'Veerbollen bezorgen
me nog nachtmerries'
Onderweg naar het ziekenhuis
deden mijn weeën zo'n zeer dat ik
het dashboard bijna kapottrapte
Een leven in auto's
1982
1984
2001
Marieke Dubbelman (43) herinnert zich nog
de auto's van haar moeder. Haar eigen auto's
werden steeds groter naarmate het gezin groeide.
Ergens hoopt mijn moeder
nog steeds dat hij op Kreta
rondrijdt: onze Peugeot
504 stationwagen. We
vertrokken er in 1982 vanuit
Duitsland mee naar Grieken
land. De auto had een opklap-
bank in de kofferbak. Als we
's avonds laat van mijn oma
in België terug naar huis in
Duitsland reden, mocht ik bij
hoge uitzondering zonder
gordel languit op dat bankje
liggen. Ik deed nooit een oog
dicht in mijn Tweety-slaap-
zak, want ik bleef maar kijken
naar de lichtjes op de weg. De
Peugeot had bruine plastic
bekleding, die verschrikkelijk
heet werd in de Griekse zon.
Daar was ik als kind in korte
broek niet zo blij mee.
Na de Peugeot kochten mijn
ouders nog meer Franse
auto's. Een donkerrode
Peugeot 305 GRD sedan-
waarvan wij als kind dachten
dat die letters stonden voor
Grote Ruime Diesel -, een
Renault 19, een Renault
Laguna, een Renault Modus,
een Renault Megane. Sinds
het overlijden van mijn vader
in 2017 rijdt mijn moeder in
een Renault Twingo. Ik denk
dat ze daar haar 2C V-gevoel
weer mee terug heeft. Mijn
kinderen noemen haar de
race-oma.
Het duurde lang voordat ik
zelf een auto had. Als student
reisde ik met de trein en ik
nam pas rijlessen toen ik
begon met werken. Ik leste in
Rotterdam bij ene Lou, die
met zijn vingers snoepjes in
mijn mond propte en gore
opmerkingen maakte over het
spuiten van de ruitensproei
ers. Niemand had nog van
#Metoo gehoord. Ik haalde
in één keer mijn rijbewijs.
Niemand geloofde het en ik
durfde niet te rijden. Nog
steeds vind ik het eng.
Onze eerste auto was een Fiat
Fiorino bestelauto, die ik
overnam van Bas Groenen
dijk, mijn veel te vroeg over
leden collega bij deze krant.
Op 5 september 2003 reden
we ermee naar het Wilhel-
mina Kinderziekenhuis in
Utrecht. Mijn weeën deden
zo'n zeer dat ik het dashboard
bijna kapottrapte. Aan het
einde van de dag was de auto
waardeloos voor ons, want we
pasten er niet meer met z'n
drietjes in.
30| zaterdag 6 oktober 2018
WG
