Hoe gevoelig
hij ook is,
soms botst
het toch
BV DE LIEFDE
vomk
f Jat ïtuk
mH wiskooL
ln z'jh Iian\
Z? Vor\\
Tegenpolen Meryam (23)
en Martijn (27) vonden
elkaar tijdens een
workshop portret tekenen.
J htm wmJ ctndrrnqqt
„Martijn zit het liefst met mij op de
bank, samen een filmpje te kijken. Op de
feesten en festivals waar ik graag naartoe ga,
voelt hij zich verloren. Hij doet zijn uiterste
best, maar na twee, drie biertjes is-ie wel
klaar en van dansen houdt hij ook niet.
Martijn is niet van het uitgaan, en dat ac
cepteer ik. Zoals hij het accepteert dat ik
wél op stap ga en 's nachts dronken in bed
rol. Sterker nog, hij legt een warme kruik
voor me klaar en laat het nachtlampje voor
me branden.
Ik zag hem voor het eerst in het museum,
waar we workshops volgden voor onze op
leiding aan de kunstacademie. We moesten
willekeurige tweetallen vormen, elkaar een
minuut lang aankijken en een portret ma
ken uit de losse pols. Ik zat tegenover Mar
tijn, blikte in zijn helderblauwe ogen en
begon te blozen. Het leek alsof hij door me
heen keek, en daar werd ik vreselijk verle
gen van. Ik bakte er niks van en legde al snel
mijn potlood weer neer. 'Sorry', zei ik, 'ik
word hier heel ongemakkelijk van. Ik kap
ermee, maar ik blijf wel zitten voor jou.'
Het portret dat Martijn van mij maakte,
heeft hij nog steeds. Het staat in het schets
boekje dat hij altijd bij zich draagt. Sinds
driekwart jaar wonen we samen, en
ondanks onze verschillen gaat dat heel
goed. Ik zie ons als yin en yang: hij is de rust
in mijn leven en ik ben het feestje in het
zijne. Ik spoor hem aan wat meer outgoing
te worden, en hij haalt in mij juist de huis
mus naar boven. Was ik voorheen altijd de
deur uit, nu vind ik het wel zen om thuis
een kaarsje aan te steken en een potje Zee
slag te spelen. Al krijg ik Martijn niet meer
mee naar een feestje, hij gaat wel voor de
tussenoplossing: van tevoren ergens met
mij poolen.
Martijn kan moeilijk zijn gevoelens in
woorden uitdrukken, het is niet altijd een
voudig om met hem te communiceren. Ik
ben degene die over dingen moet beginnen,
die voor hem gaat staan dansen, gekke bek
ken trekt en hem uit zijn tent lokt. Al weet
ik inmiddels hoe gevoelig en introvert hij is,
soms botst het ook. Dan begrijp ik hem
niet. Als mijn zus of een vriendin langs
komt, bijvoorbeeld, blijft hij de hele tijd op
zijn computer of telefoon zitten turen. Als
ik hem uitleg hoe onaardig dat overkomt,
antwoordt hij: 'Ik luister wel!' Hij wil niet
ongeïnteresseerd lijken, maar hij is niet
zo'n gezelschapsdier. Zelf iemand uitnodi
gen doet hij dan ook nooit, ik weet niet eens
hoe zijn vrienden eruitzien. 'Alleen thuis
met jou vind ik het nu eenmaal het fijnst',
hoor ik altijd.
Ik heb niet het gevoel dat hij aan me
hangt, maar zou hem wel gunnen dat hij
zijn stem meer liet horen. Aan de andere
kant weet hij wel precies hoe hij mij moet
laten merken dat-ie me leuk vindt. Laat ik
een keer vallen dat ik een voorliefde heb
voor Japan, dan noteert hij dat in zijn tele
foon en krijg ik met sinterklaas een surprise
van een Japans huis, gevuld met sokken
met sushiprint. Omdat hij weet hoe gek ik
ben op katten, geeft hij me een paar schat
tige sloffen in de vorm van poezenpoten
cadeau. Omdat hij niet weet hoe hij het
moet zeggen, geeft hij op die manier uiting
aan zijn liefde voor mij. 'Je hoeft het niet te
bewijzen', vertel ik hem dan, 'ik ben zo ook
al blij met je.' En dat is ook zo. Het feit dat
ik elke dag naast hem wakker word, is voor
mij al geluk genoeg."
TEKST PAM VAN DER VEEN
ILLUSTRATIE STUDIO SKI
De echte namen van Meryam en Martijn
zijn bij de redactie bekend. Wil je ook pra
ten over je relatie? magazine@persgroep.nl
ZATERDAG 24 NOVEMBER 2018 15
