In 'hel' Siërra Leone: leren in plaats van werken in de mijnen
De jungle van Siërra Leone kent sinds vorige week
een Robin van Persie-school, een nieuwe mijlpaal in
het welzijnsproject van journalist Sander de Kramer
Hij nam een groep geldschieters op sleeptouw om ter
plekke te laten zien hoe ze het verschil maken.
20
TONNY
VAN DER MEE
bonemi fïno!" Sander de
Kramer maakt met een
kreet in de lokale taal een
gejuich uit een paar hon
derd kelen los. Hij is ge
kleed in een traditioneel
Siërra Leoons gewaad en
zijn woorden ('ik ben ontzettend blij!') oog
sten blijdchap. Voor hem staan tientallen kin
deren in schooluniform in het gelid. Rechts de
meisjes in donkerblauw, links de jongens, iets
lichter gekleed. De zon brandt, bakjes water
worden gretig naar binnen geslurpt, maar ze
geven geen kik.
Achter hen schittert immers hun gloed
nieuwe schoolgebouw. Op de gevel prijken de
namen van geldschieters Robin en Bouchra
van Persie, de voetballer van Feyenoord en zijn
vrouw, naast het logo van de Sunday Founda
tion, de hulporganisatie van De Kramer.
Het dorpje, diep in de jungle in het district
Kambia, viert feest. Er staat weer een school,
veiliger en groter dan de vorige.
Het verhaal van die school begon zes weken
geleden. De lokale onderwijsinspecteur sloeg
bij De Kramer alarm over het bestaande ge
bouwtje. „Dat stond op instorten. De kinderen
zaten op de grond in een klein lokaal zonder
ramen. Levensgevaarlijk, maar er was geen
geld voor reparatie."
Toen Feyenoorder Van Persie ervan hoorde,
doneerde hij spontaan een nieuw schoolge
bouw. Sindsdien werd dag en nacht gewerkt.
En amper een maand later staat het er. „We
hebben het oude gebouw niet gesloopt, maar
gerenoveerd om de trots van het dorp niet te
krenken, en er een nieuw gebouw naast ge
zet."
Het staat op een plek waar normaal geen
buitenstaander komt. De zandweg naar het
dorpje is hobbelig en zo smal dat takken van
de dichtbegroeide bossen aan weerszijden
tegen de ramen van het busje zwiepen. De
wielen hebben op kleine bruggetjes slechts
centimeters speling. Net als je denkt dat er
geen eind komt aan de zandwegen, klinkt in
de verte muziek en gezang en stopt het busje
op een groot open veld waar het dorp is uitge
lopen om De Kramer een groots onthaal te ge
ven.
Ellende
Het is zijn 39ste bezoek aan
Siërra Leone. Een avontuur dat
leest als Kuifje in Afrika, on
langs gevat in het boek Chief
Ouwe Dibbes. In 2007 reisde hij
als journalist naar Siërra
Leone, dat door de VN was uit
geroepen tot 'de ellendigste plek
op aarde'. Hij was diep geraakt
door het leed en richtte met Hugo
Borst de Sunday Foundation op.
Dat beeld van weeskinderen die in de blub
ber van de diamantmijnen worden uitgebuit,
beklijfde. De missie sindsdien: kinderen uit de
mijnen halen. Soms met gevaar voor eigen le
ven. Hij werd gearresteerd door een corrupte
agent en moest vluchten voor een knokploeg.
Maar de missie slaagt in duizend delen.
Met hulp van lokale chiefs, de burgemeesters
van een dorp of gebied, gaan voormalig kind
slaven nu naar school. De diamantmijnen ver
anderden in rijstvelden.
Sindsdien is de stichting een begrip in Siërra
Leone en De Kramer zelf een volksheld. In
2010 werd hij als eerste blanke westerling zelfs
gekroond tot chief. Voor elke plechtigheid
draagt hij de bijbehorende 'honorary cap', een
hoofddeksel dat hij als een schat met zich
meedraagt in een rieten mandje.
De Kramer heeft er een eigen lemen hutje
aan de Kolenten-rivier, diep in het bos. Dat hij
daar slaapt bij bezoeken, maakt hem geliefd.
„Hij leeft als een local", zegt Mohamed Foday
Kamara, directeur van de Sunday Foundation
in Siërra Leone. „Dat is anders dan de meeste
blanken van internationale hulporganisaties.
Die komen in een grote 4x4-wagen met ge
blindeerde ramen, praten even met een
chief en gaan weer weg. Sander is
down to earth."
Naast de bouw van scholen
krijgen vrouwen, vaak we
duwe geworden door de oor
log en ebola, microkredieten
om eigen handeltjes te begin
nen. De Kramer: „Het is in
tensief. Ik ben in elf jaar tijd
veertig jaar ouder geworden.
Maar we gaan als een raket. Men
sen vragen me dagelijks waarom ik
het allemaal doe. Ik kan dat nooit goed
uitleggen. Maar ze hoeven maar één keer mee
te gaan op reis en ze snappen het."
Daarom reizen dit keer twaalf Nederlanders
een kleine week met hem mee om projecten te
bezoeken en scholen te openen. Het zijn fami
lieleden en bevriende ondernemers. De een
zit in de olie of het vastgoed, de ander in huis
dierverzekeringen, luxe auto's of projecten
van de Feyenoord Foundation. Allemaal heb
ben ze 7500 euro betaald voor een reis 'African
style'. Dat wil zeggen: reizen in busjes waar
meer mensen op elkaar gestapeld worden dan
ZATERDAG 10 NOVEMBER 2018 GO
Daar staat
weer een
schooltje in
de jungle
KAMBIA
AFRIKA
Leone
