Eline volgt opleiding tuin- en akkerbouw
k
21
Je kunt opgroeien tussen de
spruiten en suikerbieten, maar
daarmee ben je nog geen boerin.
Eline Klompe (18) uit Dreischor volgt
de hbo-opleiding tuin- en akker
bouw aan de Aeres Hogeschool in
Dronten. Haar droom? Het bedrijf
van haar familie voortzetten.
ïk houd van het
werk in de
buitenlucht,je
moet mij niet in
een kantoor
zetten'
v- v h- 1 w kA aï
H9HH
rij runt. De twee akkerbouwers delen
de grond en de machines. Eline helpt
regelmatig mee in het bedrijf. In de
weekenden helpt ze met het verpak
ken van de spruiten. Afgelopen zo
mer reed ze dagenlang op de trekker,
om de aardappels binnen te halen. Ze
genoot ervan. „We probeerden met
z'n allen om de producten zo goed
mogelijk in de schuur te krijgen. Dat
vind ik mooi. En ik houd van het
werken in de buitenlucht. Je moet
mij niet in een kantoor zetten."
Tot twee jaar geleden had Eline nog
geen idee hoe
Eline heeft een pittig jaar
achter de rug. Ze was net
17 jaar toen ze op kamers
ging, ver weg van huis, in
Dronten. Ze begon aan
een hbo-opleiding waar je de studie
punten bepaald niet cadeau krijgt. Ze
zat vaak van half negen 's ochtends
tot kwart voor zes 's avonds in de col
legebanken en liep twee dagen per
week stage bij een akkerbouwbedrijf.
Veel studiegenoten haakten af, maar
Eline hield vol. Ze haalde alle vakken
in het eerste jaar, op eentje na. Ze
heeft inmiddels haar propedeuse op
zak. „Het was heftig", blikt ze terug.
„Soms viel ik 's avonds na het eten
snel in slaap."
Eline groeide op tussen de spruiten,
kapucijners, uien, suikerbieten en
aardappels. Haar vader Gillis heeft
een akkerbouwbedrijf bij Dreischor,
dat al tien generaties in de familie is.
Hij vormt een maatschap met zijn
neef, die even verderop een boerde-
haar toekomst eruit zou zien. Een op
leiding verloskunde lag net zo voor
de hand als een toekomst in de ak
kerbouw. „Mijn broertje roept al van
kleins af aan dat hij boer is, maar ik
had nooit nagedacht of ik misschien
ook die richting op wilde. Toen ik
naar de open dag van de opleiding in
Dronten ging, wist ik het meteen. De
sfeer op school past goed bij mij." Ja,
ze zit nu met veertig jongens in de
klas, en drie meiden. „Ik vind het niet
erg om in een mannenwereld te
functioneren. Jongens zijn vaak mak
kelijker in de omgang dan meisjes."
Tijdens de lessen in het eerste jaar
voelde Eline zich steeds meer thuis
op de opleiding. Ze leerde over de
agrarische sector, over wetten en re
gels, planten en gewassen, gewasbe
scherming, maar ook over de techni
sche eigenschappen van landbouw
machines. „Soms had ik het gevoel
dat ik een achterstand had, omdat de
jongens uit mijn klas precies wisten
hoe het op het bedrijf van hun ou
ders werkte. Ik was daar nooit zo
mee bezig. Nu ik deze opleiding
volg, vraag ik veel meer aan mijn
vader hoe hij dingen doet."
Eline en haar vader discussië
ren zelfs over nieuwe kansen
voor het bedrijf. „We hadden
het op school over hoe je
een bedrijf kunt ontwikke
len. Dat je bijvoorbeeld je
eigen friet kunt produce-
ren, direct van het land.
Zo verkoop je een pro
duct met een verhaal
aan de mensen. Ik
vroeg aan mijn vader of
dat ook iets voor ons zou
zijn. Dat vindt 'ie heel leuk. Hij werkt
hard en vindt daardoor niet altijd
ruimte om nieuwe dingen te ontwik
kelen. Door mijn opleiding kan ik
meedenken over de toekomst van
ons bedrijf."
Schoolboerderij
Praktijkuren zijn er volop tijdens de
opleiding. De studenten draaien mee
op een 'schoolboerderij' die vlakbij
de hogeschool staat. „We leren er hoe
machines werken. We moeten bij
voorbeeld een wagen aan een trekker
bevestigen, of we leren hoe je de be
strooiing van de kunstmest moet af
stellen, of welk soort kunstmest je
het best kunt gebruiken." De eerste
jaars studenten zetten ook een eigen
teelt op. „Ik heb bittere komkommers
geteeld, waar op de hogeschool van
Arnhem en Nijmegen stoffen uit ge
wonnen zijn om diabetes type 2 te
verminderen."
Eline liep in het eerste studiejaar
twee dagen per week stage bij een
boerderij in Flevoland. „Dat was ook
een spruitenboer, net als mijn vader.
Ik kon dus mooi de verschillen zien
tussen zijn manier van werken en die
van mijn vader. Dat was heel leer
zaam." Aan het eind van het tweede
jaar staat een buitenlandstage op het
programma. „Ik wil naar Zuid-
Afrika", weet Eline nu al. „De akker
bouw is daar nog heel erg in ontwik
keling. Ik denk dat ik mijn kennis
daar goed kan toepassen. En van zo'n
stage word je een ander mens."
VRIJDAG 7 DECEMBER 2018
CORNELLEKE BLOK
ELINE KLOMPE
Eline Klompe: „Ik vind het niet erg
om tussen mannen te functione
ren." FOTO'S ERNESTA VERBURG
f K -
T-
