'We zaten in een Mini. Zij ging op me zitten' We keken op plaatjes wat we moesten doen Alltheway Gebroken neus Franse charme Ontmaagd Mijn eerste prettige ervaring was vooral spannend. Mijn vriendin (18) en ik (17) deden al aan het betere friemel- werk, maar meer ook niet. Tot we op een middag met z'n tweetjes bij haar thuis waren. In die tijd hadden we alleen eroti sche bladen als De Lach, Chick en Candy als voorbeeld. We knuffelden wat, we kwamen niet veel verder. Ik weet nog dat we de boekjes erbij hebben gehaald en van een afbeelding hebben afgekeken hoe het moest - later hebben we er nog harte lijk om gelachen. Van een orgasme bij een vrouw wist ik niets en zij trouwens ook niet. Het heeft maanden geduurd voordat we goed op elkaar waren ingespeeld. In het huidige digitale tijdperk kunnen jon geren alles zien en vinden. Of dat beter is, weet ik niet. Mijn kleinkinderen zijn in elk geval wijzer dan ik op die leeftijd. Maar wij hadden het leuker: de spanning van betrapt worden of niet, de eerste ont dekking van eikaars lichamen en de twij fel of je het goed genoeg deed. Mijn vrien dinnetje van toen is nu al 47 jaar mijn vrouw. Onze seks is niet meer zo hevig als in de jaren dat we jong waren, maar nog steeds heel fijn. Ik ben geen womanizer, maar ik heb wel vaker verke ring gehad. Toen ik als 19- jarige mijn dienstplicht vervulde in Duitsland had ik omgang met een Pools meisje uit het vluchtelin- geninternaat. In die tijd bracht je je vriendin naar huis en kwam je stapje voor stapje wat verder. Na de zo veelste gezellige avond heb ik haar mogen vingeren en kwam ik in mijn broek klaar. Pas bij mijn huidige vrouw ben ik all the way gegaan. We zaten in een auto, een Mini, en zij ging schrijlings op me zitten. Eigenlijk be vielen alle vrijpartijen mij prima, maar eerlijk gezegd weet ik niet of dat ook gold voor alle meisjes uit mijn leven. Mijn Poolse vriendin in Duitsland heeft zich in elk geval altijd respectvol behandeld gevoeld, schreef ze me later in een brief. Ik was 19 en mijn vriendin Willemijn 16. We hadden ruim tien maan den verkering en vonden dat ons liefdesleven toe was aan meer diepgang. De drogist op het Stratumseind had me voorzien van een familiepakket condooms. Willemijn en ik hadden een fles rosé uit de kelder gehaald en de slaapkamer voorzien van kaarsjes. Die 13de oktober 1966 vierde haar oma Janke haar verjaardag. Wij gingen ervan uit dat haar ouders naar het feest vertrokken en wij het rijk alleen hadden. Na een liefdevol voorspel - het was gestuntel - belandden we in de missionarishouding, klaar voor onbekend liefdesgenot. Toen ging het mis. Haar vader toeterde zoals gewoonlijk om zijn thuiskomst aan te kondigen. Mijn geliefde schrok zo op, dat zij met een kop stoot mijn neus brak. Het bloed spoot eruit. Ik wist stiekem het ouderlijk huis te verlaten en begaf me naar de Eerste Hulp. Later hoorden wij dat Willemijns moeder die avond met migraine was thuisgebleven; gelukkig had die niets van onze liefdesperikelen gemerkt. Die eerste keer was dus geen doorslaand succes, maar de herinnering blijft amusant. Als alleenstaande vrouw van 59 kreeg ik con tact met Vincent - ik sta ingeschreven bij een dating- site. Een Fransman. We e-mailden en belden. Mijn Frans is niet zo goed en toch begrepen we elkaar. Hij zou naar Nederland komen. De afspraak stond. Bij mij in de buurt is een nieuw Van der Valk-hotel. We heb ben er gegeten, geborreld, en vervolgens een wandelin getje gemaakt. Hij was leuk! Attent en prettig. Hij liet me zijn hotelkamer zien. Er brandden kaarsjes. Vincent had een roos neergelegd, de champagne stond klaar. Op het opengeslagen bed lag een lingeriesetje voor me klaar. Hij liet me romantische pianomuziek horen, die hij zelf had gespeeld en opgenomen. Hij kleedde me uit. Ondanks de taalbarrière wisten we wat we wilden. Hij hielp me mijn krakkemikkige lijfin allerlei standjes te draaien. Hij wist wanneer het langzaam moest en wanneer er een versnelling nodig was. We rustten en dronken wat. Ik ben 's nachts via de nooduitgang weg geglipt. Het hekje over naar mijn eigen huis. Bijna vijftig jaar geleden heb ik voor het eerst in mijn leven de liefde bedreven met mijn toenmalige vrien din. Zij was 25 en nog maagd, ik 21. We hadden twee eenpersoonskamers ge boekt in het Newton Hotel op het eiland Wight. Na vier dagen alleen te hebben geslapen, stond zij ineens in mijn kamer en kwam naast mij liggen in bed. We hebben eikaars lichaam ontdekt en el kaar de hele nacht liefgehad. Na afloop zei ze: „Nu moet je met mij trouwen." Van een huwelijk is het niet gekomen. Negen jaar geleden heb ik haar voor haar 65ste verjaardag een felicitatiekaart gestuurd, met de tekst 'Je bent wel uit mijn oog, maar niet uit mijn hart'. Om dat een reactie van haar kant uitbleef, heb ik toen pas afscheid van haar geno men. Na veertig jaar. Noud Fabrie, Eindhoven Piet Vervloed, Breda Ben Geerts, Eindhoven 1 *Naam en woonplaats van de briefschrijver zijn bij de redactie bekend. Evelien Jonker, Apeldoorn Anton Visser, Apeldoorn WG ZATERDAG 27 OKTOBER 2018 19

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 107