12
STRAATJOCHIE BEROEMDHEID
In 1996 geeft
fotograaf Wim
Valstar in Nepal
een camera aan het
straatarme jochie
Kishor Kayastha,
daarna is er geen
contact meer. Tot
voor kort.
Ik heb hem op
het hart gedrukt
de camera niet
te verkopen
PC
ls hij zijn verhaal ver
telt, raakt Wim Val
star weer geëmotio
neerd. „Ik dacht echt
dat ik dat jochie uit
Nepal nooit meer zou zien. Tot hij
ineens voor mijn deur stond, een
diepe knieval maakte, beide han
den plat tegen elkaar en zei:
'Dankzij jouw camera is mijn hele
leven veranderd.' Dat doet je wat!"
Diezelfde emotie klinkt ook
door uit de mond van Kishor
Kayastha (39). „Niemand kan be
grijpen wat die camera voor mij
heeft betekend. Mijn moeder had
een heel eenvoudig cameraatje.
Daarmee maakte ze pasfoto's. En
ineens had ik een echte camera,
kon ik echt fotograferen. Daarmee
kreeg ik, al besefte ik dat pas later,
een toekomst."
Valstar (77), vele jaren beroeps
fotograaf in het Westlandse
Naaldwijk, reist in 1989 voor het
eerst naar Nepal, om daar een trek
tocht te maken in Annapurna, een
bergmassief in het Himalaya-
gebergte. Ook bezoekt hij de ko
ningsstad Bhaktapur.
Daar in een steegje ziet hij dat
brutaal ogende jochie, voor een
nauwelijks als fotowinkeltje her
kenbaar pand. Meer een kale
ruimte waar pasfoto's worden ge
maakt en zo nu en dan een foto
rolletje wordt verkocht. Dat 9-ja-
rige brutaaltje spreekt behoorlijk
Engels. „Met mijn neef Jan werden
we binnen gevraagd. We troffen
daar zijn moeder de fotografe, we
kregen thee, bleven anderhalf
uur." Na de bergwandeling zijn ze
nog gedag gaan zeggen. Daarna
blijft het jaren stil. Wel krijgt Val
star een bedelbrief waar hij niet op
reageert, uit angst dat zijn geld
Kishor toch nooit zal bereiken.
Wandelvakantie
In 1996 besluiten hij en zijn vrouw
Thea met twee vriendinnen op
nieuw naar Nepal te gaan, voor
een korte wandelvakantie. Onwe
tend over het wel en wee van Kis
hor stopt Wim een (tweedehands)
Nikon reflexcamera extra in zijn
bagage. „In mijn eentje ben ik op
zoek gegaan, dat jochie was inmid
dels een tiener, hij zat er nog
steeds, voor dat winkeltje." Er
volgt een bijzonder gesprek, Wim
- zelf geen ouder - vraagt hem
naar zijn toekomstplannen. Kishor
wil fotograaf worden, maar een ca
mera is te duur, Wims cadeau is
een schot in de roos.
„Ik heb hem op het hart gedrukt,
omdat ik wist dat hij straatarm
was, de camera niet te verkopen,
maar heel veel te fotograferen. Al
leen dan zou hij het vak kunnen
leren, zijn droom realiseren." Ook
na die tweede ontmoeting blijft
het lang stil, volgt alleen weer een
bedelbrief, waarin niets staat over
de camera.
Dit voorjaar hoort Wim dat zijn
kapster met haar vriendinnen
naar Nepal gaat. Ze vragen hem
reisadviezen. Dan blijkt dat Bhak
tapur ook op het programma staat.
En ja, het viertal wil wel naar
Kishors winkeltje gaan kijken;
Wim geeft een handgeschreven
routeplanner mee. Maar het win
keltje is geheel verdwenen, bij toe
val treffen ze een onbekende die
Kishors naam herkent en een
adres weet. Op n mei ontvangt
Wim via WhatsApp de bood
schap: 'We hebben hem gevonden,
hij is hier een beroemde fotograaf.
Kishor vertelt het Westlandse
bezoek dat Wims camera zijn le
ven totaal heeft veranderd, dat hij
artistiek fotograaf is, succesvol,
met internationale opdrachtge
vers, dat hij inmiddels getrouwd is
en een zoon heeft.
Na hun terugkeer probeert Wim
tevergeefs, mogelijk door een ver
keerd e-mailadres, contact met
zijn 'verloren zoon' te krijgen. Zijn
neef Jan is succesvoller via Face-
book. Dat laatste leidt uiteindelijk
tot het bericht dat Kishor naar
Europa komt en voor zaken onder
meer naar Frankfurt moet. Hij wil
'Uncle Wim' graag bezoeken.
Via Jan en Wims vrouw wordt
een verrassingsbezoek geregeld.
„Ik wist niks, ik was alleen ver-
baasd dat Thea niet onze middag
wandeling wilde maken."
Urenlang hebben de twee foto
grafen daarna - naar goed Nepa
lees gebruik zittend op de grond -
met elkaar gesproken. Een dag la
ter volgt Rotterdam, omdat Kishor
zo graag wolkenkrabbers wil foto
graferen. Wim, trots: „Fantastisch
om te zien hoe hij werkt, zonder
opleiding, een natuurtalent."
Er zijn mobiele nummers en
mailadressen uitgewisseld, het
contact blijft bestaan. Wim sluit
zelfs niet uit dat hij nog een keer
naar Nepal gaat. „Het is natuurlijk
niet om de hoek, maar bij het af
scheid hebben we gewoon 'Tot
ziens' gezegd."
dinsdag 30 oktober 2018
Camera van Nederlander
geeft Nepalees toekomst
Rien van den Anker
Westland
A
Modeshoot
door Kishor.
FOTO KISHOR KAYASTHA
Vader, moeder, zusje en Kis
hor Kayastha tijdens het eerste
bezoek van Wim en zijn vrouw
aan Nepal, foto wim valstar
Kishor Kayastha en Wim Val
star tijdens het verrassings-
bezoek aan Nederland.
FOTO JAN VALSTAR
-Wim Valstar, fotograaf
Kijk op de site bij /video
Een interview met Wim
Valstar over zijn collega
