De negen eilandjes van de Azoren
liggen als uitgestrooide kruimels
midden in de Atlantische Oceaan.
Een wandeling over Sao Miguel,
het grootste eiland van de
archipel.
leerd, als broodkruimels uitge- borstels om de huizen mee te wit-
strooid in de Atlantische Oceaan. ten. „Ieder jaar in oktober is de
Sao Miguel heeft maar liefst ze- grote schoonmaak. Met alle buren
ven kratermeren. Zoals Lagoa do ga je de huizen van binnen en bui-
Fogo, een van de grootste. Hier, op ten te lijf: alles wordt gewit. Vroe-
500 meter hoogte, ligt een wereld ger werden ook de matrassen op-
van ongerepte natuur. Geen ander nieuw gevuld met maisbladeren."
geluid dan de harde wind en het In de verte loopt een groepje
gekrijs van meeuwen, mistflarden wandelaars. Hier begint een net
en wolken jagen voorbijwerk van gemarkeerde wandel-
Catarina Cymbron zette hier als paden. Alleen de route rondom het
kind samen met haar vader wan- meer kost door kloven en de zeer
delroutes uit. Zij waren pioniers, grillige oevers al twee dagen,
pas na het jaar 2000 kwamen men- De vulkanen bepalen niet alleen
sen hierheen voor wandelvakan- het landschap, maar hebben ook
ties. „Wie gaat er nu betalen om te grote invloed op de architectuur: de
wandelen?!" zeiden andere eilan- gebouwen hebben witte muren en
ders. zwarte vulkaanbrokken als hoek
stenen. De vulkanen zijn ook ver-
Medicinale kruiden bonden met de religieuze feesten,
Het vulkanische gesteente slaat waarvan vele ter ere zijn van heili-
overdag warmte op en geeft die gen die de bewoners hebben bijge-
's nachts weer af. Daardoor is een staan in tijden van nood.
bijzonder microklimaat ontstaan, Dat is te zien in de hoofdstad,
dat een eigen begroeiing met zich Ponta Delgada. Vandaag is de laat-
meebrengt. Vrouwen op het eiland ste dag van het bekendste religi-
kennen tientallen soorten medici- euze feest: Santo Cristo dos Mila-
nale kruiden en verzamelen die om gres. Een kleurrijke processie van
er aftreksels van te maken. „Azoria- vele honderden mensen, opge-
nen hebben respect voor de na- zweept door muziek en tromgerof-
tuur", zegt Cymbron. „Zij voelen fel, loopt door de stad. De straten
zich er onderdeel van." Ze wijst op zijn geplaveid met bloemblaadjes
het stugge gras dat op de hellingen en ook de muren zijn versierd met
groeit. Daarvan maken de eilanders bloemen. Onder het geroezemoes
In de grote okergele warmwaterbron
van het Terra Nostra Park liggen eilanders
en toeristen in een krater. Ondergedom
peld in borrelend water, omgeven door
sulfaat- en ijzergeuren. Aan de ene kant
hebben ze uitzicht op een prachtige bota
nische tuin vol bloeiende azalea's, came
lia's en rododendrons. Aan de andere kant
zijn ze omgeven door een jungle van
boomvarens en steile kraterwanden. Echt
druk is het niet: wat betreft warmwater
bronnen heb je 't dan ook voor het uitkie
zen op Sao Miguel.
„Besugo", zegt een van de badgasten
tegen een meisje dat voorzichtig het hete
water instapt. Ze reageert niet. Ze komt uit
Portugal en de bewoners van het vasteland
verstaan niets van het Azoriaanse Portu
gees. De Azoren liggen dan ook sterk geïso-
Reizen
Een wereld van
groen en zwart:
Sao Mignel
TEKST EN FOTO'S KARIN ANEMA
