Lekker uif uu regio, sfreekproducfen van Agrimarkf
7
HERDENKINGEN LEON DE WITTE
Historicus Leon
De Witte (76)
organiseert al
jarenlang
herdenkingen van
de bevrijding van
Zeeland. Nu vindt hij
het tijd om een stap
terug te doen.
Oudste bomen
worden gekapt
in Veerse Bos
!KT'
rëifciKj Cv.üiV'kbi $&LV
www.Qgrimorkt.nl
donderdag 1 november 2018
Emile Calon
Vlissingen
Iensen die betrokken wa
ren bij de bevrijding van
Zeeland een beetje hel
pen. En zorgen dat ze de erken
ning krijgen die ze verdienen. Dat
was en is de drijfveer van Leon
DeWitte om zich jarenlang in te
zetten voor de geallieerden en hun
familieleden. Dit jaar voor het
laatst, want de Vlissinger vindt
dat het tijd is om anderen de kans
te geven de herdenkingen te orga
niseren.
DeWitte herinnert zich nog
goed een Britse die wanhopig op
zoek was naar haar vader. Deze
militair kwam om op 1 november
1944 op het stand bij Westkapelle,
tijdens de landing van de gealli
eerden. DeWitte kwam te weten
dat het lichaam kort na die landing
was overgebracht naar Zoutelande
en later weer teruggebracht naar
Westkapelle. „Het was de bedoe
ling het aan boord te brengen van
Veteranen staan stil bij de tank op de dijk in Westkapelle, tijdens de herdenking van de bevrijding van Walcheren, archieffoto lex de meester
een schip voor terugkeer naar En
geland. Maar het voertuig met dat
lichaam liep op een zware mijn en
werd volledig vernield, zodat haar
vader nooit terugkeerde."
De Vlissinger zit vol met zulke
verhalen. Van veteranen die ver
tellen hoe ze kameraden verloren,
van familieleden die willen weten
hoe het was om in Zeeland te strij
den, van oud-soldaten die ver
baasd zijn dat ze als helden wor
den ontvangen door de Zeeuwse
bevolking. „Piloten die de dijken
bij Westkapelle bombardeerden,
durfden aanvankelijk helemaal
niet aanwezig te zijn bij herden
kingen. Ze vreesden gelyncht te
worden, maar werden juist vrien
delijk ontvangen." Ook zat hij bij
veteranen aan het bed in verpleeg
huizen.
Als je al die stenen
ziet, van al die jonge
jongens, dan zie je
toch de zinloosheid
van oorlog
- Leon DeWitte
Voor zijn grote inzet en betrok
kenheid kreeg hij meerdere hoge
onderscheidingen. Onder meer
van de Black Watch Royal High-
land Regiment, de Canadezen die
vochten bij de Sloedam.
DeWitte is historicus en vertelt
dat hij als oorlogskind, geboren in
'41, altijd een grote betrokkenheid
voelde bij de oorlog. „Ik heb echter
niets met oorlogsspullen. Ik verza
mel wapens noch uniformen."
Wel contacten. Hij kent door
zijn vrijwilligerswerk talloze
mensen in binnen- en buitenland.
En hij beseft mede daardoor dat
een oorlog vreselijk is. Hij weet
maar al te goed dat veel veteranen
kampen met trauma's, en dat oor
logen vooral verliezers kennen. „Ik
was pas nog op enkele oorlogsbe
graafplaatsen. Als je al die stenen
ziet van al die jonge jongens, dan
zie je toch de zinloosheid."
Monumenten
Hij is blij dat het gelukt is op Wal
cheren verschillende monumen
ten te krijgen die de herinnering
aan de bevrijding levend houden.
En ook is hij heel blij dat het mo
nument in Vlissingen daar staat
waar het hoort te staan, aan de
voet van de dijk waar de geallieer
den landden, en niet op een ach-
terafplaatsje aan de verkeerde kant
van die dijk. Tegelijkertijd vindt
hij het jammer dat de gemeenten
er niet meer in slagen samen die
bevrijding van Walcheren te her
denken. Ook vindt hij het een ge
miste kans dat het niet lukte één
Zeeuws museum op te zetten over
de Slag om de Schelde. „Nu zijn er
een paar kleine, en deels lijden ze
een kwijnend bestaan." Hij vraagt
zich af of er in de toekomst nog
wel wordt stilgestaan bij de bevrij
ding van Walcheren. „Dit week
einde komen nabestaanden van
geallieerden naar Vlissingen, maar
er is voor hen niets georganiseerd
door de gemeente. Dat doen we
dus maar zelf."
VEERE De oudste bomen in het
Veerse Bos hebben hun beste
tijd gehad. Staatsbosbeheer gaat
een deel ervan rooien. Het werk
duurt ongeveer twee weken.
De bomen werden ongeveer
tegelijkertijd rond de kreken ge
plant, na de Tweede Wereldoor
log. Ook worden wat essen ge
kapt die last hebben van een
schimmelziekte.
De jongere bomen blijven
staan en krijgen meer ruimte,
net als de lagere planten en
struiken, waardoor die sneller
gaan groeien. Volgens Staatsbos
beheer krijgt het bos daardoor
een meer gevarieerd en duurza
mer karakter.
Het werk begint maandag en
duurt twee weken. Omdat met
een zware machine wordt ge
werkt, worden delen van het bos
afgesloten. Dat staat dan aange
geven met borden.
Een deel van de gerooide bo
men blijft liggen. Een bewuste
keuze: het hout biedt onderdak
aan dieren en is een voedingsbo
dem voor paddenstoelen.
Streekproducten zijn bij Agrimorkt niet meer uit de schoppen weg te denken. Door de korte keten krijgt de boer
een eerlijke prijs, betaalt u niets te veel en dot de producten weinig kilometers maken is ook nog beter voor het
milieu. Koen en Marcel Nieuwenhuijse leveren uien aan Agrimarkt.
Uien worden overwegend geteeld op kleigrond,
door is de Zeeuwse grond dus erg geschikt voor!
Het overgrote deel is zaaiuien, die groeien langzamer moor zijn beter van
kwaliteit en langer houdbaar.
Koen en Marcel Nieuwenhuijse leiden samen M.B. Nieuwenhuijse b.v., dat
in 1982 is opgericht door hun vader. Het bedrijf is gespecialiseerd in de
verwerking, levering en distributie van uien.
Marbo is de handelsnaam van M.B. Nieuwenhuijse en is welbekend in binnen-
en buitenland. Het bedrijf kenmerkt zich door een directe
en efficiënte werkwijze. Kwaliteit, flexibiliteit
en voedselveiligheid staan hier centraal.
WA
Altijd betrokkenheid bij de oorlog
m. U.W- wjofdlse)?!
facebook.com/
la g AgrimarktNL
Agrimarkt_supermarkten
<§>agrimarkt
