II
Nu
21
is MS-patiënt en loopt daardoor mank, maar je zal hem nooit horen klagen
gekluisterd zit. De waarheid is dat
85 procent gewoon normaal func
tioneert."
Hans Kraay jr.
Afgelopen zondag, in een tv-uit-
zending van de Tafel van Kees,
maakte Hans Kraay junior nog
zo'n opmerking waarover Eijer
zich verbaasde. Fortuna zou hem
'meer in bescherming moeten ne
men', vond Kraay. Een duidelijke
uitleg bleef uit. Maar vermoedelijk
probeerde de analist de heersende
gedachte in de voetballerij uiteen
te zetten: dat Eijer slechts een
stroman is van zijn vriend Hof
land, die nog niet de papieren
Mensen denken datje
aan een rolstoel
gekluisterd bent,
maar 85 procent
functioneert normaal
heeft. „Ach weet je", haalt Eijer de
schouders op. „Welk stickertje
men op me plakt maakt me niet
zoveel uit, joh. Best kans hoor dat
Kevin, wanneer hij zijn diploma
heeft, hoofdtrainer wordt. Ik zie
ons vooral als één staf waarin Ke
vin, Kristof Aelbrecht, keeperstrai
ner Sieb Dijkstra en ik op basis van
gelijkwaardigheid werken. Ieder
hebben we onze kwaliteiten. We
leren van elkaar, leiden met elkaar
de trainingen, beslissen samen
over de opstelling. En, het klopt: ik
sta tijdens wedstrijden niet coa
chend voor de dug-out. Eenvou
digweg omdat dit lichamelijk las
tig is. Zoals het soms ook knaagt
dat ik tijdens trainingen geen
pass- en trapoefening voor kan
doen aan de jongens. Juist omdat
zo'n balletje op de stropdas leggen
'mijn ding' was als speler. Maar,
heus: als Fortuna me alleen had
willen halen om er een beetje bij
te lopen, had ik echt bedankt."
overlijdt zijn zus, een maand voor
haar vijftigste verjaardag, aan een
veel zwaardere vorm van de ziekte.
En als hun vader in dezelfde peri
ode ook sterft, belandt de moeder
van het Eijer-gezin van pure stress
in een psychose. Ze zou de klap
nooit meer te boven komen en uit
eindelijk eveneens overlijden.
Na een korte stilte: „Weet je wat
het gekke is? Soms voel ik me bijna
schuldig dat ze zo geleden hebben,
zoveel verdriet hebben gehad om
hun kinderen. Ik voel me namelijk
hartstikke gezond."
En zo manifesteert hij zich hier
ook, in het Sittardse stadion. Mon
ter en fit oogt hij, de in Schiedam
opgegroeide oud-middenvelder
met het fluwelen linkerbeen. Pra
ten doet Eijer op kalme, opge
wekte toon. „Dit wordt geen huil-
verhaal, he?", zegt de coach steeds.
Want, zo benadrukt hij, daar is hij
het type niet naar. Mensen met
hun wortels in de regio Rotter
dam, zoals hij, zijn van nature
geen klagers. Die verstaan te allen
tijde de kunst van zelfrelativering
en zelfspot. „Tijdens trainingen
zeggen mijn spelers soms weieens:
'Trainer, wil je dat sprintje even
voordoen?' Mijn antwoord is dan:
'Ik kan alleen de hinkstapsprong'."
Zijn ongelukkige loopje is het
enige zichtbare gevolg van zijn
ziekte. Verder functioneert hij -
Eijer herhaalt het regelmatig- zo
als alle andere coaches. Als levend
bewijs daarvan somt hij op waar
hij de voorbije jaren zoal actiefis
geweest als (assistent-) trainer.
Fortuna Sittard (waar zijn huidige
rechterhand Kevin Hofland in
1997 debuteerde onder zijn vader
lijke gezag), PSV 2, en clubs in de
Verenigde Arabische Emiraten,
Oman en Abu Dhabi. Hij richtte er
zich vooral op zijn grootste passie:
het opleiden van talenten. „Dat
lukt je echt niet wanneer je licha
melijk niet in orde bent."
Etiketje
Eijer draagt, merkt hij tot zijn on
genoegen, 'het etiketje MS op zijn
voorhoofd.' Het heeft hem, vertelt
hij, meermaals een trainersfunctie
bij een Nederlandse club gekost.
Een keer zelfs heel concreet. De
technisch directeur met wie hij tot
overeenstemming was gekomen,
werd op de valreep overruled door
een bestuurslid, dat 'geen zieke
trainer op de bank wilde'. „Ik weet
nog precies in welk strandtentje ik
zat toen die technisch directeur
me afbelde. Als je zoiets hoort,
word je zó verdrietig. Ik voelde de
traantjes over mijn wangen lopen.
Ze zouden eens moeten weten hoe
fit en gemotiveerd ik ben, dacht ik.
