7
ledereen kan zich
bedenken dat in
verpleeg- en rusthuizen
wel oudere homo's en
lesbiennes moeten zijn
met een feestje voor de gebruikers, in het Arse
naal. Zo'n veertig cliënten zijn gekomen. Het
was geweldig! Voor iedereen was er een zak pa
tat met mayo en frikandel of kroket en ijs toe.
Daarna hebben we samen bingo gespeeld.
Hartstikke leuk!"
„Soms zie ik nog wel eens een van mijn oude
klanten. Sommige hebben het gered. Als ik die
herken vind ik dat altijd ontzettend leuk. Nog
altijd, als ik op vakantie ben en ik zie er een op
straat: dan ga ik er naartoe, dan wil ik met zo ie
mand praten."
„Dat zijn LHBTI-ouderen. Die afkorting staat
voor lesbisch, homoman, biseksueel, transgen-
der en intersekse conditie. Dat is als mensen
geen eenduidig mannelijk of vrouwelijke fy
sieke kenmerken hebben. Iedereen kan zich
bedenken dat in verpleeg- en verzorgingshui
zen wel oudere homo's en lesbiennes moeten
zijn. Dat kan haast niet anders. Roze 50+ is een
landelijke vrijwilligersorganisatie die opkomt
voor het welzijn van die oudere LHBTI'ers.
Sinds drie jaar is de organisatie ook in Zeeland
actief."
„Als Roze Ambassadeur leg ik via de secreta
resse van verpleeghuizen contact met leiding
gevenden. Ik leg uit wie ik ben en vraag hoe het
er gesteld is met de roze bewoners. Geven ze
problemen? Loopt het soepel? En dan kijken ze
eens omhoog, staren naar het plafond en zeg
gen uiteindelijk: geen idee. We kennen er hier
niet één. Dat, weten we uit de statistieken, dat
is onmogelijk. Statistisch gezien heeft 6 pro
cent een andere geaardheid. Dus of ze gaan te
rug de kast in, of ze zijn er nooit uitgekomen."
„Zeventigplussers. Die voelen zich vaak niet
veilig. Ze groeiden op in een maatschappij die
hen liet voelen dat ze er niet mogen zijn, dat ze
ziek, raar of zondig zijn. Ze zijn gepest, waren
thuis niet meer welkom, kregen van de pastoor
te horen dat ze maar moesten trouwen (want
dan ging het wel over) of kregen ontslag als de
baas erachter kwam. Dat zijn voorbeelden uit
mijn naaste omgeving. Dat willen ze nu, nu ze
extra kwetsbaar zijn, niet nog een keer meema
ken. De personeelsleden zijn veelal welwillend
hoor. Vaak zijn het de medebewoners, de men
sen van de eigen generatie, die de roze ouderen
dat onveilige gevoel geven. Hun buren in die
verpleeghuizen zijn dezelfden die destijds zei
den dat ze ziek, raar of zondig waren. Die hen
buitensloten. Voor die mensen kom ik op. Sa
men met de andere zeven Roze ambassadeurs
in Zeeland."
GO ZATERDAG 27 OKTOBER 2018
Nu komt u op voor roze ouderen. Wat zijn dat?
Over welke leeftijdscategorie hebben we het
dan?
Ditty Smit-van Damme: „Ik wil opkomen
voor al die mensen die het minder getroffen
hebben dan ikzelf." foto lex de meester
