Ben ik een bemoeial
als ik ouders op
het gedrag van hun
kinderen wijs?
Kan ik mensen
die een sigaret
bietsen 'nee'
verkopen?
JOOST MAG 'T WETEN
Bemoeial, prachtig woord. Mijn moe
der noemde me zo. Eigenlijk 'Ventje Bemoeial'.
Naar een hoge militair uit voormalig Neder-
lands-Indië die Ventje Soemoeal heette. Maar
die in Nederland natuurljk Ventje Bemoeial
werd genoemd.
Bent u een Ventje Bemoeial als u zich inlaat
met kinderen die de uwe niet zijn? Ja meneer,
dan bent u een bemoeial, want daarvoor is dat
woord nu juist uitgevonden. Want als je je be
moeit met zaken van een ander en je zou geen
bemoeial zijn, wanneer ben je dan wel een be
moeial? Dan ben je helemaal nooit een be
moeial en zouden wij het woord 'bemoeial', ik
ga het steeds mooier vinden, net zo goed kun
nen afschaffen.
Maar zolang 'bemoeial' nog bestaat in onze
taal is eenieder die zijn neus in andermans
zaken steekt, ook al heeft hij zijdelings met die
zaken te maken - maar alles hangt in dit
leven nu eenmaal met elkaar samen -
een bemoeial.
Dus u kunt u beter verre houden
van ouders met vervelende kinde
ren, want helpen doet dat bemoei
en, hoe sympathiek ook, toch niet.
Het enige resultaat is dat u in de
buurt bekend komt te staan als
een... verdorie, ik kan even niet op
het woord komen.
Vier groepen rokers zijner.
De anti-rokers. Hebben nooit gerookt. 'Ik ga
liever gewoon dood' is hun motto. Niet mijn soort
mensen.
De rokers. U dus, beste inzender, en ikzelf lange
tijd. 'Het is geen man die niet roken kan.' Een
twijfelachtige uitspraak, maar altijd nog beter dan
de tekst van al die mensen die liever gewoon dood
willen.
De bietsers, een soort waar ik ook een aantal
maanden bij heb gehoord. Beklagenswaardig volk.
Ze zijn eigenlijk weer rokers, maar ze willen het
nog niet weten. Alleen een sigaretje zo nu en dan
is hen genoeg. Denken ze.
Tenslotte de mensen die zijn gestopt. En ook
hier moet ik mijn vinger opsteken. Dokters orders.
Ik zit nog steeds bij die club. Sinds 28 april 2017.
U moet die bietsers hun sigaretje maar geven.
Alleen die ene man die om de haverklap langs
komt, geeft u een pakje. En u zegt: „Dit zijn de
laatste sigaretten die je van me krijgt."
Ikzelf verlang soms naar het moment dat de
dokter tegen me zeggen zal: „Steekt u gerust weer
een sigaretje op, meneer Prinsen." Dan paf ik er
's avonds op mijn balkon eentje weg, wetend dat
ik binnen afzienbare tijd 'ongewoon' doodga.
Wijsheid komt met de jaren.
Omdat acteur Joost Prinsen (76)
een eind op weg is, beantwoordt
hij uw vragen.
Soms hoor ik bij mij thuis dat klasgenoten van
mijn zoon brutaal zijn en zich niet altijd even
vriendelijk gedragen. Als het zou gelden voor
mijn kind, dan zou ik dat graag willen weten.
Al hebben kinderen natuurlijk ook hun vrijheid
nodig. Ben ik een bemoeial als ik andere ouders
op het gedrag van hun zoons en dochters wijs?
Ik ben een verstokte roker en ik peins er niet
over daar verandering in te brengen. Veel colle
ga's en vrienden om me heen zijn zogenaamd
gestopt, maar ze bietsen af en toe wel sigaretten
bij mij. Ze een sigaret weigeren vind ik ook weer
zo wat, of moet ik dat toch maar doen?
Speelt er iets tussen u en uw kinderen,
familie, vrienden, buren of collega's? Leg de
kwestie voor aan Joost Prinsen. Mail uw vraag
naar joostmagtweten@persgroep.nl
ZATERDAG 24 NOVEMBER 2018 51
