u Mitchell de Nooijer had meer pijn dan plezier Laatste bezoek kinderen uit sloppenwijken van Rio 9 dien denk ik dat ik met mijn ach tergrond van meerwaarde kan zijn." Ogen en oren Sinds 2016 heeft de Nederlandse ju- dobond een nieuwe opleidings structuur: de besten trainen geza menlijk op Papendal en de talenten zoeken elkaar op bij de Regionale Trainingscentra in Heerenveen, Haarlem, Eindhoven en Rotterdam. Willeboordse: „Om dit nieuwe plan verder te ontwikkelen, heeft de bond nieuwe functies gecreëerd. Vier RTC-trainers, die de ogen en oren zijn van nationale talenten trainer in Papendal. Ik ben er daar nu één van, bij Zuidwest." De oud-judoka zal wekelijks bij de centrale training van de -15 en - 18 op Papendal aanwezig zijn, net als bij hun regionale training in Rotterdam. Ze ziet daarbij ook enige Zeeuwse judoka's in actie. „Maar het meeste werk ligt er voor mij naast de mat", zei Wille- 2019 zal de vijfde en laatste editie van 'GEO goes Dutch' zijn. Dat is een pro jectwaarbij een aantal kinderen uit de sloppenwijken van Rio de Janeiro voor een week naar Nederland worden gehaald, als belo ning voor hun goede prestaties op school. Elisabeth Willeboordse is daar de initiatief neemster van. „We gaan straks iets binnen de eigen landsgrenzen zoe ken", vertelde ze. „In Nederland is er ook veel ellende. Hier kunnen we in achterstandswijken ook iets voor kinde ren betekenen." En judo zal dan we derom het middel zijn om de jeugd vooruit te helpen. „Want de kern waarden van judo, zoals samenwerken, voor jezelf opko men en respect to nen voor de ander, passen heel goed bij wat wij 'goed burgerschap' noe men." Het is niet dat na 2019 alles in Rio op houdt. Wille boordse: „De kinde ren die hier in Ne derland zijn ge weest, zijn goede voorbeelden voor anderen. Er hangt nu zo'n goede vibe, dat we wel geloven dat ons werk wordt voortgezet." Voor de editie van 2019 zoekt de stich ting Judo2lnspire nog donateurs en gastgezinnen. boordse. „Het is namelijk de bedoe ling dat die talenten allemaal ook gewoon bij hun clubs blijven trai nen en dus moet ik veel overleggen met die clubs. Over alle kanten van talentbegeleiding: over techniek en tactiek, over voe ding en over welke keuzes ze het be ste kunnen ma ken met school. Waar vragen zijn, kan ik helpen." Ze zal ook, samen met de andere andere drie RTC-trainers en de lande lijke coördinator, de selecties sa menstellen voor de jeugd-EK's en jeugd-WK's. „Daarbij kijken we niet naar wie op dat moment al heel goed presteert. Je kunt wel een heel eenzijdige judoka hebben, die op dat moment met die ene worp heel veel succes heeft. Maar als zo ie mand niet meer kneedbaar is, gaat dat eenzijdige hem of haar later op breken. We zijn echt op zoek naar Ik heb altijd de ambitie gehad om iets binnen deze sport te blijven betekenen judoka's die in de klasse -21 jaar en bij de senioren medailles kunnen pakken op grote toernooien." Willeboordse was zaterdag bij het Zeeuws kampioenschap niet in functie. „Ik ben hier als liefhebber van de sport en als oud-lid van Sportschool Geelhoed. Ik zie hier allemaal mensen aan wie ik veel te danken heb", zei ze. Ze pakte meteen de gelegenheid aan om met de aanwezige Juul Franssen, een huidige wereldtopper én ambassadeur van Judo2lnspire, promotiefilmpjes te maken voor die stichting. Vader-zoon-verhalen in het voet bal. Er zijn legio voorbeelden te noemen. Vaak heeft junior veel weg van senior. Denk aan Pierre en Syd- ney van Hooijdonk. Beiden staan bekend om hun fraaie traptechniek. Maar iedereen bewandelt een an dere route. Zo ook Mitchell de Nooijer, zoon van ex-prof Dennis. De achttienjarige speler van Philip pine is dit seizoen een blikvanger in de derde klasse. Zondag won hij met zijn team met 2-4 bij Victo- ria'03. Alle aandacht ging uit naar Sebastian de Meijer, die een hat trick scoorde. Maar eigenlijk was één speler nóg bepalender: Mitchell de Nooijer, afgelopen zomer over gekomen van JVOZ. Met vier assists etaleerde hij zijn klasse. „Het ging wel goed", zegt De Nooijer daags na het tref fen bescheiden. Dat hij vier keer aangever was, vindt De Nooijer niet eens de grootste winst. De jonge middenvelder annex aanval ler speelde eindelijk weer zonder pijn. In de voorbereiding op dit seizoen raakte hij geblesseerd. „Ik kreeg een knietje in m'n onder rug", herinnert De Nooijer zich. „Ik had er maanden last van, ste kende pijn steeds. Ik ben twee keer naar België geweest, naar verschil lende ziekenhuizen. Daar zijn fo to's genomen, maar de duidelijke oorzaak konden ze niet echt zien." Verstandiger De Nooijer onderging onlangs een mri-scan, waarvan hij vandaag de uitslag hoopt te horen. Afgelopen zondag speelde hij in ieder geval weer eens pijnvrij, iets wat in de voorgaande wedstrijden niet voor kwam. „Ik speelde meer met pijn dan met plezier", aldus De Nooijer. Was het misschien niet verstandi ger even rust te houden? „Ergens wel", lacht de tiener. „Maar het liefst wil je gewoon voetballen na tuurlijk." Tegen Victoria'03 speelde De Nooijer ook op een andere positie. In plaats van op het middenveld, posteerde trainer Tom Nieuwelink hem op de linksbuiten-positie. „De trainer zette me neer als zwervende speler", aldus De Nooijer. „Die tactiek is goed uitge pakt." Het duel met de Brabanders kende voor De Nooijer veel hoog tepunten. Een kwartier voor tijd kwam pa Dennis ook nog eens binnen de lijnen. De Nooijer ju nior geniet ervan samen met zijn vader te spelen. „Dat maak je niet zomaar mee", stelt de spelmaker. „Hij probeert altijd het beste uit me te halen. Ook als hij op de bank zit, hoor ik hem altijd coachen. Dat helpt ook wel. Af en toe heb ik nog wel eens dat ik te lang nadenk over wat beter kan, ook tijdens wed strijden. Dan is het fijn als je vader je een zetje in de rug geeft. Beter dan dat iemand je de grond in boort." De Nooijer wil in de voetsporen treden van zijn vader. „Uiteinde lijk wil ik profvoetballer worden", zegt de student Marketing en Communicatie. „Maar het moet wel met stappen. Er is tijd zat." School is overigens niet zijn favo riete bezigheid. „Mijn moeder wil graag dat ik een papiertje haal", vertelt De Nooijer. „Maar eigenlijk is mijn hoofd alleen maar bij voet bal. Ik blijf hard werken en mijn droom najagen." dinsdag 6 november 2018 kneedbare talenten VLISSINGENIn - Elisabeth Willeboordse - - Vier assists binnen 74 minuten zijn slechts een tussenstop voor de jonge spelmaker Mitchell de Nooijer. „Uiteindelijk wil ik prof voetballer worden." Stefan Maas Philippine

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 41