'Onze ouders reageerden geschokt. Uiteindelijk hebben ze ons goed gesteund' Bas Hesmerg (19) met Lea (O) „Josine en ik zouden in Utrecht gaan studeren. Ik had ons al ingeschre ven voor een kamer en zag het hele maal voor me: een eigen plek voor ons tweeën. En toen werd opeens alles anders. Zij raakte zwanger. Een onge lukje. We hadden drie jaar een relatie en wilden samen ooit kinderen, maar niet nu. Op de echo bij de gynaecoloog hoorden we het hartje kloppen. Dat was zo mooi! We waren gelijk ver kocht. Het examenjaar heeft weinig te lijden gehad onder de zwangerschap. Josine haalde zelfs betere cijfers, omdat ze maandenlang geen last had van pijnlijke menstruaties. Zo hebben we zonder problemen ons havodiploma gehaald. Kort daarna, op 4 juli, is Lea geboren. Onze ouders reageerden geschokt. Net als wij in het begin. Uiteindelijk hebben ze ons goed gesteund. Heel lief en fijn. We mochten van Josines ouders de zolderverdieping gebruiken. Die is 6 bij 6 meter. We leven daar nu met z'n drieën. Ik vind dat we het goed hebben geregeld. Ik studeer iet in plaats van rechten, omdat ik dan negen lesuren per week heb en vaker thuis ben. Josine volgt twee avonden in de week vwo via volwassenonderwijs. Lea slaapt veel. Als ze wakker is en ligt te giechelen in haar wiegje, maken wij ons huiswerk. Heel bijzonder. Natuurlijk is het leven anders dan we hadden gedacht. We kunnen niet zomaar uitgaan, maar dat deden we toch al niet vaak. Het moeilijkst vind ik dat we bij de ouders van Josine wonen, zij hebben een andere leefstijl en andere gewoontes dan ik gewend ben. Ik moet me voortdurend aanpas sen. Als haar ouders zeggen dan ze te weinig doet in huis, vind ik dat verve lend. Ik ben het er ook niet mee eens. Een eigen huis zit er nog niet in, we moeten sparen. Ik hoop dat we over een jaar of twee wat kunnen huren. Dan hebben we eindelijk onze eigen plek." WG ZATERDAG 8 DECEMBER 2018 29

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 117