'Hoe ver willen jullie gaan, vroegen ze ons' nen genieten, moeten we er alles aan doen om hem te laten leven, vond ik. Een paardenmiddel voor zijn longen, dat nadelige gevolgen kon hebben voor zijn latere ontwikkeling, heeft hem uitein delijk gered. Jannes was een wonder voor de medische wereld. Hij heeft veel geluk gehad, maar hij heeft ook veel meegemaakt. Hij had een bloedpropje in zijn hersenen, een hartritmestoornis, een gaatje in zijn hart, hij zou blind worden en hij had een longbeschadiging, als gevolg van de lang durige beademing. 'We hebben drie keer afscheid van hem moeten nemen. Drie keer zeiden de artsen 'morgen is hij er niet meer'. Een ie- niemieniemensje was hij. Zijn oogjes zaten dicht, zijn oortjes zaten nog vast aan zijn bolletje en hij leek doorzichtig. Zijn huid was net konijnenvel. Maandenlang was onzeker of Jannes het zou halen. Je beseft heel erg hoe afhankelijk je van de artsen bent. 'Hoe ver willen jullie gaan?' vroegen ze ons. Zolang wij van hem kun- Als ik hem op de crèche naast een kindje met een snotneus zag zitten, bedacht ik een reden om hem naar de andere kant van de kamer te laten lopen. Ik dacht steeds 'dit kan niet goed gaan, er moet toch een keer iets met hem gebeuren'. Dankzij Jannes heb ik geleerd niet te oor delen over andere kinderen. Iedereen heeft een rugzakje, ook al zie je het misschien niet. Vroeggeboorte is ook zo'n valkuil. Jannes wordt vaak overschat. Hij kan tegen slagen moeilijk relativeren en hij ziet dikwijls beren op de weg die er niet zijn. Of dat met zijn vroeggeboorte te maken heeft, weet je natuurlijk niet. Hij is verlegen, maar sinds anderhalf jaar heeft hij een vriendin, dat geeft een bepaalde rust. En hij rijdt elke ochtend op zijn scooter naar zijn werk, een begeleide productiebaan bij een bedrijf in consumen tenelektronica. Zodra hij aankomt stuurt hij een appje: 'mam, ik ga nu werken'. Dan ben ik steeds weer intens dankbaar voor die paar artsen die Jannes een kans wilden geven." JOSÉA MUTZERS (51) uit Loon op Zand is getrouwd met Marcel (53). Ze werkt als be jaardenverzorgster. Na het overlijden van haar veel te vroeg geboren dochter Nienke, kwam haar zoon JANNES (18) na 25 weken en twee dagen ter wereld. Hij woog 856 gram. 16 WG

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 104