Mijn man belde en zei: ik heb een auto gekocht en de onze verkocht Op een dag groeiden er paddenstoelen uit de bekleding van de kofferbak, want hij was lek 2012 2003 2011 Wederom begon mijn man een zoektocht. Ja, lekker geëmancipeerd. Deze keer waren degelijkheid en betaal baarheid de enige criteria. Schoonheid deed er niet meer toe. We hadden de auto vooral nodig voor sporadisch familiebezoek, vakantie, ritjes naar de stort en zo nu en dan een rijbeurt bij de sport. Mijn man had zijn zinnen gezet op een Toyota Avensis Verso. Voor een ruime zevenzitter laag in de wegenbelasting, want de auto weegt niet zoveel als vergelijkbare exem plaren van andere merken. Maar bij de autodealers waren ze nog behoorlijk aan de prijs. We besloten op Marktplaats te zoeken en kwamen uit bij een ouder echtpaar uit Bever wijk. Zij deden hun auto weg omdat ze wegens gezond heidsredenen niet meer met de caravan weg konden. De auto was perfect onder houden. Na een proefritje vroeg de eigenaar wat wij met onze auto deden. Toen mijn man zei dat de Daihatsu ook op Marktplaats stond, besloot de verkoper van de Toyota een proefritje met onze auto te maken. Ik zal nooit vergeten dat mijn man belde en zei: 'Ik heb een auto gekocht én de onze verkocht.' Het echtpaar had ook vier kinderen en had vroeger ook in een Peugeot 504 gereden. Met de verkoop van hun Toyota namen ze afscheid van een fase in hun leven. Het voelde goed dat ze hun auto aan ons gezin met vier kinderen verkochten. Zo was de cirkel rond. 41 Al snel ging mijn man op zoek naar een veilige gezinsauto, waarbij hij zich voor het eerst liet leiden door zijn smaak. Ik geloofde het verder allemaal wel, maar toen hij kwam aan rijden met een Citroën Xantia Break in de kleur vert galant, kon ik mijn ogen niet geloven. Dit was een serieuze grotemensenauto. Hij reed als een comfortabele pantoffel, maar we liepen er wel op leeg. Ik heb nog weieens nachtmer ries van het woord 'veerbol- len'. Uiteindelijk stond de auto veel stil, want we gingen altijd met de fiets en het openbaar vervoer naar het werk. Op een dag groeiden er zelfs paddenstoelen uit de bekleding in de kofferbak, want hij was ook nog lek. Na een paar jaar zwaaiden we de Xantia uit op de oplegger van een sloper. Een dag later stond-ie op Marktplaats met een nieuwe apk. We reden een paar jaar geen auto. Als het nodig was huurden we er een of mochten we mijn moeders auto lenen. Daarmee hebben we veel geld bespaard, want wat zijn auto's toch ver schrikkelijk duur. Zwanger van de vierde begon ik een auto toch wel te mis sen. Zwemles, voetbaltrainin gen, boodschappen doen en nog drie jonge kinderen. Een klein autootje, niet te duur, waar toch drie autostoeltjes achterin konden worden ge propt: kom er maar eens om. Na een lange zoektocht bleek dat de Daihatsu Sirion alles had wat we zochten. Amper twee tientjes in de wegen belasting, superzuinig en ook nog eens oerdegelijk. We had den er heel erg veel plezier van. Maar toen we op 17 juni 2012 van het ziekenhuis in Woerden naar huis reden met onze vierde in de Maxi Cosi, was ook deze auto ongeschikt geworden. <Ss gas magazine 31 üjfo Sb ccll °LUZ LU Q 12 =!nM Ih- <f UJ LU S <CGLU 05=1 E<ej LU LU LJ CO CQ 2 LU CO 2 OQW lbo WG

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 97