voordat je voorgerecht op tafel staat. Ik wilde altijd al kok worden. Mis schien gek, want mijn moeder was huisvrouw en mijn vader calculator. Als gezin aten we een keer in het jaar, rond de kerst, bij de lokale Chinees. En ik weet nog dat ik met mijn vader mosselen at bij Van der Valk. Maar chic uit eten, nee. Ik ben als afwasser begon nen. Als ik de vaat snel had gedaan, kon ik meehelpen. Op mijn 15de werkte ik nieuwe mensen in de keuken in. Meliefste onderscheidt zich door ons oog voor finesse. We maken niet alleen smaakbommen, mijn brigade - inmid dels achttien mensen - beheerst ook de kunst van de garing, daar zitten we bijna met een loep bovenop. Als je beide onder de knie hebt, sta je met één been binnen. De ster is natuurlijk een jongens droom. Die waardering komt of komt niet. Wij spreken in de keuken het M- woord niet uit. Ik weet dat Michelin gelooft in a la carte, maar ik pas mijn concept niet aan. Of dat gevolgen heeft? Het mooie van Michelin is dat het vaak een mysterie blijft." Takis Panagakis groeit op in Athene, als zoon van een Groningse moeder en een Griekse vader. Hij wil per se goed worden in de keuken. Dat lukt. Hij leert het vak, komt als twinti ger naar Nederland, kookt bij de top, wint prijzen en gaat solo in 2016. Elea maakt een vliegende start. Recensenten buitelen over elkaar heen met cijfers en commentaren: 'een van de weinige gastronomische Griekse restaurants' en 'verdient het door het grote publiek te worden gevonden'. „Elea is mijn eerste eigen restaurant, dat ik leid met mijn vriendin Bibi Kuyp. In de keuken verwerk ik op subtiele wijze mijn Griekse afkomst." Vergeet de traditionele moussaka waar de damp vanaf slaat, de replica zuilen en de kopiën van Venus van Milo: bij Elea kun je lekker luxe uit eten in een inrichting die wat sober oogt. Panagakis creëert er met een buiging naar zijn vaderland prachtige gerechten. Denk aan amuses van schuim van tzatziki en aan coquilles met olijf. „Ik ga meestal uit van een vegetari sche basis. In Griekenland is dat gebruikelijk, er wordt veel gewerkt met tomaat, aubergines en peulvruch ten. Ik vind Lahanorizo een mooi gerecht: een gevuld kooltje met een bereiding van rijst, daaronder een schuim van harde Griekse schapen kaas, graviere. Mijn gasten eten ook graag mijn kreeft, met kritharaki pasta, ziltige plantjes en een schuim van yuzu." Koken boeit hem altijd, al probeert hij weieens te ontsnappen aan de maalstroom van creatieve gedachten. En een Michelinster, houdt hem dat bezig? „Ik richt me vooral op mijn gas ten. Maar in deze tijd begint het te kriebelen. Een ster is toch het mooiste wat er is. De waardering van Michelin zou me de mogelijkheid geven sneller te groeien. Dat is wat ik wil." ■Prtgakis Chef-kok: Takis Panagakis (36) Restaurant: Elea, Rijswijk Menu: vier tot acht gangen, vanaf 49 euro, a la carte vanaf 19,50 euro Getipt door: Niven Kunz, die op zijn 24ste zijn eerste Michelinster kreeg. „Ik heb Takis voorgedragen, omdat ik het mooi vind dat een kok zijn afkomst gebruikt voor gerechten die hij Neder landers voorzet." WG ZATERDAG 17 NOVEMBER 2018 25

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 113