Fictie om de zielepijn te verdrijven. Om
überhaupt nog iets te kunnen, na het ver
keersongeluk. „Mirjam en ik hebben het er
zo vaak over gehad, naast elkaar op de bank,
dat wij sowieso eerder hadden moeten
gaan. We hebben daar alle consequenties
van proberen te doorgronden. In extreem
verdriet hadden we het er vaak over: moe
ten wij niet uit solidariteit metTonio als
nog te gronde gaan, om dichter bij hem te
zijn. Dat is iets wat weinig mensen begre
pen, maar wij begrepen dat wel van elkaar.
We hebben dat niet gedaan. Wij hebben het
gezocht in hard werken. Ik werk veel struc-
tureler dan ik daarvoor deed. Toen hij
leefde, was er ook altijd plaats voor hem."
„Dat doet het nog steeds."
Schrijven, schrijven, schrijven. Sinds 2010
leeft Van der Heijden, vroeger een geziene
gast in de Amsterdamse horeca, in afzonde
ring. De laatste tijd komt hij af en toe de
deur weer uit, zoals onlangs, toen in Den
Bosch een boekje werd gepresenteerd met
wandelingen langs locaties in de stad die
voorkomen in zijn boeken. Hartelijke men
sen, leuke bijeenkomst, daar niet van, zegt
hij, maar het geeft hem een gevoel van on
rust als hij een dag niet achter de elektri
sche typemachine kruipt, boven in zijn
werkkamer, tussen rijen archiefkasten met
knipsels, documentatie, brieven. Tussen de
vijftien manuscripten die in aanbouw zijn.
Want niet alleen MX17 vraagt zijn aandacht,
hij werkt ook aan een moderne versie van
Sartres klassieker Lesjeux sontfaits, De teer
ling is geworpen. Een nieuw deel van de
cyclus Homo duplex moet afgemaakt, zijn
alter ego Albert Egberts uit De tandeloze tijd
wacht om opnieuw tot leven te worden
gewekt. En dan maar hopen dat zich tus
sendoor niet nog een onderwerp aandient.
Uiteindelijk, natuurlijk, draait het alle
maal om het perfecte boek. Ooit liet hij voor
de grap een minuscuul bibliofiel boekje
maken, met als titel HOB- meer paste er
niet op de omslag - Het Onmogelijke Boek.
Het boek dat hij desondanks moet proberen
te schrijven. Wellicht komt het nieuwe deel
van De tandeloze tijd in de buurt, met de fi
losofische onderbouwing van het door Van
der Heijden geïntroduceerde, complexe be
grip 'leven in de breedte': het ondeelbare
moment te pakken te krijgen, als het ware
om de tijd een hak te zetten, stil te zetten
en zo onsterfelijkheid te creëren, al is het
Hard werken hield u op de been.
ZATERDAG 17 NOVEMBER 2018 11
