j li\ l)e Liefde}
0
IV rn^i Wa«5
On5 efentj e
-en de Joe/-€? ai/onc)
VtcsQJ €o kof>iëre
Over gemak en ongemak in een relatie.
Hoewel hij getrouwd was, kon Charlotte (36) de charmes van collega
Paul niet weerstaan. Vijfjaar hadden ze een geheime relatie.
5
z
2
s
2
'Ik heb een vrouw en twee kinderen',
zei hij. 'Is dat een bezwaar?' En hoewel ik
hoteldebotel van hem was, besloot ik
ermee te kappen. Een man die bezet is,
daar blijf je vanaf. 'Kinderen geen be
zwaar, maar een vrouw wel', antwoordde
ik.
Ik voelde me belazerd, maar vond hem
nog steeds zo ontzettend leuk. Paul was
mannelijk, maar ook lief en warm, ik
miste zijn lijf en zijn zwoele stem. Wat
niet hielp, was dat we collega's waren,
dus ik zag hem elke dag op het werk. En
hij bleef me maar berichten sturen: dat
hij het begreep, maar dat het wel jammer
was, want hij vond me zo mooi, leuk en
lekker. Zo hield hij het vuurtje bran
dende en op een dag vond ik mezelf terug
in een vergaderruimte, stiekem zoenend
met Paul.
Vijfjaar heeft deze verboden relatie ge
duurd. In die vijfjaar veranderde mijn
verliefdheid in een diep houden van,
hoewel ik het grootste deel van de tijd zat
te wachten tot Paul weer eens tijd had.
Tot hij bij me langs kon komen omdat hij
moest 'overwerken'. Of ik midden in de
nacht het hotel kon binnensneaken waar
hij een conferentie had.
Soms voelde ik me een soort oproep
kracht voor seks, alsof het alleen daarom
draaide. Paul zei - heel cliché - dat hij
thuis tekortkwam en ik voelde me ge
vleid door het feit dat hij me aantrekke
lijk vond. Hij stuurde me erotisch getinte
mailtjes, wilde in de lunchpauze met me
afspreken in het bos of appte: 'Kan ik je zo
even zien in vergaderzaal 1?'
Na elke vrijpartij nam Paul afstand, dan
reageerde hij niet op mijn berichtjes en
vermeed hij oogcontact op het werk.
Alsof hij had gekregen wat hij wilde en
weer even voorzien was. Maar altijd
zocht hij opnieuw toenadering en bouw
den we de spanning weer op. En ik deed
daar even hard aan mee, want ik bleef
hopen dat hij zo veel van mij zou gaan
houden dat hij bij zijn vrouw zou weg
gaan.
Dat hij dat nog niet deed 'vanwege de
kinderen', snapte ik. Maar soms had ik
ook mijn twijfels. Zoals die keer dat ik
met hem in de auto zat te zoenen en zijn
vrouw belde waar hij bleef. 'Ik loop mijn
fiets te zoeken, dus het duurt nog even',
hoorde ik hem staalhard liegen. Waarna
hij ophing en verder ging met zoenen.
'Jeetje', dacht ik, 'dat gaat je makkelijk af.'
Hoe kon ik houden van iemand die zo
fout bezig was? Maar ja, ik werkte zelf
mee aan dit bedrog. Ik voelde me daar wel
schuldig over, maar mijn liefde - of ei
genlijk: mijn verslaving - won het altijd.
Toch wist ik diep vanbinnen hoe het
zat. Toen ik zwanger van hem werd, be
sloot ik het niet te zeggen. Intuïtief be
greep ik dat ik het kind toch alleen zou
moeten opvoeden. Pas toen ik een mis
kraam kreeg, vertelde ik het aan Paul.
'Wat zou je gedaan hebben?' vroeg ik,
waarop hij antwoordde: 'Mijn verant
woordelijkheid nemen.' Bedoelde hij dat
hij het kindje zou hebben erkend of dat
hij de abortuskliniek zou hebben be
taald? Ik durfde het niet te vragen.
Niet lang daarna stuurde hij een be
richt: 'Het gaat thuis niet goed, ik wil
mijn huwelijk een kans geven'. Ik ging
door de grond, maar heb hem gezegd dat
hij ervoor moest gaan. Zo veel hield ik
van hem. Een halfjaar later hoorde ik dat
hij weg was bij zijn vrouw en samen
woonde met een ander. Ik heb hem nooit
meer gezien of gesproken." 41
magazine 15
'Dat liegen ging hem
gemakkelijk ar
CA
O
3
CA
UI
UI
cc
UI
O
k had kunnen weten dat er iets niet
klopte. Paul en ik hadden een paar
keer seks gehad, er ontstond een
prille relatie, maar ik was nooit wel
kom bij hem thuis. Als ik ernaar
vroeg, kwam hij met vage smoesjes.
Tot ik het hem op de man af vroeg:
'wat is jouw thuissituatie?'
Q De echte naam van Charlotte is
bekend bij de redactie. Wil je ook
vertellen over je relatie?
magazine@persgroep.nl
