I
'Ze blijven
bij me tot
hun dood'
Mi
U0é
m
fjÈ
week
Het begon ooit met circus Tony Bol-
tini, dat zijn tent opzette bij haar ouderlijk
huis. Daarnaast een handvol pony's. Wie
hielp met poep scheppen, mocht een rondje
rijden - en daar was het haar om begonnen.
Thuis moest ze het doen met paardenboe
ken, paardenposters, paardentijdschriften,
paardengordijnen en een paardendekbed-
overtrek. Een eigen pony zat er niet in, al
zette ze hem elk jaar weer op haar verlang
lijst.
Rijlessen en een verzorgpony kreeg ze
wel. Thoolen: „Elke vrije minuut was ik op
stal. Wat andere meisjes in hun dagboek
schreven, vertelde ik aan die pony. Ik vond
paarden veel belangrijker dan de havo."
De havo werd de leao, waarna ze eindelijk
kon doen wat ze wilde: fulltime werken om
te sparen voor een paard. Ze kocht Tefka
Demon, die onder haar hoede transfor
meerde van een chagrijnige merrie tot een
'gouden paard'. Nu, meer dan dertig jaar en
een paar paarden verder, hangt haar staart
nog altijd thuis aan de muur.
Haar huidige merries zijn haar al even
lief. Zaïre, die altijd haast heeft, en Zena,
die nogal hormonaal kan zijn. „Twee keer
per dag fiets ik naar de stal, en zodra ze
me zien, beginnen ze te hinniken. Bij het
borstelen geven ze me zachte duwtjes met
hun neus. En al vertrouw ik ze mijn harts
geheimen niet meer toe, ik zing wel liedjes
voor ze."
Het is een passie, zegt Thoolen. Nee,
goedkoop is het niet, maar ze heeft een
man die haar steunt. En zelf werkt ze bij de
Albert Heijn om in de kosten te voorzien.
Vakantie? Interesseert haar niet. Ze is liever
bij Zena en Zaïre, die tot hun dood bij haar
blijven, zegt ze. „Die afspraak heb ik met
mijn paarden gemaakt."
stóf"
«F
NAAM: Elise Thoolen (56)
PAARDEN: Zena en Zaïre
TIJD MET HAAR PAARDEN: 30 uur per
GEEFT UIT AAN HAAR PAARDEN: 350
euro per maand
