I II f\ III EUWS 11 Hoe sluitingsgevaar ziekenhuis jarenlang bleef achtervolgen Voor de I Jsselmeerziekenhuizen is er na het faillissement misschien nog een toekomst als kleinschalig centrum, maar voor MC Slotervaart is het wel duidelijk: einde oefening. Het rommelde al jaren in Amsterdam. Reconstructie van de ondergang. Voorspel Jarenlang stapelen de verliezen zich op. Een aantal keren dreigt sluiting. Ook in 2006, als de Beverwijkse vast goedmiljonair Jan Schram er het eer ste private ziekenhuis van Nederland van maakt. Onder directeur Aysel Er- budak keert het financiële tij. Maar net als tal van haar voorgangers komt zij, eind 2012, in botsing met de van oudsher machtige medisch specialis ten. Zij verzetten zich tegen kritiek op hun vermeende geringe produc tie, op een moment dat de verliezen weer toenemen. Als Schram overlijdt, kalft Erbu- daks draagvlak af. De doodsteek vor men onderhandelingen met de zorg verzekeraar waar het merendeel van de patiënten van het Slotervaart is verzekerd, Zilveren Kruis. Nog nooit heeft een ziekenhuis in Nederland contractonderhandelingen met zijn belangrijkste verzekeraar laten afket sen. Zonder contract kun je als zie kenhuis niet overleven, is de overtui ging. In de ogen van Zilveren Kruis overvraagt Erbudak, waarop de ver zekeraar begin 2013 haar klanten ad viseert om het Slotervaart te mijden. De raad van commissarissen grijpt in en ontslaat Erbudak. Strubbelingen Eind 2013 neemt de MC Groep van Loek Winter en Willem de Boer het Slotervaart over. Winter is ook criti cus van de zorgverzekeraars. 'Dis functionerende molochs' noemt hij ze, wier macht moet worden inge perkt. De voorgeschiedenis met Erbudak maakt dat het ziekenhuis onder slecht gesternte onderhandelt met de zorgverzekeraar over een nieuw con tract. „We begonnen met een 5-0 achterstand", blikt een van de be trokkenen terug. En dat terwijl het Slotervaart financieel al uitermate kwetsbaar is. De directie neemt genoegen met vergoedingen voor ingrepen waar verzekeraars elders soms veel meer voor betalen. Winter en De Boer ma ken van de nood een deugd en pre- Die mensen deden wat u en ik ook kunnen: met een mapje rondlopen senteren zich als prijsvechters. „We kregen 8000 euro voor een neurochi- rurgische ingreep die zeker 15.000 euro kost", vertelt een ingewijde. De ondernemingsraad krijgt steeds nieuwe plannen voorgeschoteld, waarvan betrokkenen zeggen dat ze slecht onderbouwd zijn en vaak een stille dood sterven. Zo is er een fusie plan met de IJsselmeerziekenhuizen en het opsplitsen van het ziekenhuis in een zorg-, vastgoed- en facilitaire bv. De ondernemingsraad schakelt een hoogleraar economie in, Hans Schenk, die er de vloer mee aanveegt. „De argumentatie van de raad van bestuur was bepaald niet overtui gend", zegt Schenk. De fusie belandt vervolgens in de ijskast. MC Slotervaart moet lean and mean. Maar ondertussen wordt er geld verspild, zegt een medewerker. Zo volgt de intensive careafdeling een reanimatiecursus in Groningen, in plaats van gewoon bij het Amster dam UMC. In het hoge noorden zit ten ze drie dagen in een hotel met kookstudio. En waar Erbudak kosten bespaarde door er een platte organi satie van te maken, komt er een ma- nagementlaagbij: 'centrummana gers'. Een ingewijde: „Die mensen deden wat u en ik ook kunnen: met een mapje rondlopen." Kopzorgen zijn er over het achter stallige onderhoud van het uit 1975 daterende gebouw. „De ruimten zijn technisch in slechte staat", schrijft vastgoedadviseur DTZ Zadelhoffin 2014. „Er is geen koeling in 95 procent van de ruimten, er is vrijwel overal enkel glas, er is asbest aanwezig, het dak dient vervangen te worden waar door er veel lekkage is en er is beton rot." Het asbest wordt gesaneerd. Maar de directie heeft ook nog andere pri oriteiten dan het bouwvallige pand. De inspectie dringt aan op moderni sering van de operatiekamers, een kostbare zaak die miljoenen kost. Eindspel In maart waarschuwt de directie bin nenkamers dat het ziekenhuis in de huidige vorm niet is te handhaven, tenzij binnen een paar maanden een groei van 10 tot 20 procent wordt ge haald. Dat is kansloos. De directie wil bezuinigen op de medische staf. Dreigende gedwongen ontslagen bij de specialisten - het hart van het ziekenhuis - leiden tot fikse ruzie, waarop de raad van be stuur een bemiddelaar aanstelt. Dat conflict speelt de directie par ten als ze in juli met de zorgverzeke raars vergadert. Chris Oomen, top man van verzekeraar DSW, vaart uit tegen De Boer en Tichem. Ze zitten er al een paar jaar en hebben het lek niet boven. Waarom zou deze reorga nisatie wel slagen? En wie is nou de baas in het ziekenhuis? Zij of de spe cialisten met wie ze in mediation zijn? Oomen, achteraf: „De directie bood aan op te stappen, maar dat hoefde van de andere verzekeraars niet." Per 1 oktober vertrekt Willem de Boer alsnog uit het bestuur. In de tussentijd is medebestuurder Ma- riska Tichem steeds wanhopiger op zoek naar manieren om MC Sloter vaart overeind te houden. Ze vermin dert eerst het aantal bedden van 170 naar 130, om kosten te sparen. Als dat onvoldoende soelaas biedt, volgen er nog een paar noodscenario's, waar onder een waarin nog maar een kwart van het ziekenhuis overeind blijft. Als zelfs die geen instemming krijgen, stelt Tichem een 'zachte' lan ding voor: gecontroleerd naar een faillissement in een halfjaar. „Ik dacht: als je een scenario hebt van complete afbouw dan is dat een offer you can't refuse"zei ze vorige week op een persconferentie. Zilveren Kruis, die in juli al finan cieel is bijgesprongen, voelt ook daar niet voor. De zachte landing is in de ogen van de verzekeraar slecht on derbouwd. Ze wil het ziekenhuis niet langer stutten. Op vrijdag steekt burgemeester Femke Halsema het verslagen perso neel een hart onder de riem. „Men sen zijn echt overdonderd, verdrietig en angstig voor de toekomst." Reactie In een reactie zeggen Loek Winter en Willem de Boer dat zij als aandeel houders 7,5 miljoen euro aan risico dragend kapitaal hebben gestopt in het Slotervaartziekenhuis, exclusief niet betaalde rente. Zij wijzen op de in hun ogen hoge kwaliteit van zorg, 'die alle medewerkers hebben gele verd in combinatie met het vertrou wen van al die duizenden patiënten, die meer hadden verdiend dan de verschrikkelijke situatie waarin ie dereen nu is beland'. maandag 29 oktober 2018 GO Afgrond was nooit ver weg voor het MC Slotervaart Malika Sevil Bas Soetenhorst Amsterdam Het ziekenhuis moest vrijdag om 15 uur leeg zijn, de pa tiënten werden elders ondergebracht. FOTO DINGENA MOL - Ingewijde T Mede-eigenaren Willem de Boer (links) Loek Winter van het ziekenhuis, fotosanp r

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 11