Mijn man belde en zei:
ik heb een auto gekocht
en de onze verkocht
Op een dag groeiden er
paddenstoelen uit de
bekleding van de
kofferbak, want hij was lek
2012
2003
2011
Wederom begon mijn man
een zoektocht. Ja, lekker
geëmancipeerd. Deze keer
waren degelijkheid en betaal
baarheid de enige criteria.
Schoonheid deed er niet meer
toe. We hadden de auto
vooral nodig voor sporadisch
familiebezoek, vakantie, ritjes
naar de stort en zo nu en dan
een rijbeurt bij de sport. Mijn
man had zijn zinnen gezet op
een Toyota Avensis Verso.
Voor een ruime zevenzitter
laag in de wegenbelasting,
want de auto weegt niet
zoveel als vergelijkbare exem
plaren van andere merken.
Maar bij de autodealers waren
ze nog behoorlijk aan de prijs.
We besloten op Marktplaats
te zoeken en kwamen uit bij
een ouder echtpaar uit Bever
wijk. Zij deden hun auto weg
omdat ze wegens gezond
heidsredenen niet meer met
de caravan weg konden.
De auto was perfect onder
houden. Na een proefritje
vroeg de eigenaar wat wij
met onze auto deden.
Toen mijn man zei dat de
Daihatsu ook op Marktplaats
stond, besloot de verkoper
van de Toyota een proefritje
met onze auto te maken. Ik
zal nooit vergeten dat mijn
man belde en zei: 'Ik heb een
auto gekocht én de onze
verkocht.'
Het echtpaar had ook vier
kinderen en had vroeger ook
in een Peugeot 504 gereden.
Met de verkoop van hun
Toyota namen ze afscheid van
een fase in hun leven. Het
voelde goed dat ze hun auto
aan ons gezin met vier
kinderen verkochten. Zo
was de cirkel rond. 41
Al snel ging mijn man op zoek
naar een veilige gezinsauto,
waarbij hij zich voor het eerst
liet leiden door zijn smaak. Ik
geloofde het verder allemaal
wel, maar toen hij kwam aan
rijden met een Citroën
Xantia Break in de kleur vert
galant, kon ik mijn ogen niet
geloven. Dit was een serieuze
grotemensenauto. Hij reed als
een comfortabele pantoffel,
maar we liepen er wel op leeg.
Ik heb nog weieens nachtmer
ries van het woord 'veerbol-
len'. Uiteindelijk stond de
auto veel stil, want we gingen
altijd met de fiets en het
openbaar vervoer naar het
werk. Op een dag groeiden er
zelfs paddenstoelen uit de
bekleding in de kofferbak,
want hij was ook nog lek. Na
een paar jaar zwaaiden we de
Xantia uit op de oplegger van
een sloper. Een dag later
stond-ie op Marktplaats met
een nieuwe apk. We reden
een paar jaar geen auto. Als
het nodig was huurden we er
een of mochten we mijn
moeders auto lenen. Daarmee
hebben we veel geld bespaard,
want wat zijn auto's toch ver
schrikkelijk duur.
Zwanger van de vierde begon
ik een auto toch wel te mis
sen. Zwemles, voetbaltrainin
gen, boodschappen doen en
nog drie jonge kinderen. Een
klein autootje, niet te duur,
waar toch drie autostoeltjes
achterin konden worden ge
propt: kom er maar eens om.
Na een lange zoektocht bleek
dat de Daihatsu Sirion alles
had wat we zochten. Amper
twee tientjes in de wegen
belasting, superzuinig en ook
nog eens oerdegelijk. We had
den er heel erg veel plezier
van. Maar toen we op 17 juni
2012 van het ziekenhuis in
Woerden naar huis reden met
onze vierde in de Maxi Cosi,
was ook deze auto ongeschikt
geworden.
<Ss
gas
magazine 31
üjfo
Sb
ccll
°LUZ
LU Q 12
=!nM
Ih- <f
UJ LU S
<CGLU
05=1
E<ej
LU LU LJ
CO CQ 2
LU CO 2
OQW
lbo
WG