Het dictee moet juf Dorathea in de deuropening oplezen
Ik moet nu
opzoeken wie
waar is bij een
bepaald vak. Dat
voelt niet prettig'
16
extra aandacht aan leerlingen kan
geven is weg. Haar eigen bureau is
in een hoek gepropt.
En nog is het slalommen tussen
alle tafeltjes door en zitten de kin
deren hutje mutje op elkaar. Som
migen zelfs met een geluidwe-
rende koptelefoon op, om toch ge
concentreerd te kunnen werken in
alle drukte. Juf Dorathea heeft een
belletje op het bureau. Daar slaat
ze op als de kinderen stil moeten
zijn. „Ik ben heel fel op rust", zegt
ze.
Als het even kan, splitst ze de klas
op. Kinderen die extra hulp of juist
extra uitdaging nodig hebben,
mogen met onderwijsassistent
Claudia Dijkshoorn (43) mee naar
het buurlokaal om te rekenen.
Juf Claudia is onmisbaar om de
megaklas draaiende te houden.
„Dat splitsen is echt een voor
waarde. Dan kunnen ze hun vra
gen stellen en aandacht krijgen",
verklaart juf Dorathea. Zelf kan ze
dan de kinderen die bij haar blij
ven extra aandacht geven. Ze spurt
heen en weer. Af en toe werpt ze
via de tussendeur een blik in het
andere lokaal. Vooral om kinderen
tot stilte te manen, want haar ge
zag reikt toch wat verder dan dat
van de onderwijsassistent.
Zo doet juf Dorathea haar best
alle touwtjes in handen te houden.
Maar het is haast ondoenlijk om in
zo'n superklas alle leerlingen vol
doende aandacht te schenken. „Ik
heb het idee dat ik ze niet zo in de
vingers heb als normaal. Ik ben ge
wend om klassen van 20 a 25 leer
lingen te draaien. Dan weet je pre
cies wie waar is bij bepaalde vak
ken. Nu moet ik dat opzoeken. Dat
voelt niet altijd prettig. Ik wil ze
allemaal onder mijn neus heb
ben."
Daarom rouleren de kinderen con
tinu tussen de twee lokalen en dus
tussen de juf en de onderwijsas
sistent.
Relatie
Het is het gevaar van grote groe
pen, blijkt uit onderzoek. Als er
meer dan 28 kinderen in een klas
zitten, krijgen ze minder aandacht
van de leerkracht en kunnen leer
resultaten verslechteren. „Het is
belangrijk een goede relatie met
leerlingen op te bouwen", weet
Anouke Bakx, bijzonder hoogle
raar begaafdheid aan de Radboud
Universiteit. „Dan voelen ze zich
veiliger in de klas, zijn ze gemoti
veerder en komen ze tot betere re
sultaten."
Juf Dorathea is beducht voor
dit nadelige gevolg van een grote
klas. „We willen kinderen graag
een stapje vooruit helpen. Dat is
lastiger nu. We denken dat leerlin
gen op het middelste en hoogste
niveau de beste kansen hebben.
Zij pikken makkelijker stof op
en zijn soms, doordat het makke
lijker gaat, gemotiveerder. De kin
deren aan de onderkant krijgen
door de grote groep minder aan
dacht dan ze afgelopen jaren ge
wend waren. Het kost ze vaak al
meer moeite, ook al wordt het
op eigen niveau aangeboden.
Eigenlijk wil je dat zo niet."
09.35 uur
De groep 8'ers verspreiden zich
verder door het schoolgebouw.
Een groepje meiden mag op de
gang aan een project werken. Een
klein clubje. Lekker rustig. „Het is
nu drukker in de klas en het duurt
langer voordat iedereen stil wordt.
36 kinderen krijg je niet zo snel
stil", weet Nikki (11). „Als je ziet
dat iedereen praat, kan je zelf snel
ler ook even iets zeggen."
De meisjes moesten wel even
slikken toen ze hoorden dat de
twee groepen 8 moesten samen
gaan. Maar het levert ook meer
vriendinnetjes op. „We praten wel
veel hè", geeft Tessa (11) toe. En als
ze ziet dat de juf even komt kijken:
„Ja hè juf, we praten veel." Juf Do
rathea lacht: „Jazeker. Dit zijn mijn
klepmeiden, maar wel in positieve
zin." Het is een stel meiden waar
ze nauwelijks naar om hoeft te kij
ken.
09.47 uur
„Jongens, jullie mogen opruimen
en fruit gaan halen." De kinderen
springen op. Ze moeten allemaal
hun rekenwerk voorin het lokaal
in een map doen. De klas veran
dert in een grote mierenhoop. Een
rijtje dromt naar voren en bij de
map verdringen ze zich om hun
werk weg te leggen. Enkele jon
gens grijpen de kans om even een
potje te stoeien. „Mohammed, we
zouden niet aan elkaar zitten!"
„Dit zijn momenten dat je wel
eens denkt: oké..." verzucht juf
Dorathea. „Maar ze hebben zo'n
loopje ook even nodig."
10.30 uur
Na het buitenspelen blijven zes
stoelen leeg. „Die meiden zijn naar
een coach, omdat er nogal mei-
denvenijn in de klas was", legt
Dorathea uit. Het is een recht
streeks gevolg van de samenvoe
ging van twee groepen: al in groep
7 was er geruzie over en weer. Tot
opluchting van de juf verricht de
coach wonderen. „Als ik nu naar
ze kijk, zijn ze echt één klas. Ze
zijn heel erg naar elkaar toe ge
groeid, moesten elkaar vooral le
ren kennen."
Grote klassen zijn Dorathea niet
helemaal vreemd. Toen ze 39 jaar
ZATERDAG 1 DECEMBER 2018 GO
VERVOLG VAN PAGINA 15
Eén klas, twee lokalen: met de
tussendeur open probeert juf
Dorathea al haar leerlingen in de
gaten te houden, foto's arie kievit
