SCHRIJVER LEEST Van Marcel Vaarmeijer (55) verscheen onlangs de roman Wolkenjager. ■iz- we maar onbetekenende levens lei den. Maar we maken alle kleine en grote emoties door uit de oude hel densagen. We worden verliefd, krijgen ruzie, krijgen allemaal te maken met de dood. Ik heb Home rus nooit op school gehad, ben de boeken pas later gaan lezen. Wat ik zo mooi vind aan de Ilias en Odyssee zijn al die uitvergrote emoties." Het schrijven, zegt Zusak, werd voor hem ook een 'epische' strijd, omdat hij wilde dat elk woord op precies de juiste plaats zou staan. „Dat was zo belangrijk voor mij, echt alles in het boek staat bewust op die plek." Stoppen in die hang naar perfectie verloor hij in 2016 zijn schrijfplezier. De constructie werd overgeconstru- eerd. Zijn vrouw maande hem tot stoppen. „Ze zei: het is tijd dat jij en Clay even uit elkaar gaan. Beter dan: laten wij uit elkaar gaan. Ze zag dat ik het anders nooit zou af maken. Dit boek zou dit boek niet zijn geworden als ik het vijfjaar ge leden al had voltooid. Het is deel van mijzelf geworden, het is wie ik ben. Het zou nooit zo geworden zijn als ik er niet voor door donkere diepten had moeten gaan om te zien wat ik kon bereiken, hoe ver ik kon gaan." :n bouwer Het boek dat mijn leven heeft veranderd Ik lees nu mar Het boek dat ik wil herlezen In mijn jeugdjaren verslonden Lezen markus zusak De bruggenbouwer verschijnt bij The House of Books (€25). TEKST PETER SIERKSMA Gerard Reve De avonden „De somberheid en uitzichtloos heid grepen me naar de keel. Zo'n Frits van Egters die zijn vader iets wil zeggen, maar het niet kan. Die sfeer. En toch dacht ik: dit wil ik ook. Een verhaal schrijven, langer dan een pagina. Ik ben toen - ik was een jaar of 25 en net weg bij de marine - begonnen met een gedicht. Het werd meteen ge plaatst in studentenblad Pro- pria Cures. Dat is inmiddels ook alweer dertig jaar gele den." Simon Carmiggelt Kroeglopen „Bij de entree van het hofje waar ik woon, staat een boekenkast waar mensen boeken kunnen lenen en achterlaten. Daar vond ik Carmig gelt en dus lees ik hem weer. Min of meer bij toeval. Ik merk dat ik moet wennen aan zijn taalgebruik. Veel van de woorden die hij bezigt zijn nu weg, verdwenen uit het mo derne taalgebruik. Maar ik ben met hem opgegroeid en dus kan ik zijn stukjes nog goed volgen." ^-carmiggelt Kroeglopen Gewoon maar doorgaan Peter van Gestel Winterijs „Een met recht geprezen kunst werk. Het verhaal speelt zich, net als De avonden, af in 1947 in Am sterdam. Een ongrijpbare tijd, zo vlak na de oorlog. De 10-jarige Thomas slentert door de stad en had bij wijze van spreken zomaar Frits van Egters tegen het lijf kunnen lopen. In het boek wordt Thomas geconfronteerd met de geschiedenis van zijn nieuwe vriend en klasgenoot Zwaan. Bij de stille Zwaan is alles anders; hij heeft geen vader, geen opa en zijn moeder ligt de hele dag luste loos op de bank. Als Thomas zich hardop afvraagt waarom alles bij Zwaan zo anders is, antwoordt hij: 'Je weet 't helemaal niet, hè?' En dan vertelt hij over zijn familie, die er niet meer is." Albert Uderzo René Goscinny Asterix en Obelix „Als kind las ik veel strips. In een strip gebeurt altijd wel iets wat in het echte leven niet kan en daar houd ik erg van. Mijn favorieten waren Asterix en Suske en Wiske. Daarvoor spaarde ik van mijn zak geld. Later kocht ik ook de Pep parade. Dat waren bundels met verhalen die eerder in de Pep ver schenen. Het mooie van Asterix vond ik de combinatie met de ge schiedenis. De schrijver, Goscinny, was er een meester in. Toen hij stierf ging zijn vriend en tekenaar Uderzo alleen verder. Hij dacht: ik kan het wel. Maar het is niet meer wat het was. Uderzo mist helaas de scherpte van zijn overle den vriend." WG ZATERDAG 17 NOVEMBER 2018 33

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 121