3
Van den Berg danste van
Burgh naar Zoutelande. En
haar paardenstaart, die ze
ker een halve meter lang is,
zwiepte achter haar aan.
Nadat ze na 11 a 12 kilome
ter de veel te snel gestarte
Friezin Hinke Schokker
passeerde, lag de weg voor
haar open. „Ik zat toen in
een heel fijn groepje man
nen", vertelde ze. „Van hen
heb ik echt wel profijt ge
had. Ik zei ook steeds: 'Ik
vind jullie allemaal lief. Zij
begeleidden mij mooi naar
het strand."
In het rulle zand vond
Van den Berg het, net als ie
dereen, pittig. Het lag er an
ders bij dan bijvoorbeeld in
2017, toen ze als vierde fi
nishte. „Het strand was
zacht. Het was gruwelijk.
Alle energie ging verloren
in het zand." Toen ze een
maal bij Domburg weer
vaste grond onder haar voe
ten kreeg, wist ze: dit ga ik
niet meerweggeven.
Voor de Zuid-Hollandse
was 2018 al een jaar om
nooit te vergeten. Eind 2017
besloot ze dat ze alles op al
les wilde zetten om een
keer de marathon binnen
de 3 uur te lopen. Haar trai
ner, Ruud van Maurik,
schreef een schema voor
haar, zodat ze in april in
Rotterdam kon pieken. Dat
lukte. Met 2.53.03 was ze
daar de snelste Neder
landse. Van den Berg: „Tot
35 kilometer ging het su-
pergoed. Daarna deed alles
pijn. En toen zette ik die
tijd neer, ik kon het niet ge
loven..."
Het strand was
zacht. Het was
gruwelijk. Alle
energie ging
verloren
Eerder had ze zich ook al
verbaasd in de 20 van Al
phen en tijdens het NK
halve marathon in Venlo.
„Ik heb dit jaar zulke grote
stappen gemaakt. Ik heb
mezelf keer op keer ver
baasd", vertelde ze. „Maar
een paar weken voor de
Kustmarathon vond ik het
wel spannend worden,
hoor. Ik zag iedereen zó
snel lopen. Ik begon te twij
felen, Maar een paar dagen
van tevoren heb ik de knop
omgezet. Ik realiseerde me
dat ik gewoon tevreden
moest zijn over hoe ik zou
lopen. Die gedachte heb ik
in de wedstrijd vastgehou
den en uiteindelijk heeft
me dit opgeleverd."
Verschuure
Zes minuten achter de
nummer één (3.00.38) fi
nishte Monique Verschuure
uit Yerseke als tweede. „Na
tuurlijk had ik ook willen
winnen", reageerde ze.
„Maar ik kan niet anders
dan tevreden zijn met deze
plek en deze tijd. Ik weet
dat ik een goede wedstrijd
gelopen heb en dan kun je
maar één ding: blij zijn."
Verschuure maakte eve
neens stappen in 2018. Ze
verbeterde in februari al
haar persoonlijk record op
de halve marathon en deed
dat in september nog eens.
En ook haar snelste tijd op
diverse andere afstanden
scherpte ze aan. „Ik heb een
goede trainer, hè", zei ze,
verwijzend naar Jan de
Wilde. „Hij heeft heel veel
geduld. Hij zegt: je moet
niet alles tegelijk willen,
want dan gaat het niet goed.
Hij is bij mij alles aan het fi-
netunen en dat heeft dui
delijk resultaat."
bleef het niet. Vlak voordat Lein
zaterdag het startschot voor de
Kustmarathon loste, klapten de at
leten en de toeschouwers ook hun
handen kapot. Langer dan een mi
nuut. Lein en Lenie genoten,
zwaaiden, maakten er zelf een foto
van en pinkten een traantje weg.
Stevige knuffel
Tweeënhalf uur later was het Zou-
telandse echtpaar er ook weer bij
de finish. Zo vertrouwd. Samen
met burgemeester Rob van der
Zwaag wachtten ze tot de eersten
de wedstrijd voltooiden. Bij de eer
ste vijftien edities tilde Lein Lie-
vense de winnaar en winnares op.
