Toerisme
0
0
0
Jacco Groenendijk vangt op
ambachtelijke wijze garnalen
MARGOT
11
Margot Verhaagen schrijft
op deze plaats elke week
overeten en drinken
in Zeeland
Het aantal buitenlandse toeristen in Neder
land neemt de komende jaren explosief
toe, las ik deze week in de krant. Van 18
miljoen nu naar 29 miljoen in 2030. Ik kan me zo
voorstellen dat we hier in Zeeland daar ook een
hoop van gaan merken. Er wordt gewerkt aan een
nieuwe aanpak waar we als inwoners, bezoekers
en bedrijven hiervan moeten mee kunnen profi
teren. Ik vraag me af hoe dit dan precies in zijn
werk gaat, want veel meer toeristen dan dat we
het afgelopen seizoen hadden kunnen we hier in
Zeeland volgens mij niet aan. Of moeten we niet
aan willen. Het zou toch prettig zijn dat de rust
en de ruimte waarvoor veel mensen hier naar
Zeeland komen, gewaarborgd blijft. En niet dat
we ten onder gaan aan ons eigen succes. Tenmin
ste, ik kan erg genieten van een leeg strand, een
rustig bos of filevrij rijden op de Zeeuwse wegen.
Natuurlijk zie ik zelf ook in dat we hier in een pa
radijsje wonen en dat veel mensen daarvan mee
willen genieten, maar mag het een onsje minder
zijn?
Laten we juist koesteren dat we in rust en
ruimte onderscheidend zijn en niet dat we straks
Spaanse Costa-taferelen hier krijgen. Overigens
is onderzocht waarvoor mensen naar toeristische
gebieden komen. Niet alleen voor strand, zee en
bos, maar ook voor de streekproducten. Hoewel
we dan zeker goed scoren is er nog wel een we
reld te winnen om op alle Zeeuwse menukaarten
producten uit de regio te krijgen. Bijvoorbeeld
zeewier.
Neem wat gemengde salade en voeg daar wa-
kame aan toe met wat sesamolie, limoensap, ge
roosterde sesamzaadjes, een gesnipperde lenteui
en wat sugarsnaps. Daar blijf je voor thuis.
Het zijn engeltjes in De Zeeuwse Hemel, maar
sommigen hebben er weinig kaas van gegeten.
„Is uw bestek nog schoon?", vraagt onze ser
veerster. Kortom, dat kunnen we dus makke
lijk voor de tweede gang gebruiken. Scheelt
weer afwas. De - nogal zoete- chardonnay van
het wijnbedrijfje van tv-coryfee Astrid Joos-
ten en gastvrouw Thérèse Boer van driester
renrestaurant De Librije wordt vervolgens
aangeprezen als wijn van Astrid JANSE! En of
mijn tafelheer even een fles rood uit het schap
wil aanreiken, want we zitten er toch pal voor.
Je moet hier werken voor je hap, grappen we.
Mijn kippasteitje in bladerdeeg, met yoghurt,
salie, ansjovis, knoflook, munt, Zeeuwse pa-
reltarwe en een salade met vijgen is een leuk
gerecht met een Marokkaanse touch. De ga
ring is keurig en de pareltarwe is netjes beet
gaar. Alle elementen combineren ook goed.
Dit is het beste bord van de avond, beter dan
de op zich mooi gegaarde tortelli die zijn ge
vuld met een puree van garnalen en coquilles.
De smaak is decent en zacht. „Wel is dit ge
recht een beetje eentonig, ook omdat er wei
nig saus bij zit", vindt mijn tafelheer.
Een ovengerecht van peer, crumble en chai-
kruiden ofwel thee. Het smaakt een beetje
naar kerst, maar de kruiden maken het ook
wat bitter. Buurman verorbert een (inge
kocht) vegan fruittaartje met kokosijs. Op de
tong domineert de dikke deegbodem. Meer
fruitzuur zou het dessert oppeppen. Na een
fijne espresso maken we de balans op: we heb
ben halverwege hemel en hel gedineerd.
Voorgerecht
Hoofdgerecht
Nagerecht
Bediening
Ambiance
Prijs kwaliteit
Het zou toch prettig zijn dat de rust en de ruimte
waarvoor veel mensen hier naar Zeeland komen,
gewaarborgd blijft
NOORDWELLE Een tijdje leek
het alsof er minder garnalen wa
ren maar het is een topjaar voor
de Hollandse garnaal. En dus ook
voor garnalenliefhebbers en vis
sers. Door de hoge temperaturen
van de afgelopen tijd was het
water waarschijnlijk te warm
voor twee belangrijke natuur
lijke vijanden van de garnaal: de
wijting en de kabeljauw.
Vandaag gaat Jacco Groenen
dijk met zijn Trekpaardenteam
Jagro uit Noordwelle op de ou
derwetse manier garnalen van
gen. Dat doet hij op het strand bij
Westenschouwen ter hoogte van
strandpaviljoen Buurman.
„Bij afgaand water wordt er ge
vist met Zeeuwse trekpaarden",
legt Groenendijk uit. „Achter
het paard hangt aan een lang
touw het net. De schotten van
het net staan 'in de scheluw', ge
draaid naar de zee toe. We trek
ken de schotten de zee in en lo
pen ongeveer 800 meter heen en
weer. Dan wisselen we van paard
en lopen weer terug. De vissers
lopen daar in klederdracht ach
teraan. Zo vangen we op een cul
tuurhistorische manier de gar-
nalen", vertelt hij. „Waarbij we
veel bekijks trekken." „Het is een
echt traditionele ambacht dat we
zo in ere willen houden."
Gids Simon Weeda geeft on
derwijl uitleg want naast de gar
nalen belandt er ook weieens
een platvisje, een krab of een
scholletje in de netten. Die wor
den weer teruggegooid. De gar-
nalenvangst wordt ter plaatse
uitgedeeld. Lekker.
Kook ze even kort en schenk er
een scheutje pastis bij, pel ze en
eet ze met wat zeekraal op wat
salade als voorafje. Mensen kun
nen ook hun trekpaard meene
men en meelopen om te vissen.
BEOORDELING
vrijdag 12 oktober 2018
Hoe is de bediening?
Is het hoofdgerecht lekker?
En het dessert?
(Prijs/kwaliteit telt dubbel)
Garnalen vissen aan de Schouwse kust. foto els bax
rariteit
