Schilderij overleefde
al messen en zuur
7
Het is onze plicht
het schilderij zo
goed mogelijk te
presenteren
De Nachtwacht
krijgt een grondige
opknapbeurt. Aan de
oppervlakte van het
doek is 'een lichte waas
verschenen'. Het
beroemde schilderij
van Rembrandt van Rijn
blijft te zien voor het
publiek, dankzij een
speciale vitrine.
et Rijksmuseum be
gint in juli 2019 'voor
het oog van het pu
bliek' met het grootste
onderzoeks- en res
tauratieproject in de geschiedenis
van het museum. Directeur Taco
Dibbits maakte dat gisterochtend
bekend in de Nachtwachtzaal. Hij
deed dat in aanwezigheid van bur
gemeester Femke Halsema - de
stad is sinds 1642 eigenaar van De
Nachtwacht-en cultuurminister
Ingrid van Engelshoven - de staat
heeft het doek al meer dan 200 jaar
in bruikleen.
'Het meest ambitieuze werk van
Rembrandt van Rijn' wordt 'op
zaal' gerestaureerd. Dankzij een
speciale vitrine van 'ultrawit glas'
kunnen bezoekers de restauratie
op zeven meter afstand bekijken.
Het werk ook online te volgen en
documentairemaker Oeke Hoog-
endijk, die eerder een film maakte
over de jarenlange verbouwing
van het museum, legt het proces
van begin tot eind vast.
Hét moment
Dat de restauratie begint in het
Rembrandt jaar 2019 is een 'geluk
kig toeval', aldus Taco Dibbits.
„Door de kennis en expertise die
we hebben opgedaan met de res
tauratie van Rembrandts Marten
en Oopjen, denk ik dat nu hét
moment is. De Nachtwacht kan
nog honderden jaren mee, maar
het is onze plicht het schilderij zo
goed mogelijk te presenteren aan
het publiek. Want De Nachtwacht
is van ons allemaal."
De restauratie is nodig, omdat er
aan de oppervlakte van het doek
'een lichte waas verscheen'. Ook
zijn er verkleuringen in de retou
ches die in 1976 zijn aangebracht,
nadat De Nachtwacht was toege
takeld met een mes (zie kader).
Bovendien is het vernis vergeeld.
Hoe lang het proces gaat duren,
durft Dibbits niet te zeggen, maar
het kost alleen al 77 dagen om het
schilderij - 3,79 bij 4,53 meter -
met een scan in kaart te brengen.
„Op basis van dat onderzoek ma
ken we een inschatting hoelang
we nodig hebben voor de restau
ratie. Dat kan een aantal jaren
duren, want het schilderij is groot
en restauratie is monnikenwerk.
En je komt steeds weer andere
dingen tegen, dat maakt het ook
zo spannend."
Dibbits hoopt dat er ook meer
duidelijk wordt over het stuk dat
in 1715 van de linkerkant van De
Nachtwacht is gesneden, omdat
het niet in het Stadhuis - nu het
Koninklijk Paleis - op de Dam
paste. „Sindsdien is dat vermist.
Nederlanders houden van oprui
men, dus ik denk niet dat het bij
ons op zolder ligt. Maar kunste
naars waren zuinig op doek, dus
we hopen dat het is hergebruikt en
dat we delen terugvinden."
woensdag 17 oktober 2018
REMB RANDT
I Zo ziet de
Nachtwacht
zaal er vanaf
volgend jaar
ongeveer uit.
FOTO RIJKSMUSEUM
Rembrandt in glazen kooi
Jan Pieter Ekker
Amsterdam
-Taco Dibbits, directeur
Rijksmuseum
M Onder de
microscoop
zijn de be
schadigingen
duidelijk
zichtbaar.
FOTO AP
H
V*V
De Nachtwacht is ten
minste 25 keer eerder
'behandeld' in zijn bijna
vierhonderdjarige bestaan.
1 Tijdens de Tweede We-
.reldoorlog was het doek
op een veilige plek onder
gebracht - voorzichtig op
gerold - samen met ruim
30.000 andere kunstwerken
uit het Rijksmuseum.
2 Op 14 september 1975
maakte een verwarde
man twaalf sneden in het
doek. Het werd destijds ook
gerestaureerd op zaal. Het
publiek kon door vensters
kijken, als er niet werd ge
werkt. De gordijnen gingen
dicht, zodra de restaura
toren aan de slag gingen.
In 1911 werd De Nachtwacht
ook al aangevallen met een
mes, waarbij alleen vernis
lagen beschadigd raakten.
3 Op 6 april 1990 spoot
.een man zuur op het
schilderij, maar door snel
handelen van een beveiliger
- die gedemineraliseerd
water op het doek spoot -
werd alleen de vernislaag
aangetast.