Nu koos hij voor een stevige knuf
fel of een ferme handdruk. Erwin
Harmes, de nummer drie, werd er
emotioneel van. „Of ik onderweg
aan Lein gedacht heb? Zeker. Ik
wilde heel graag extra goed voor
hem lopen", zei de Middelburger.
„Toen ik hoorde dat hij ziek was,
vond ik dat ook heel erg."
Heb je hem zien
staan met die brede
grijns bij de finish?
Mooi toch.
Met de Yersekse Monique Ver
schuure was het niet anders. „Het
was heel bijzonder om Lein en Le
nie bij de start te zien. Dat doet dan
echt wel wat met je", zei de num
mer twee in de vrouwenwedstrijd.
„En vervolgens waren ze er ook
nog bij de finish. Prachtig."
„Onderweg zat ik er op het
strand wel doorheen", vervolgde
Verschuure. „Ik heb er veel op ge
traind, maar nu viel het me tegen.
Daardoor begon ik te mopperen,
iets dat niet echt bij mij hoort.
Maar toen dacht ik vervolgens: Ja,
wat zeur je nou? Hoe mooi is het
dat jij hier gewoon nog kunt lopen!
Dat is niet iedereen gegeven."
Van der Zwaag was blij dat Lie-
vense toch nog zo veel van de ma
rathon had kunnen meemaken.
„Hij neemt op tijd zijn rust", zei
hij. „Maar heb je hem zien staan
met die brede grijns bij de finish?
Heel mooi."
De burgemeester van Veere,
waar Zoutelande onder valt, was al
maanden bezig met het zoeken
naar een moment waarop Lein en
Lenie het ereburgerschap konden
ontvangen. In overleg met de kin
deren van hen werd voor de vrij
dag gekozen.„Het is een evene
ment met 10.000 deelnemers, dui
zenden vrijwilligers en heel veel
toeschouwers. Al die mensen ge
nieten. En daar zijn zij de aanstich
ters van", aldus Van der Zwaag, die
bij beiden elf jaar geleden ook al
een lintje opspelde.
Persoonlijke boodschap
Wie Lein en Lenie niet aan de fi
nish trof, kon een persoonlijke
boodschap voor hen achterlaten in
de tent achter de finishlijn. Op kar
tonnen handjes konden ze iets
schrijven. Wim Verburg, deelne
mer aan de Wandelmarathon, was
één van de velen die dat deed.
„Lein en Lenie hebben niet alleen
Zoutelande en Veere op de kaart
gezet, maar heel Zeeland", gaf de
Goesenaar aan. „De Kustmarathon
is pure reclame voor de provincie.
Wij gaan altijd met de hele familie
in dit weekeinde naar Zoutelande.
Dit keer liep mijn zwager de Kust
marathon. Die heb ik in het verle
den ook gelopen. Dit jaar heb ik me
ingeschreven voor de zondag."
Verburg weet dat Lein en Lenie
Lievense voorheen ook de triatlon
van Zoutelande organiseerden. „Ik
heb daar ook aan meegedaan en ik
heb zelfs nog wedstrijden tegen
Lein gelopen. Het is heel erg dat
het nu zo slecht met hem gaat."
De handjes - veel in getal - wer
den allemaal aan een lint beves
tigd. Tezamen tilden ze Lein en Le
nie in deze zware tijd op.
maandag 8 oktober 2018
GO
•4 Liselotte van
den Berg
(nummer
2004) zit ver
scholen tus
sen de man
nen bij de
strandopgang
bij Vrouwen
polder. FOTO
RUBEN OREEL
Van den Berg heeft haar stoeptegel
De euforie won het zater
dag van de vermoeidheid.
Liselotte van den Berg
zat na haar overwinning
in de Kustmarathon com
pleet kapot, maar wat
was de 36-jarige atlete uit
Zoeterwoude-dorp blij.
„Ik heb de hele week ge
dacht: ik wil die stoepte
gel, ik wil die stoeptegel,
ik wil die stoeptegel! En
nu krijg ik 'm", jubelde ze.
Roeland van Vliet
Zoutelande
- Liselotte van den Berg
één applaus voor Lein en Lenie
- Burgemeester Van der Zwaag
'fingen
