'Ik ben ooit bijna
verdronken tijdens
schoolzwemmen'
BrittaGraf(44)
verder en verdween onder wa
ter. Met veel moeite kwam ik
weer boven. De badmeester
stond erbij en keer ernaar. Hij
werd zelfs boos op me en riep
me naar de kant. De school
meester vond het daarna een te
groot risico om mij nog mee te
nemen naar het zwembad. Dus
moest ik voortaan op school
blijven als de anderen gingen
zwemmen.
Als volwassen vrouw vond ik
het te gek voor woorden dat ik
niet in het diepe durfde zwem
men. Ik heb geprobeerd van die
angst af te komen. Een keer
deed ik zwemles voor volwasse
nen. Dat was geen succes. Ik
kreeg les in een grote groep, sa
men met mensen die nog hele
maal niet konden zwemmen.
Maar ik kon wel zwemmen.
Wat doe jij hier, vroeg de bad
meester. Toen moest ik mee
doen met een kinderklasje en
meteen bij les t in het water
springen en door een gat dui
ken. Toen ik dat niet durfde,
ben ik weggestuurd. Mijn les
geld kon ik ophalen bij de kassa.
Het bleef knagen. Als ik men
sen zag zwemmen, dacht ik: o,
als ik dat toch eens zou kunnen.
Ik vond het spannend, die
eerste les bij Esther. De con
frontatie met het water, daar
was ik echt bang voor. Maar ze
is heel relaxed en stelde me
meteen op mijn gemak. Het
gaat stapje voor stapje en voor je
het weet doe je iets wat je voor
heen niet durfde. Met mijn
hoofd onder water; ik had nooit
gedacht dat ik dat zo snel zou
durven. Nu moet ik nog leren
om dat ook in dieper water te
doen. Maar nu ik zo ver ben,
denk ik dat het lukt."
„Ik kan zwemmen, maar
ik ben panisch om met mijn
hoofd onder water te raken.
Daarom durf ik niet te zwem
men in water waarin ik niet kan
staan. Dat komt door een nare
ervaring op de basisschool,
waarbij ik bijna ben verdron
ken.
Tijdens schoolzwemmen
moesten we tien baantjes
zwemmen in het diepe. Als
kind had ik zware astma en hal
verwege werd ik moe en kreeg
ik geen lucht meer. Ik kon niet
ZATERDAG 8 DECEMBER 2018 19
