kV
14 ZE
INTERVIEW CEES SIMONS
VoorCeesSimons
werd de accordeon
zijn eerste liefde.
Een liefde die hem
nooit heeft verlaten.
Beroepsmuzikant
wilde Cees niet
worden. „Dan ben je
je grote hobby kwijt."
i igenlijk is er altijd muziek
in zijn leven geweest. Een
ventje van een jaar of 14
was ie pas. Zijn eerste op-
I tredens. In de Anastasia-
bar in Fort-Zeekant, op het biljart.
Met zijn eerste accordeon, nog ge
kocht bij Piet Demmers in de Van
Hasseltstraat. Er moest thuis voor het
instrument gespaard worden. Het
kwam allemaal niet aanwaaien, dat
geld voor de muziek. Thuis stond al
tijd de radio aan. Pa had een mond
harmonica. Voor Cees Simons werd
de accordeon zijn eerste liefde.
Hij begon vroeg met werken. De
bedrijfsschool van Fokker. Afgelopen
zomer is hij gestopt, na een loopbaan
van vijftig jaar. Fokker bood hem alle
doorgroeimogelijkheden. Later
kwam Elmo erbij. Cees verruilde de
vliegtuigservices voor bijzondere
ruimtevaartprojecten. In Woens-
drecht werden vitale onderdelen ge
maakt voor wetenschappelijke satel
lieten als de ERS1 en 2, de Giotto ook.
De thermische dekens en bekabeling
kwamen bij Elmo vandaan. De ERS
werd ingezet bij het monitoren van
oceanen. De Giotto maakte unieke
beelden van de komeet van Halley.
Mooi dat hij daar nog aan heeft mee
gewerkt. Cees is niet het type om
zichzelf op de borst te slaan. Hij is de
bescheidenheid zelve. Maar toch, hij
was vaak het intermediair tussen alle
disciplines die bij dat soort ingewik
kelde projecten zijn betrokken. „Een
eenvoudige jongen tussen al die ge
studeerde mensen."
Olau Line
Cees heeft het werk altijd gecombi
neerd met de muziek. Wat opvalt:
zijn brede oriëntatie. Vrijwel elk
genre heeft hij gespeeld. Met de ac
cordeon, orgel, piano of op keyboard.
Zelf noemt hij zijn orgeldocent Daan
Manneke een belangrijke inspiratie
bron. Die liet als componist in zijn
muziek alle denkbare invloeden toe.
Die benadering verruimde ook de
blik van de jonge Cees. „Ik hou van
het onvoorspelbare. Op het podium,
samen met de mensen met wie je
speelt. Er ontstaat wat, iets wat je van
tevoren niet bedacht hebt. De inter-
actie met de zaal, het is elke keer an
ders. Een solo van mij klinkt ook
nooit hetzelfde."
Natuurlijk kan hij mooie verhalen
vertellen over een halve eeuw mu
ziek. Namen noemen doet hij liever
niet. „Want dan vergeet je altijd weer
een paar anderen." Maar toch, ze ko
men voorbij, de jonge jaren. Spelen in
zaal de Ster, met een band die The
Moslems heette. „Top-40 covers."
Op tournee naar Duitsland, met de
begeleidingsband van Nick MacKen-
zie. „Hij was daar echt een ster. De
mensen stonden met bloemen op
hem te wachten."
In het amusementsorkest aan
boord van de Olau Line, de al lang ter
ziele gegane veerdienst tussen Vlis-
singen en Sheerness. Spelen in alle
omstandigheden. Simons vertelt over
een optreden tijdens een zware
storm. „De bekkens vielen van het
drumstel, door de hoge golfslag. De
zanger, een Indische jongen, werd
zeeziek en zag zo wit als een doek.
Toen zijn we maar gestopt."
Razzmatazz
Wannes Raps natuurlijk, de volks
muziekgroep die in de jaren zeventig
vooral populair was in Brabant en
Vlaanderen. Aaike Jordans, nu git
aardocent, zocht destijds als lid van
de band de oudjes in 't Ketrientje op.
Cassetterecorder bij de hand. Op
Op het podium
ontstaat wat,
iets watje van
tevoren niet
bedacht hebt
PASPOORT
zoek naar liedjes van vroeger, voordat
ze voorgoed zouden worden verge
ten. Wannes Raps speelde in de
grootste zalen van het land, tot in de
Doelen en het Concertgebouw toe.
Begin september kwam de band
nog één keer bij elkaar. In Middel
burg, bij het 50-jarig bestaan van
kleinkunsttheater Razzmatazz in
Oost-Souburg. Alleen de overleden
fluitist en zanger Jan Andriessen ont
brak. Een bijzondere bijeenkomst
was het. „We hadden elkaar zowat
dertig jaar niet gezien." En het reper
toire? „Binnen de kortste keren
kwam alles terug. Al die liedjes, over
gedragen van generatie op generatie,
zitten ergens opgeslagen in je hoofd."
Cees zelf verdiende zijn sporen
vooral in het Bergse culturele leven.
Ruim veertig jaar is hij met Sinter
klaas al Muziekpiet in de stad. Van
meet af aan is hij ook betrokken bij
Tusse de Schuifdeure, het muziek
theater met Vastenavend. Met zange
res Dyana Rommens stond hij pas
nog op het podium bij Afas Live, tot
zijn eigen verrassing. „De meeste
dingen overkomen me."
Wat later dit jaar op het pro
gramma staat: de afscheidsconcerten
van de Seeger Session Band, in
Drachten en Middelburg. Jarenlang
maakte hij deel uit van de Ameri-
cana-band. „We speelden zelfs nog
een keer live in Dublin, een late night
show op de Ierse televisie."
Dichtbij huis voelt Cees zich op
zijn best. „Ik heb nooit beroemd wil
len worden. Ik deed het altijd voor
mijn plezier." Daarom ook deed hij
graag mee aan het project Vergeten
Verhalen van Sjoerd van den Boom.
Cees speelde muziek uit moeders
tijd, in alle zorginstellingen van Tan-
teLouise.
Dierbare herinneringen heeft hij
ook aan het oude ABG. Zo'n twintig
jaar maakte hij deel uit van het TV-
team in het zorgcentrum. Cees haalt
een optreden van lang geleden terug,
ver buiten het licht van de schijnwer
pers. „Een zaaltje met allemaal men
sen die in bed lagen, ziek, oud en
soms vergeten. Dan het geluid van de
accordeon. Je zag die mensen over
eind komen en gaan zitten, één voor
één. De liedjes kwamen binnen bij
die mensen. Dat is de kracht van de
muziek."
donderdag 1 november 2018
Gek op het onvoorspelbare
'Iedere solo klinkt anders'
Ben van den Aarssen
Bergen op Zoom
A Allerlei muziek
instrumenten heeft
Cees gespeeld. Maar
zijn grote liefde blijft
de accordeon, foto
CHRIS VAN KLINKEN/PIX4PR0FS
-Cees Simons
Naam: Cees Simons.
Leeftijd: 66 jaar.
Geboorteplaats: Bergen op Zoom.
Woonplaats: Bergen op Zoom.
Loopbaan: werkte 50 jaar bij Fok-
ker/EImo, in tal van functies, onder
andere als manufacturing engineer.
Bekend als: muzikant.
