mmm Puur geluk: onopvallend tandenborstels kopen 9 Ik wist voldoende om te begrijpen dat politiek niet bepaald iets fijns is voor gezinnen ïi&wkm Hij reed de oprijlaan op en kwam binnen door de deur waar doorgaans wereldleiders binnenstappen. De Obama's hadden van Malia de opdracht gekregen 'cool' te zijn. „We lieten ons misschien niet helemaal eerlijk geruststellen door de wetenschap dat Malia's veiligheidspeloton de hele weg naar het restaurant waar ze gingen eten voor het bal begon, aan de bum per van de jongeman zou kleven en de hele verdere avond onopvallend zijn plicht zou doen." Die avond was ze er blij mee, maar zulke veilig heidsprotocollen benauwden Michelle Obama voor namelijk. Ze is dolgelukkig als ze eens onopvallend tandenborstels en gezichtscrème kan kopen bij wa renhuis Target. Soms gaat ze in de fout. Als ze in Engeland voor het eerst koningin Elizabeth ontmoet begaat ze 'een blunder van epische proporties'. „U bent zo lang", zei de koningin, waarop Michelle Obama (i.8o) een op merking maakte over haar pumps en de koningin in formeert of ze wel lekker zitten - haar eigen schoe nen deden pijn. Obama: Toen deed ik wat ik van na ture altijd doe als ik een band voel met iemand die ik net heb ontmoet, en dat is dat ik laat merken wat ik voel. Ik legde hartelijk een hand op haar schouder." Ze had de koningin aangeraakt - ongehoord, ont dekte ze. Maar later leert ze dat The Queen van zulke instructies niets moet hebben. Als Michelle Obama bij een bezoek twijfelt over de plek waar ze volgens het protocol hoort te zitten, zegt de koningin: „Ga toch zitten waar je wilt!" ging doen in de sportschool. In ons leven voor de kinderen waren dergelijke frustraties misschien kinderachtig, maar als fulltime werkende moeder met een parttime-echtgenoot en een wekker die ruim voor het ochtendgloren ging, voelde ik mijn geduld langzaam wegglijden, totdat het op een ge geven moment van de helling gleed. Als Barack thuiskwam, vond hij me woedend of niet aan spreekbaar, had ik alle lampen in huis uitgedaan en was nors gaan slapen. We leven naar de voorbeelden die we kennen. Toen Barack klein was, verdween zijn vader terwijl zijn moeder kwam en ging. Ze was aan hem toege wijd, maar niet aan hem verknocht en wat hem betreft was er niets verkeerd aan deze houding. Hij had heuvels, stranden en zijn eigen geest om hem gezelschap te houden. Onafhankelijk zijn deed er toe in Baracks wereld. Dat was altijd zo geweest en zou altijd zo blijven. Ik was opgevoed in het hechte weefsel van onze eigen familie in ons besloten appartement in onze besloten buurt South Shore in de South Side met mijn grootouders en tantes en ooms allemaal vlakbij en allemaal tegen elkaar aan gepropt aan dezelfde tafel voor de avondmaaltijd op zondag. Na dertien jaar van elkaar houden, moesten we maar eens goed nadenken over wat dit betekende. Kwetsbaar Waar het op neerkwam was dat ik me kwetsbaar voelde als hij er niet was. Niet dat hij ons huwelijk niet belangrijk vond - dat is altijd de grote, beteke nisvolle zekerheid in mijn leven met Barack ge weest - maar omdat ikzelf was opgegroeid in een gezin waar iedereen zich altijd het zien en me in de steek gelaten voelde als iemand weg bleef. Ik voelde me snel eenzaam en was kwaad omdat ik ook nog eens volledig opdraaide voor de meisjes. We wilden hem dicht bij ons hebben. We misten hem als hij weg was. Ik was bang dat hij niet be greep hoe dit voor ons was. Ik was bang dat het pad dat hij voor zichzelf had uitgestippeld - en nog al tijd overduidelijk wilde volgen - zou eindigen met het platwalsen van onze behoeften. Toen hij jaren geleden voor het eerst bij me kwam met het plan om zich kandidaat te stellen voor de staatssenaat, hoefden we alleen rekening te houden met ons tweeën. Ik had geen enkele voor stelling van wat ja zeggen tegen de politiek voor ons zou kunnen inhouden, als we twee kinderen aan ons leven toevoegden. Maar ik wist nu vol doende om te begrijpen dat politiek niet bepaald iets fijns is voor gezinnen. Ik had er al iets van op gevangen toen ik nog op high school zat door mijn vriendschap met Santita Jackson en had het weer gezien toen Baracks tegenstanders misbruik maakten van zijn besluit om bij Malia op Hawaï te blijven toen ze ziek was. Ik betrapte me er weieens op dat ik, als ik op het nieuws of in de krant naar de gezichten keek van mensen die zich helemaal in het politieke leven hadden gestort - de Clin- tons, de Gore's, de Bushes, de Kennedy's op oude foto's - naar ze staarde en me afvroeg wat hun ach tergrondverhalen waren. Was iedereen normaal? Gelukkig? Waren die glimlachjes wel echt? Thuis kwamen onze frustraties steeds vaker te voorschijn en ze werden steeds intenser. Barack en ik hielden erg veel van elkaar, maar het leek wel alsof er in het centrum van onze relatie plotseling een knoop was ontstaan die we te strak hadden aangetrokken. Ik was 38 jaar oud en had huwelij ken zien stranden op een manier die mij ertoe had aangezet het onze nog beter te beschermen. Ik had goede vriendinnen die in rampzalige schei dingen verzeild waren geraakt, veroorzaakt door kleine probleempjes die niet opgelost werden of misverstanden in de communicatie, die uiteinde lijk leidden tot een onherstelbare breuk. Relatietherapeut Enkele jaren eerder was mijn broer Craig tijdelijk in het appartement getrokken waarin we waren opgegroeid en woonde hij boven onze moeder nadat zijn huwelijk geleidelijk en pijnlijk op een scheiding was uitgelopen. Barack wilde in het be gin liever niet naar een relatietherapeut. Hij loste ingewikkelde problemen altijd op door ze zelf he lemaal door te beredeneren. Bij een vreemde gaan zitten praten leek hem ongemakkelijk, om niet te zeggen ietwat dramatisch. Kon hij niet gewoon naar de boekwinkel rennen en een paar boeken ko pen over relaties? Konden we die gesprekken niet zelf voeren? Maar ik wilde echt praten en echt luisteren en niet 's avonds laat of in de uren waarin we ook bij de kinderen konden zijn. De weinige mensen die ik kende die relatietherapie hadden gevolgd en die voldoende open waren om erover te praten, zeiden dat het ze goed had gedaan. En dus maakte ik een afspraak met een psycholoog in het centrum die was aangeraden door een vriend, waarna Barack en ik hem een aantal keren bezochten. 2018 dinsdag 13 november 2018 GO Michelle Obama geeft in haar memoires een inkijkje in het Witte Huis, waar hond Sunny wel eens op het tapijt poepte en een dappere date dochter Malia kwam ophalen voor het schoolbal.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 9