Fairport Convention
excelleert in de Spot
II
Serene uitvoering van jubilerend Kamerkoor
20 Z
WOESTIJNBLUES SUBLIEM GITAARSPEL
Na het uitbreken van de
Toeareg-revolutie in
1990 moest Bombino
samen met zijn vader
en grootmoeder
vluchten naar het naburige Alge
rije voor de veiligheid. Moctar
kreeg daar de muziek met de pa
plepel ingegoten. Als jonge gitarist
kreeg hij van zijn bandleden zijn
bijnaam Bombino, een verbaste
ring van bambino, ofwel klein
kind. Nu heeft de artiest op 38-ja-
rige leeftijd zes soloalbums en een
wereldtour achter de rug. In Zie-
rikzee is hij voor de promotietour
van zijn laatste album Deran wat
vrij vertaald 'De Beste Wensen'
betekent.
Gehuld in Afrikaans gewaad en
sjaals betreedt Bombino met zijn
band het podium. Opvallend is
het gemis aan traditionele Afri
kaanse instrumenten, vanavond
draait alles om de elektrische gi
taar van Bombino. Veel praten
doet de Afrikaan niet, zijn bassist
vertaalt de spaarzame Franstalige
woorden van de zanger. Zijn ver
haal vind je terug in zijn muziek.
Bombino vertelt daarin het ver
haal van zijn volk, maar zingt ook
over meer gebruikelijke thematiek
zoals vrouwelijk schoon, liefde
en vriendschappen. Zijn liedjes
zijn soms meer kleine gedichten,
allemaal gezongen in het Tamas-
heq, zijn mysterieuze moedertaal.
De band die voor deze tour is
verzameld bestaat uit drie uitste
kende muzikanten. De drums en
bas zijn strak en aanstekelijk en la
ten bij zijn eerste nummer al on
gemerkt de heupen en schouders
wiegen. De tweede gitarist speelt
strakke rock- en reggae-ritmes
waarover Bombino bijna constant
solo's weggeeft. Het optreden is
meeslepend, bedwelmend en
brengt de zaal in trance. De gita
rist voert het tempo meer dan
eens op, resulterend in psychede
lische gitaarclimaxen. Het publiek
kan er geen genoeg van krijgen en
laat zich meevoeren door het su
blieme gitaarspel. Maar ook op het
podium wordt zichtbaar genoten.
Als blijkt dat in het publiek een
huwelijksaanzoek met het ja is be
antwoord, wordt er nog een extra
toegift aan de al bijna twee uur
durende show toegevoegd.
Complimenten voor het Zierik-
zeese podium dat met dit soort
bijzondere concerten toch zijn re
levantie bewijst.
ny's lied Fortheringay. Door de
warme baritonstem van Nicol
krijgt het nummer een extra dra
matische impuls, versterkt door
twee violen, bespeeld door Ric
Sanders en Chris Leslie.
Subtiliteit sprak in Sanders' The
Rose Hip, eveneens met twee vio
len, met flarden herinnering aan
Pachelbel's Canon. Fairport Conven
tion trad in een akoestische setting
op. Alleen slagwerker Gerry Con-
way had het conventionele drum
stel ingewisseld voor een pad met
drumsamples die hij inventief be
diende met vingers in plaats van
drumsticks. Bassist Dave Pegg
geeft met vloeiend, stuwend en ly
risch spel diepte aan het geluid,
terwijl zanger en multi-instru-
mentalist Chris Leslie lichtvoetig
heid toevoegt, deze avond vooral
op mandoline en viool en in enkele
gevallen op banjo. Zo kreeg afslui
ter Matty Groves een Americana
tintje dankzij dat instrument. Het
nummer is al vijftig jaar een onlos
makelijk onderdeel van de setlist,
maar elk jaar wordt een aangepaste
arrangement gepresenteerd.
Het berust of louter
toeval dat we hier zijn
opfrightnight
Daarmee blijft Fairport Conven
tion trouw aan het principe van de
folkmuziek: niet stilstaan bij het
verleden, maar evolueren en ont
wikkelen. Absoluut hoogtepunt
van de excellente avond was Rose-
mary's Sister. Het lied over de na
weeën van een bombardement in
WOU werd subliem gezongen
door Nicol. De twee violen bege
leidden het geraffineerde finger-
pickingwerk op gitaar, waarmee
Nicol aantoonde tevens een voor
treffelijk en ondergewaardeerd gi
tarist te zijn.
Het op andere momenten harts
tochtelijk meezingend en klap
pende publiek toonde haar waar
dering door muisstil te zijn. In het
toepasselijk gedempte licht kon je
de spreekwoordelijke speld niet
zien, alleen maar horen vallen.
Vitaliteit kenmerkt de hui
dige bezetting van Fairport
Convention. Zowel verbaal
als muzikaal blinken de vijf leden
uit in levendigheid. Aankondigin
gen gaan gepaard met droge humor
en zelfspot. 'Jullie zetten de klok
vanavond één uur terug. Wij
maandag, als we naar Engeland te
rugkeren, vijftig jaar'. SirPatrick
Spens wordt ingeleid met 'Anyone
here from the t4th century?' In
deze golden oldie kwam de ken
merkende sound van de band met
breaks, stops en syncopische ac
centen uitmuntend naar voren.
