'Als je gewend
bent aan dit
leven, dan zeg
je niet: ik ga
even wat
anders doen'
Ze mag op haar nieuwe
album over een rotkop
zingen, Anouk (43) leert
haar kinderen netjes met
twee woorden spreken.
'Ze zeggen nog geen shit
Dat wordt chips.'
Het gesprek is een half uur oud als
Anouk diep zucht. De ergernis is zichtbaar
op haar gezicht als ze het over concert
bezoekers heeft die praten tijdens een
optreden. „Telefoontjes zijn erg, maar dat
is pas echt schaamteloos. Ik hoor het geroe
zemoes zelfs door mijn oortjes. Waarom
betaal je potverdomme 50 euro of meer, om
aan je buurvrouw te vertellen dat je morgen
boerenkool met worst eet? Ik begrijp het
niet. Je wilt je toch verliezen in de muziek?"
Veel last van het geroezemoes zal ze niet
hebben als ze volgend jaar weer optreedt in
de Ziggo Dome. Zeker, ze zal er een paar
ballads van haar nieuwe Nederlandstalige
album zingen. „Maar het zal een klein
blokje zijn, ik wil vooral knallen."
Vorige week, bij de presentatie van Wen
d'r maar aan, zong ze wel alle twaalf num
mers. „Ik wilde zien of ik het kon, in het
Nederlands, want ik zing al 23 jaar in het
Engels. Zo'n omslag is wennen. Oefenen.
Het is vreemd om jezelf terug te horen",
zegt Anouk. Ze wijst op de telefoon die op
tafel ligt en nu dient als opnameapparaat.
„Jezelf horen praten is al vreemd, maar te
rughoren dat je zingt is dubbel zo erg."
Anouk roert in haar muntthee. We zitten
in een breakfast- en lunchroom in Amster
dam waarvoor de rockzangeres slechts een
paar meter hoefde af te dalen. Als ze al in
terviews geeft, dan liefst dicht bij huis en
alleen als ze een hoger doel dienen. Nu is
dat dus het onder de aandacht brengen van
haar nieuwe album en de shows in de Ziggo
Dome. Moetje of niet, de plichtmatigheid
in het gesprek is ver te zoeken. Anouk zegt
wat ze denkt en voelt. Dat geldt ook voor de
songteksten. „Met het Nederlands kun je zo
veel kanten op. Sommigen zingen het heel
natuurlijk, zoals Marco Borsato. Anderen
zingen het te plat. Of ze zingen
zo poëtisch dat je niks meer begrijpt van
de tekst. Ik moest dicht bij mezelf blijven.
Niet te plat, recht door zee, op de manier
waarop ik praat, met woorden die ik ge
bruik in het dagelijkse leven. Anders is het
niet geloofwaardig."
„Ja. Het was het eerste wat er in mij op
kwam: 'Ik heb het met jouw rotkop gehad'.
Dan denk ik: dat moet ik zo houden, ook al
zijn het misschien geen verbale hoogstand
jes of poëtische teksten. Het gaat erom dat
je wordt geraakt."
Dat overkwam haar twee weken zeifin een
uitzending van De Wereld Draait Door, het
podium waar ze Jij zou zingen. Voorafgaand
aan haar optreden las Matthijs van Nieuw-
kerk een deel van de tekst van Red mij voor
en Anouk schoot vol. „Dat heb ik nog nooit
gehad. Ik was overmand door emoties. Daar
verbaasde ik mezelf ook over. Heel vreemd.
Als ik dit bij anderen zie, geloof ik het vaak
niet. Een dag later zei Harrie Jekkers bij
DWDD precies hoe het zat; het was de ma
nier waarop Matthijs de tekst aan me voor
las. Zonder zang, zonder toeters en bellen.
Direct. Confronterend. Ik was er niet op
voorbereid. Ik moest me herpakken en
dacht alleen maar: ademhalen, ademhalen,
ademhalen."
„Godzijdank. Hij had het ook kunnen uit
buiten, maar dat heeft hij niet gedaan. Daar
heb ik hem voor bedankt. Als hij had door
gevraagd, had ik me niet kunnen herpak
ken en dan had mijn manager me daar
waarschijnlijk weggehaald. Die stond al
klaar om me van mijn stoel te halen."
„Ik doe al niet veel tv, dus als ik wat doe, is
het altijd wat. Na zo'n tijd ben ik er wel aan
gewend, al zou ik nooit iemand aanraden
beroemd te worden. Bij mij is het op mijn
pad gekomen. Ik ging zingen, nummers
schrijven, maar bekend worden vond
ik 23 jaar geleden al pittig. Als je eenmaal
bent gewend aan dit leven, aan de finan
ciën, dan kun je moeilijk zeggen: ik ga even
wat anders doen. En met de sociale media is
er sowieso nogal wat veranderd."
„Ik verbied het. Het is een waste of time. Als
je uit huis bent, oké. Mijn zoon van 16 is in
augustus naar Florida vertrokken. Hij zit
op een highschool en wil zijn droom waar
maken en basketballer worden. 'Mam, mag
ik nu op Instagram', vroeg hij. 'Dan kunnen
mensen me volgen, hoe ik speel.' Oké, zei
ik, maar dan wil ik het account wel samen
beheren. Ik kan dus meekijken en dingen
eraf halen. Dat is ook al gebeurd, ja. Ik wil
geen gekke selfies in badkamers. Dingen
zijn terug te halen op internet. Daar kun
je spijt van krijgen. Ik vind dat ik als ouder
een taak heb mijn kinderen daarin te bege
leiden."
Ze kreeg met vier vaders zes kinderen:
Benjahmin (16), Elijah (14) Phoenix (13),
Jesiah (8) en Sion (4). De jongste is Jelizah
(2), van haar huidige vriend, de negentien
jaar jongere Dominique, basketbaltrainer
en MMA-vechter. „Eigenlijk had ik nog
meer kinderen gewild, het liefst van één
partner. Maar het is anders gelopen. Meer
dere vaders, andere organisatie."
Meer komen er niet. Anouk heeft zich
vorig jaar laten steriliseren. „Ik heb zes
gezonde kinderen. Ik wil geen risico meer
lopen. De laatste ging best wel moeilijk.
Vóór Jelizah heb ik een aantal miskramen
gehad. Je moet het noodlot niet tarten.
Dominique heeft nog voorgesteld om zelf
z'n zaakje te laten doen. Sorry, heb ik ge
zegd, daar ben je echt te jong voor. Stel
dat er iets met mij gebeurt? Dan mag ik
toch voor hem hopen dat hij nog een
leuk iemand vindt. En als zij dan nog
kinderen willen... Hij wil het niet horen,
maar voor mij is het gewoon klaar. Het is
goed zo."
„Ik plan strak. Ik moet wel zeggen: Domi
nique doet écht heel veel. Ik heb nog nooit
in mijn leven iemand gehad die zoveel voor
10
Zoals de 'rotkop' die langskomt in
Het is klaar
Matthijs vroeg niet echt door.
De reacties waren niet van de lucht.
Je oudste kinderen zijn 16,14 en 13.
Doen zij aan Facebook of Instagram?
Hoe ziet de organisatie eruit in huize
Anouk?
