r
Tijd voor bezinning na 'Max Verstappentje'
Haasje is eigenlijk een konijn
9
k
SPELDJE
Tsjechië hadden gespeeld als voor
wedstrijd van Nederland-Tsje-
chië."
Wat Seedo betreft dan niet met
de plofbal. Want die heeft het
zaalvoetbal veranderd. En echt
niet ten goede, vindt de eerste
Zeeuwse zaalvoetbalinternational.
„Ik zat precies in de transformatie
van de 'stuiterbal' naar de plofbal.
Met de stuiterbal was het zaalvoet
bal veel leuker dan nu. Toen
draaide het veel meer om tech
niek."
„Vroeger had je heel veel van die
tengere ventjes. Dan wist je: dat
zijn pingeldozen. Ik was er zelf ook
één. Balletje aan de voet, de 1 tegen
1 opzoeken, actie maken en een
overtal creëren. Met de plofbal
moest je meer kracht zetten, wat
ten koste ging van de fijne voet
ballers. De aanname werd met de
plofbal ook minder moeilijk. Ook
dat ging ten koste van de pingel
dozen."
„Met de plofbal kwamen ook de
Fifa-regels. Je mocht plots slidings
en bodychecks maken. Als je een
mannetje uitspeelde, kreeg je een
beuk en moest je maar afwachten
of er gefloten werd. Het is nu veel
meer fysiek, het gaat om loop
werk, formaties neerzetten, blok
ken zetten. Ik heb wel eens wed
strijden gekeken van Groene Ster,
maar het zaalvoetbal van tegen
woordig is niet mijn zaalvoetbal."
Trainingsbeest
Zo veel leuker was het om zondag
- samen met zijn vaste supporters
van toen - Robert Ayal en Milko
Pattikawa - in Sittard met genera
tiegenoten uit de stuitertijd te so-
cializen. Voor Seedo bleef het ove
rigens bij die twee interlands in
1997- „Voor de trainingen moest ik
naar Zeist of Spakenburg. Maar ik
was niet zo'n trainingsbeest. Na
een aantal keren was ik er wel
klaar mee." Hij richtte zich op zijn
Belgische clubs, waarmee hij een
rijk zaalvoetbal-cv opbouwde.
Tussen zijn 18de en 36ste speelde
hij bij clubs als Parlement Ant
werpen, Park Houthalen, Wom-
melgem en Edegem. Zijn grootste
successen vierde hij bij Terlinde
Mortsel. In de tijd dat hij ook in
ternational werd, won hij er de be
ker en verloor de finale om de
landstitel. „Op het veld heb ik
mooie dingen meegemaakt, maar
in de zaal kwam ik op plaatsen
waar ik anders nooit was geko
men."
Over de precieze aanleiding van de
clash tussen de twee bestaat geen
duidelijkheid. Een feit is dat Ver-
schuure Sanderse op een gegeven
moment inhaalde, om vervolgens
de wedstrijd in Kruiningen te win
nen. De Vlissingse nummer twee
ging direct na de finish verhaal ha
len, voor het oog van de camera's.
De Yersekse concurrente hield wij
selijk haar mond. Bij de prijsuitrei
king was het nog steeds geen pais
en vree.
Gekissebis
Volgens Anjolie Engels liggen de
twee atletes elkaar niet. Er was al
eerder gekissebis, onder meer op
de sociale media. „Zaterdagmiddag
escaleerde de situatie. Elkaar in de
haren vliegen na een wedstrijd, kan
natuurlijk niet. Ze zullen er
volwassener mee moeten om
gaan."
Wat er bij een cross - in de wilde
natuur - wel en niet mag, ligt vast.
Engels stelt datzaken als afsnijden,
duwen en trekken verboden zijn.
„Wordt dat geconstateerd, dan
word je gediskwalificeerd. Maar bij
de Inkelcross wordt er in het bos
gelopen en is er minder toezicht
dan in het open veld. We hopen dat
het bij Zeeuwse wedstrijden zich
allemaal zelf oplost en dat er een
gemoedelijke sfeer is tussen de
atleten. Soms zijn de paden smal en
ontstaat er wel eens een situatie dat
je elkaar aanraakt en dat moet je
dan gewoon accepteren. Als je
maatjes van elkaar bent, zoals Tim
Pleijte en Tim van den Broeke, dan
is het ook allemaal geen probleem.
Maar ben je dat niet, dan kunnen er
'Max Verstappentjes' ontstaan."
Lezingen
Engels doelde daarmee op de ruzie
van de Limburgse Formule ï-cou-
reur met de Fransman Esteban
Ocon, kort na Grand Prix van Bra
zilië. Toen haalde Ocon Verstappen
in op een manier die de Nederlan
der niet accepteerde. Er was na af
loop wat duw- en trekwerk.
Engels: „De lezingen van Monica
en Moniek waren verschillend. Je
ziet dat ze situaties anders interpre
teren en dat de boosheid op dat mo
ment niet goed gekanaliseerd
wordt."
dinsdag 4 december 2018
GO
altijd bij de oude 'stuiterbal'
-4 In België
bouwde Steven
Seedo een rijk
zaalvoetbal-cv
op. Hier is hij
aan de bal, in
het shirt van
Edegem. foto
MAARTEN STRAETE-
MANS
Doelman Leo Halle debuteerde in 1928 voor Nederland tegen
Italië en moest het pluchen konijn mee het veld op nemen.
De traditie van een
haasje voor een de
buterend internatio
nal vindt zijn oor
sprong in 1924. Het
Nederlands elftal
nam in dat jaar deel
aan de Olympische
Spelen in Parijs. Van
een Nederlandse
consul kreeg Oranje
een speelgoedkonijn
als mascotte aange
boden.
Het konijn, dat door
de tand des tijds
transformeerde tot
een haasje, werd bij
de eerste wedstrijd
tegen de doelpaal
gezet en warempel:
Nederland won met
maar liefst 6-0 van
Roemenië. Dat
smaakte naar meer.
Maar volwassen
mannen met een
pluchen konijn... Dat
was niet echt stoer.
Besloten werd dat
het konijn onder de
hoede van een de
butant kwam, bij
wijze van ontgroe
ning. Een aantal
jaren hield de tradi
tie stand tot een te
leurstellend gelijk
spel tegen Noorwe
gen. Het konijn
annex haasje leeft
voort in een speldje
dat elke Oranje-de
butant nu krijgt.
Op dit moment zijn
er ruim 760 (manne
lijke) veldvoetballers
die zo'n haasje heb
ben gekregen. In de
zomer kwamen daar
ruim 260 (ex-)
Oranje-Leeuwinnen
bij. In het zaalvoetbal
zijn het er 284,
onder wie Steven
Seedo, Khalid el
Hattach en de
broers Said en
Hoessein Bouzam-
bou.
De ruzie tussen de atletes Mo-
nica Sanderse en Monique Ver-
schuure houdt de gemoederen
binnen de atletiek flink bezig.
Zaterdag, direct na de Inkel-
cross, ging het tussen de twee
over een al dan niet correcte in
haalactie. Anjolie Engels, de
voorzitter van de Vereniging
Zeeland Atletiek én een goede
bekende van de twee, pleit voor
een vreedzame oplossing.
„Want ze gaan elkaar nog wel
vaker tegenkomen."
Roeland van Vliet
Vlissingen
r
Monique Verschuure tijdens
de laatste meters in Kruiningen.
FOTO JOHAN VAN DER HEIJDEN
Monica Sanderse was witheet
na de finish van de Inkelcross.
ARCHIEFFOTO RUBEN OREEL