Voor het prachtig uitgevoerde Ge
nesis hall wordt componist Richard
Thompson, tot 1971 gitarist van
Fairport, benoemd als auteur. 'Ik
weet niet hij nu doet. Zwarte
hoofddeksel verkopen of zo (de
kenmerkende hoofdbedekking van
Thompson). Ach, hij was een veel
belovend gitarist'.
Hoe geestig ook, je gaat niet naar
een concert van de vijf Britse folk-
rockers voor cabareteske bespiege
lingen. Op de avond van de 'Nacht
van de Nacht' verlichtte Fairport
Convention de Spot met energieke
klanken, maar liet voldoende
ruimte voor duisternis in fraaie,
droefgeestige ballads en diepgaan
dere songs, zoals de schitterend
uitgevoerde versie van Sandy Den-
Het programma was met zorg
samengesteld en bood vol
doende afwisseling. Het
koor stelt zelf dat het accent al 70
jaar op oude muziek ligt. Dus het
verdient een pluim dat er tussen
het brede aanbod van barokmu
ziek twee werken werden gepre
senteerd die nauwelijks bekend
zijn. Een Nederlandse primeur van
een Bachcantate en een wereldpri
meur met het Te Deum van Picanol.
Na een muzikaal voorproevertje
werd Cantate BWV190 Singet dem
Herrn ein neues Lied van Bach ver
tolkt. Een werk dat Bach schreef in
1724 maar niet voltooid heeft. Va
der en zoon Suzuki hebben het ge
reconstrueerd. De recieten en aria's
door de solisten klonken aan de
zachte kant en het koor haperde
even in het openingskoor (de loop
jes mogen meer geschud worden).
Maar als geheel klonk de cantate
sereen en was de balans van het
koor goed.
Het vijfstemmige Te Deum van
Sweelinck door de vijf solisten: Sa-
rah van Mol en Sarah Peire (sopra
nen), Clint van der Linde (counter
tenor), Laurens Wyns (tenor) en
Arnout Malfiet (bas) zongen eens
gezind met ronde klanken, sober
begeleid door het kistorgel. Juist de
sobere homogeniteit was mooi.
Josep Picanol leefde in de eerste
helft van de t8e eeuw. Zijn Te Deum
Laudamus is onderhoudend en
boeit. De compositie is geschreven
voor koor en sopraan. Sarah Peire
was als een lichtend baken voor
het koor. Dirigent Marcel van Wes
ten was dan weer de loods die er
voor zorgde dat het koor op koers
bleef. Daar waar nodig stuurde van
Westen bij. Dit werk mag vaker
uitgevoerd worden, het is een in
trigerend compositie.
Mare Antoine Charpentier was
de eerste Franse componist die in
Italië ging studeren. Hij werkte als
kapelmeester van de hoofdkerk
van de Jezuïeten en de Sainte-Cha-
pelle in Parijs. In Versailles
zwaaide Lully de scepter. Daardoor
bleef Charpentier lang een onbe
kende in muziekland, maar zijn Te
Deum zorgde voor Europese waar
dering. Deze lofzang werd door
Charpentier gearrangeerd voor
koor, orkest en vijf solisten. Op
merkelijk klonken de afwisselin
gen tussen koor en solisten. De vo
calisten respecteerden de Franse
uitspraak van de Latijnse tekst en
maakten gebruik van de juiste tril
lingen van de Franse barok. Het
koor stond scherp en daardoor
werd het een muzikaal feestje voor
de uitvoerders.
maandag 29 oktober 2018
Bombino brengt
Brogum in trance
Bombino in Brogum. fotoandréjoosse
De Sahara in Niger is één van de
mooiste woestijngebieden ter
wereld. Deze woestijn is het ge
bied van het nomadenvolk de
Touareg, een volk dat de popu
laire woestijnblues speelt. Bom
bino (Omara Moctar) is een van
de artiesten die de Sahara heeft
voortgebracht. Zaterdagavond
liet de artiest uit Niger sahara-
zand opwaaien in het Zierik-
zeese Brogum.
André Joosse
RECENSIE
Meer muzieknieuws en recen
sies op www.3voor12zeeland.nl
-Simon Nicol, zanger-gitarist
Fairport Convention
'Het berust of louter toeval dat
we hier zijn op fright night' ver
kondigt zanger-gitarist Simon
Nicol tijdens de introductie van
Fairport Convention zaterdag
avond in de Spot, daarbij verwij
zend naar de leeftijd van de
band. Doods, eng en onaange
naam was het optreden aller
minst.
Marius Roeting
RECENSIE
Simon Nicol. fotodebsearl
Als een kamerkoor van eigen
bodem een jubileum viert kan
het rekenen op een goede op
komst. Het publiek kwam giste
ren vol verwachting naar de Sint
Baafskerk om het Zeeuws-
Vlaams Kamerkoor te horen in
een feestelijk programma.
Jeanette Vergouwen
RECENSIE
Te Deum Laudamus. Werken van
Bach, Sweelinck, Picanol en
Charpentier. Door Zeeuws-
Vlaams kamerkoor, Zeeuws ka
merorkest TY en solisten o.l.v.
Marcel van Westen. Gehoord
zondag 28 oktober in de Sint
Baafskerk in Aardenburg
