'Het water, de mensen
die voor elkaar zorgen,
de heerlijke appels in het
kastje lang de weg. Daar
geniet ik van'
Emma wijst naar een oude chocoladevorm
voor het maken van kersenbonbons. Hij heeft
een prominent plekje in haar winkel. „Die
kwam ik tegen in een antiekwinkel. Ik ben
daarna in de ban geraakt van handgemaakte
bonbons en heb zelfs een opleiding bij de Cal-
lebaut-academie gevolgd. Een jaar lang heb ik
gratis gewerkt bij verschillende top-chocola-
tiers. Ik wilde zoveel mogelijk ervaring op
doen."
„Nee, echt niet. Ik vond chocola lekker. Meer
ook niet. Maar ja, wie niet hè? Ik zeg altijd: als je
aan tien mensen vraagt of ze van chocola hou
den, zeggen er negen ja en de tiende die liegt."
„Absoluut niet. De winkel loopt goed en ik doe
ook veel opdrachten. Nu Sinterklaas en Kerst
weer in aantocht zijn, heb ik het ontzettend
druk. Veel mensen komen terug, omdat ik in
zet op kwaliteit. Daar doe ik geen enkele con
cessie in. Nooit. Ik gebruik de beste ingrediën
ten en maak altijd kleine hoeveelheden. Een
product staat hier geen maanden in de winkel.
Het liefst niet langer dan een paar dagen. Ei
genlijk zijn er best wel overeenkomsten tussen
mijn oude en mijn nieuwe werk. Ik wil dat alles
tot in de puntjes verzorgd is. En als ik ergens
aan begin, maak ik het ook af."
restaurants en de goede sushibars wel eens.
Maar met Antwerpen ligt er een grote stad in
de buurt waar je het allemaal vindt."
„In de begintijd heb ik me in het bedrijf van
mijn man prima gered met Engels. Later heb ik
de keuze gemaakt goed Nederlands te leren.
Als mijn kinderen thuiskomen met een briefje
van school, wil ik dat kunnen lezen. Op een ge
geven moment kende ik hier een Engelse
vrouw die tegen haar kinderen zei dat ze maar
op hun vader moesten wachten als ze hulp no
dig hadden met hun huiswerk. Toen dacht ik:
dat gaat bij ons niet gebeuren. Ik ben in Katten-
dijke zelfs een theetuin begonnen om maar zo
veel mogelijk mensen te ontmoeten, zodat ik
de taal snel kon leren."
GO ZATERDAG 10 NOVEMBER 2018
Die theetuin is er niet meer. Je hebt nu je ei
gen chocolaterie. Hoe is dat zo gekomen?
Maar kwam dat echt uit het niets? Ik bedoel:
was je niet eerder al hobbymatig met cho
cola bezig?
Nooit spijt gehad van je nieuwe carrière?
Emma Tissing: „Het is begonnen met een
oude chocoladevorm voor het maken van
kersenbonbons die ik tegenkwam in een an
tiekwinkel. Ik ben daarna in de ban geraakt
van handgemaakte bonbons."
FOTO MARCELLE DAVIDSE
En de taal? Nederlands is moeilijk om te le
ren, maar je spreekt het behoorlijk goed.
