Ons kleinkind wil
niet meer met ons
mee, omdat opa een
keer boos werd
Moet ik ingrijpen
nu een buurtkind
geregeld op straat
wordt gepest?
JOOST MAG 'T WETEN
Wijsheid komt met de jaren.
Omdat acteur Joost Prinsen
(76) een eind op weg is,
beantwoordt hij uw vragen.
U moet U inhouden, zegt u. Dat is familie
van 'mijn vingers jeuken' en 'hou me tegen, men
sen'. Als ik eerlijk ben, en een enkele keer ben ik
dat - niet te vaak natuurlijk, want de waarheid is
mij te vervelend - maar als ik eerlijk ben, moet ik
zeggen dat mensen die zich moeten inhouden in
het algemeen geen doeners zijn.
Neem uzelf. U maakt dit al maanden mee en
nog steeds hebt u er niets aan gedaan. Waarom
niet eigenlijk? Zo'n situatie is een confrontatie
met jezelf. 95 procent van de mensheid huldigt
het motto 'het is mijn pakkie-an niet'. Een volle
neef trouwens van 'ik moet me inhouden'. Alle
maal mensen die als de wal het schip keert zeg
gen: „Je zag het aankomen hè. Onbegrijpelijk dat
niemand er iets aan heeft gedaan."
Ga niet naar die buren toe. Dat heeft geen zin.
Mensen die zoiets doen, zitten niet op u en uw
zorgen te wachten. U zou wel met instanties kun
nen praten. De Raad voor de Kinderbescherming,
de politie. Het is prettig bij het kleine percentage
in de wereld te horen dat zegt: „Tot hier en niet
verder." En dat er vervolgens ook wat aan doet.
Pakkie-an komt trouwens uit het Maleis en
is via Nederlands-Indië tot ons gekomen. Wist
u dat?
Contact met de kleinkinderen laten ver
wateren, dat kan natuurlijk niet. Met uw kinde
ren: liever niet, maar akkoord. Met uw vrouw:
vervelend, maar geen bezwaar. Scheelt gezeur
thuis, maar laat ik op deze plek niet te veel voor
mezelf spreken.
Met de kleinkinderen, het licht in je ogen, de
verre bodem onder je bestaan, je rots van ver
trouwen in de toekomst - laat ik ophouden met
vergelijkingen, anders denk ik straks nog dat ik
schrijven kan - met je kleinkinderen dient alles
koek en ei te zijn!
Het maakt me weinig uit hoe u dat in orde
maakt. Met kleindochter naar de speelgoed
winkel, met haar naar Disneyland of op zijn
minst naar de Efteling. „Mag mijn vriendinne
tje dan ook mee, opa?" „Natuurlijk mag jouw
vriendinnetje ook mee, lieve kind."
Tijd voor actie meneer. 'Afwachten want het
waait wel over' is geen optie. Dus vlei, koop
om (geld speelt geen rol), lieg en bedrieg,
prijs haar de hemel in, het maakt me
niet uit wat u doet, maar regel dit.
Nu!
Of deze opa kijkt u nooit meer
aan.
Ons kleinkind van 8 is boos op opa. Tijdens
een uitstapje met haar en haar zusje kneep
ze op de achterbank in een vol pakje sap,
waardoor de auto onder zat. Opa werd boos,
want wij zijn zuinig op onze vrij nieuwe wa
gen. Dat was zij niet gewend. Nu wil zij niet
meer naast opa zitten of met hem meegaan.
Ons contact verwatert. Wat zou u doen?
Wij zijn vorig jaar verhuisd naar een ander
huis in Nunspeet. Buren in de straat hebben
zeven kinderen van wie de kleinsten, rond
8 jaar, zich vaak op straat moeten zien te
vermaken. Een van de twee heeft een ver
standelijke beperking. De buurtkinderen
pesten hem. Ik (man) moet me inhouden
niet in te grijpen nu de ouders wegkijken.
Speelt er iets tussen u en uw kinderen,
familie, vrienden, buren of collega's? Leg de
kwestie voor aan Joost Prinsen. Mail uw vraag
naar joostmagtweten@persgroep.nl
ZATERDAG 20 OKTOBER 2018 43
