Spraakmakend
Contrastrijk
Ruim 25 jaar verzamelde de bekende
Twentse ondernemer Geert Steinmeijer kunst,
maar niemand mocht er van weten. No Hero
noemde hij de stichting waarin hij zijn aanko
pen onderbracht, om zichzelf eraan te herinne
ren dat het om de kunstenaars gaat en niet om
de verzamelaars. Toen hij in april van dit jaar
museum No Hero opende, was het gedaan met
de anonimiteit.
Waar andere kunstverzamelaars zich
doorgaans beperken tot één thema, heeft
Steinmeijer een bonte collectie opgebouwd,
waarin schilderijen van de Vlaamse Primitie
ven uit de 15de en 16de eeuw zij aan zij hangen
met werken van de Neue Wilden. Steinmeijer
wil de verwantschap of de spanning tonen die
hij tussen kunstwerken ziet. Kritische opmer
kingen daarover pareert hij met de opmerking
dat je in het Louvre ook objecten uit 7000 voor
Christus naast moderne kunst tegenkomt. Nu
is het Louvre wel wat groter dan No Hero, maar
Steinmeijer leert je wel anders kijken.
Hij maakte zijn fortuin met het opkopen en
reorganiseren van slecht draaiende bedrijven,
onder meer in de Twentse textielbranche. Door
vrienden als modeontwerper Frans Molenaar
en binnenhuisarchitect Jan des Bouvrie werd
hij ingewijd in de wereld van de kunst. In 2012
kreeg Steinmeijer een hartaanval, waarna hij
besloot meer tijd aan kunst te wijden. Hij is
nog wel directeur van Hartman Tuinmeubelen.
Steinmeijer is een liefhebber. Hoeveel bezoe
kers zijn museum trekt, maakt hem weinig uit.
Hij zegt met tien- a vijftienduizend al tevreden
te zijn. De afgelopen maanden heeft hij tal van
kranten te woord gestaan, maar hij heeft geen
zin om in Hilversum reclame te maken. De
spaarzame televisie-interviews zijn gereser
veerd voor het regionale RTV Oost.
Dat een roestig stalen kunstwerk van 216
ton ook fragiel kan ogen, moet je met eigen
ogen ervaren. Open Ended, van de Amerikaanse
kunstenaar Richard Serra, bestaat uit twee
dikke metershoge wanden waar de bezoekers
zich tussendoor moeten wurmen. Door zijn
welvingen en zijn plaats in de ruimte is het
niet alleen overdonderend, maar ook kwets
baar. Die combinatie van ogenschijnlijk tegen
gestelde indrukken kenmerkt meer werken uit
de vaste collectie van Voorlinden.
Van alle particuliere musea die de afgelopen
jaren werden opgericht, heeft Voorlinden zon
der twijfel de meeste belangstelling getrokken.
Niet zozeer vanwege de collectie moderne
kunst die oprichter Joop van Caldenborgh in de
loop der jaren verzameld had, als wel door de
betrokkenheid van Wim Pijbes. Toen in de
zomer van 2016 bekend werd dat de voormalig
directeur van het Rijksmuseum overstapte
naar het onbekende, nieuwe Voorlinden,
doken alle media er bovenop. Drie maanden
later gebeurde dat opnieuw, toen Pijbes er al
weer mee ophield. Waarom is nooit echt dui
delijk geworden, maar de naam Voorlinden
was gevestigd. Pijbes zit nog in het bestuur.
Van Caldenborgh, eigenaar van chemiebedrijf
Caldic, verzamelt al kunst vanaf zijn studen
tentijd. De verkoop van zijn bedrijf vorig jaar
leverde hem meer dan genoeg geld op om
de toch al indrukwekkende collectie uit te
breiden. Het is zeker niet Van Caldenborghs
bedoeling rijk te worden van Voorlinden. Hij
wil alleen de door hem verzamelde kunstwer
ken beschikbaar stellen voor het grote publiek.
Door regelmatig ook ander werk te exposeren,
tracht hij bezoekers over te halen nog eens
terug te komen.
18
VOORLINDEN
Buurtweg 20,
Wassenaar
Entree volwasse
nen: €15. Museum
kaarten worden
niet geaccepteerd.
Openingstijden:
dagelijks van 11 tot
17 uur
Initiatiefnemer:
Joop van
Caldenborgh
Geopend: septem
ber 2016, door
koning Willem-
Alexander
Gespecialiseerd in:
moderne kunst
Aantal bezoekers:
Het museum wil
niet precies
vertellen hoeveel
bezoekers er
jaarlijks komen.
'Duizenden', is alles
wat het museum
erover wil vertellen.
