
grijzige tinten, doemt af en toe een
vlek op die voor een gestalte door
moet gaan. Vormspanning ont
breekt en de plaatsing van die ge
stalten ervaar ik als tamelijk wille
keurig. De voorstelling blijft han
gen in een mist. Als je met zo wei
nig je publiek wilt meevoeren
moet ieder zweempje kleur en elk
stukje vorm overtuigen. Het om
gekeerde is hier aan de orde. In en
kele kleine werkjes op papier
Thuis vierden wij deze week
pakjesavond. Met gedichten
en surprises zetten we de
wereld op z'n kop en draaiden we
rollen om. Onze getinte jongens
vinden dat het pakjesfeest niet
onder de pietendiscussie mag lij
den - van wit privilege weten ze
meer dan ik - dus het feest gaat
door. Elkaar een spiegel voorhou
den of roasten is toegestaan, zo
lang we het maar met liefde doen.
Maar hoe zit het met Sint? Kan
hij er nog mee door? Hoe veilig is
het voor een kind om bij een bis
schop, die hem paait met snoep en
cadeautjes, op schoot te gaan zit
ten? In een tijd waarin de grote
verhalen hebben afgedaan is een
geestelijke misschien sowieso ie
mand die wantrouwen verdient.
De goedheiligman speldt maar
wat op je mouw... Geeft het ook
niet te denken dat de sint op 6 de
cember zomaar met de noorder
zon vertrokken is? Sinterklaas een
kinderfeest? Pas op, het is niet
meer wat het lijkt!
Wat is echt wat is nep? Dat lijkt
tegenwoordig erg moeilijk om uit
elkaar te houden, want waar vind
je de werkelijkheid, wie vertelt de
waarheid, wat is uitgedacht, gere
gisseerd of echt? Dat mensen ver
schillend tegen hetzelfde aankij
ken, eigen betekenissen geven aan
het gebeurde, is zo oud als de
mensheid. Maar we leefden bij de
gedachte dat de werkelijkheid
toch nog kenbaar was. Steeds
meer wordt het idee dat voor zoe
kers onbetwiste feiten vindbaar
zouden zijn een illusie. Want, hoe
objectiefis de feitenchecker?
What you see is what you get is
een wat klassieke belofte van
computerprogramma's. Op social
media lijkt de uitspraak niet hele
maal van toepassing. Wat is er mis
beelden te bewerken en de wereld
iets mooier te maken? Op IGTV en
bij de publieke omroep was eind
november de VPRO-documen-
taire üFollowme te zien. Nicolaas
Veul doet er verslag van zijn on
derzoek naar de economie die
sinds de oprichting van Instagram
is ontstaan. Soms is die schimmig.
Volgers en likes zijn te koop. Algo
ritmes waardoor je post al dan
niet boven komt drijven zijn te
misleiden en veel draait om geld.
Niks is er wat het lijkt.
Kun je er dan ten minste nog op
vertrouwen dat je zelf weet wie je
bent? Al heel simpel doordat
zoekmachines mijn gedrag analy
seren, krijg ik steeds meer een ge
filterd beeld van de werkelijkheid.
Wat ik vind op internet, weerspie
gelt mijn gelijk. Wie ik ben, waar
ik ga en zelfs wat ik verlang is
moeiteloos te reproduceren op ba
sis van mijn virtuele footprint
(handig voor mijn verlanglijstje).
Bij de Koorkerkgemeenschap in
Middelburg is de relatie tussen
computertechnologie, menselijke
relaties en religie deze week punt
van gesprek geweest. Aanzet was
de film Her van Spike Jonze. Een
film waarin de alleenstaande
Theodore Twombly een relatie
krijgt met een intelligent, zelfbe
wust en zelflerend besturingssys
teem. Is het in de film geschetste
beeld mythisch? Geen sprookje,
maar een verhalende waarheid die
ons helpt betekenis te geven aan
de werkelijkheid en waaraan we
waarden en normen ontlenen?
Het is ongetwijfeld de tijd van
het jaar, maar ik vraag me af of er
meer mythische kracht te vinden
is in advent, de aanloopperiode
naar kerst, het feest waarbij de ge
boorte van Jezus wordt herdacht.
Hoe voorstelbaar is juist nu het
verlangen om in de pure onschuld
van een pasgeborene een godde
lijk kind te zien?
zaterdag 8 december 2018
De kwaliteit van het werk varieert
Nico Out
Roeland van
der Kley schil
dert voorstellin
gen van Zeeu
wen op traditio
nele locaties.
FOTO'S NICO OUT
Berita Valk
kiest vaak vo
gels als onder
werp voor bron
zen.
T/m 23/12. Lokaal 54, Nieuwstraat
54, Terneuzen. Wo. t/m zo. 13.00-
18.00 uur.
RECENSIE
Bij Heidi de Vree draait het
vaak om de relatie mens-natuur.
José Baars
José Baars schrijft
wekelijks over
religie en kerken in
Zeeland. Kijk voor haar blog
op pzc.nl/monnikenwerk
