LEZERS HELPEN LEZERS
9
Een doos vol plastic zakjes, blauwwit gestreept. Misschien wel 500 stuks. Dat is wat de oproep van
Harma Hoogerheide (64) in deze krant opleverde. Genoeg voorraad voor de komende jaren. De Vlissingse
knipt de zakjes in lange stroken en haakt er tassen van.
';y.v
Twintig stuks heeft
Harma Hoogerheide
minimaal nodig voor
het haken van een tas.
Soms het dubbele. Het
hangt een beetje af van het for
maat. En dat weet ze vooraf niet.
„Patronen gebruik ik niet. Het ont
werp ontstaat gaandeweg. Puur
wat er op dat moment in mijn
hoofd opkomt."
Het idee is een halfjaar geleden
ontstaan op de camping in Spanje,
waar Harma en haar man al jaren
komen. Daar raakt ze aan de praat
met een van de campinggasten,
die plastic zakjes verwerkt tot een
haakstuk. „Dat leek me ook wel
wat, dus ben ik aan de slag gegaan.
Na 35 jaar niet haken, moest ik er
even inkomen."
Waar je in Spanje in elke super
markt een tasje krijgt, merkt de
Vlissingse dat het verzamelen van
plastic thuis een stuk lastiger is
dan in het buitenland. „Bij veel
winkels krijg je tegenwoordig
geen zakjes meer. Vanuit milieu
oogpunt heel goed. Alleen was ik
snel door mijn voorraad heen."
Ze doet een oproep in deze
krant. Met succes. „Spontaan kreeg
ik een belletje van een mevrouw
uit Hoek, of ik interesse had in een
paar honderd blauwwitte zakjes.
Van die hele dunne, die je nergens
meer krijgt. Dat zijn de beste, die
haken lekker. Van te dik plastic
krijg ik pijn in mijn vingers." Een
paar dagen later staat de doos voor
de deur.
Het levert meer spontane reac
ties op. Zoals van een mevrouw uit
Middelburg en van buurtbewo
ners. „Mensen uit de buurt stop
pen soms een aantal zakjes door
de brievenbus omdat ze weten wat
ik ermee doe. Dat waardeer ik
enorm. Hoe meer, hoe beter."
Harma werkt het liefst met zo
veel mogelijk verschillende tasjes.
Variërend in dikte van het materi
aal en in kleur. „Wit, blauw, geel,
bedrukt met letters. Het maakt
niet uit. Zelfs gescheurde poncho's
kan ik gebruiken." Overal waar ze
komt vraagt ze om tasjes, zoals bij
de visboer, of op de markt.
Ontspanning
Van kennissen krijgt ze regelmatig
te horen dat ze geld voor haar crea
ties moet vragen. Maar dat is nu
net wat Harma niet wil. „Weet je
wat het is. Nu is het een hobby,
ontspanning. Terwijl mijn man te
levisie kijkt, zit ik op de bank te
haken. Dat is heerlijk."
Het haken moet geen productie
worden, zegt ze. „Dan verdwijnt
het plezier. Mensen vragen we
ieens of ik er eentje voor ze wil
maken. Ook dat doe ik niet. Heb ik
iets af, dan geef ik het weg aan wie
ik wil. Zoals aan mijn schoon
dochter, of vrienden. Dat is toch
veel leuker?"
woensdag 5 december 2018
Harma Hoogerheide haakt tassen van plastic zakjes. „Patronen gebruik ik niet. Het ontwerp ontstaat gaandeweg." fotoslex de meester
Harma haakt tassen van zakjes
Timo van de Kasteele
Het oproepje:
Ik spaar plastic zakken. Zakken
die je weggooit in de plasticbak
omdat ze erg dun zijn, niet te ge
bruiken als boodschappentas.
Wie heeft tasjes liggen of zou ze
willen sparen voor mij? Ik herge
bruik ze door er tassen van te
haken. Alle kleuren zijn welkom.
Harma Hoogerheide Vlissingen,
harmahoo@gmail.com