En: Er is iets met mijn been, niet
met mijn verstand. Maar ja, dat is
precies het probleem, hè. Beeld
vorming. Bij MS denken mensen
automatisch dat je aan een rolstoel
sprinter en richt zich vooral op de
1000 en 1500 meter. Wennemars:
„Eigenlijk zijn Ntab en Kai Verbij,
de jongere generatie, de enigen die
in mijn ogen tegenvallen. Zij had
den hier de stap moeten maken."
Concurrenten
Volgens Mulder wordt het gat tus
sen concurrenten als Lorentzen en
de Nederlanders dit seizoen nog
wel gedicht. De wisselende uitsla
gen horen bij het sprinten, weet hij.
„Je zult een keer 10de worden, abso
luut een keer podium rijden en wel
licht een keer winnen. Dat is part of
the deal, waar de competitie inter
nationaal groot is en zoveel details
een flink verschil maken, anders
dan op de langere afstanden. Soms
heb je deze races, het is nog maar de
eerste. Nederland sprintland komt
wel weer op het podium. Maar we
moeten wel hard werken", besluit
hij.
UITSLAGEN
niet. Al zal Nederland nog wel een
stapje moeten maken. Het gat is
groot."
Erben Wennemars houdt het op
'opstartproblemen'. Zo verkeerde
team Reggeborgh van Gerard van
Velde, waar Mulder deel van uit
maakt, lange tijd in onzekerheid
met een zoektocht naar een spon
sor die de hele zomer duurde. Bo
vendien is voor Nederlandse
schaatsers de kwalificatie voor we
reldbekerwedstrijden vaak zwaar
der door het hoge niveau in eigen
land dan de wereldbekerwedstrij
den zelf.
Wennemars: „Bij die kwali
ficatie staan ze op scherp en
dan zie je dat ze erna vaak net
even minder zijn. Zoals nu. Er
komt daarnaast een reis naar Japan
Perspectief
Wel moeten de Neder
landse prestaties in per
spectief worden gezien,
vinden zowel Wennemars
als Mulder. Zo valt Smee
kens, die zijn eigen rit na
afloop als 'stabiel' om
schreef, hen niet tegen. En
Kjeld Nuis (13de) is geen ras
bij kijken. Ze nemen het op tegen
internationale toppers die op oor
logssterkte zijn omdat ze in eigen
land weinig concurrentie hebben
en zich geen zorgen hoeven ma
ken om plaatsing."
Maar waar andere ja
ren regelmatig een 34'er
op de klokken kwam in
het voorsei
zoen, is dat dit jaar nog geen Neder
lander gelukt. Een verschil van drie
tienden tot een halve seconde is op
een 500 meter ook niet zomaar
overbrugd. Mulder: „Ik vind onze
zoektocht naar een sponsor
geen argument. Vanaf de zij
kant is het makkelijk praten,
maar ik weet zeker dat Gerard
dit zou beamen: met de kwa
liteit in ons team zouden we
moeten meedoen met de we
reldtop, niet vijf tienden er
achter zitten."
zaterdag 17 november 2018
GO
-Eijer
hartstikke mooi leven'
Obihiro (Jap) Wereldbekerwedstrijd.
Vrouwen. 500 meter: 1. Kodaira (Jap)
37,49, 2. Herzog (Oos) 37,62,3. Tsuji
(Jap) 38,04; 11. Leerdam 38,66; 15. De
Jong 38,84. Stand WB: 1. Kodaira 60
pnt, 2. Herzog 54,3. Tsuji 48; 12. Leer
dam 30. Ploegenachtervolging: 1.
Japan 2.57,80, 2. Nederland (Wüst,
Van Beek, Beune) 3.00,13,3. Rusland
3.01,11. Stand WB: 1. Japan 120 pnt, 2.
Nederland 108,3. Rusland 96. Man
nen. 500 meter: 1. Lorentzen (Noo)
34,73,2. Koelizjnikov (Rus) 34,77,3.
Shinhama (Jap) 34,87; 7. Smeekens
35,08; 12. Verbij 35,27,13. Nuis 35,28,
14. Mulder 35,29,15. Ntab 35,32. Stand
WB: 1. Lorentzen 60 pnt, 2. Koelizjnikov
54,3. Shinhama 48; 7. Smeekens 36.
Ploegenachtervolging: 1. Rusland
3.41,26,2. Nederland (De Vries, Bosker,
Huizinga) 3.43,14,3. Noorwegen
3.42,77. Stand WB: 1. Rusland 120 pnt,
2. Nederland 108,3. Noorwegen 96.
Programma. Vandaag, vanaf 7.30 uur:
500m (2de rit, v), 1500m (m+v),
5000m (2de rit, m), massastart (m+v).
Morgen, vanaf 06.30 uur: 1000m
(m+v), 3000m (v), 5000m (m), team
sprint (m+v).
Jan Smeekens op weg naar
een zevende plek in Obihiro.
FOTOEPA
