O
CD
12 ZE
Bart van Schilt is
halverwege in Chili
Van Drongelen op
zoek naar herstel
Geen 100-jarigen
bij Clingse Bosloop
KUSTMARATHON FAVORIETE MONICASANDERSE
De opvoeding van Monica Sanderse (36) in Roemenië
was zwaar, net als haar eerste tijd in Nederland. Inmiddels
heeft ze haar leven op de rails. In de Kustmarathon is de
Vlissingse atlete favoriet voor de eindzege.
De Zeeuws-Vlaamse ultraloper Bart van
Schilt staat halverwege de Atacama Crossing,
een woestijnwedstrijd van 250 kilometer door
Chili, tiende. In de eerste drie etappes werd
hij respectievelijk zevende, dertiende en elfde.
De veertigjarige atleet, die in België woont en
een aannemersbedrijf heeft in Westdorpe, is
al dik 16 uur onderweg. De zwaarste etappes
komen nog. De afstand die op dag vijf afgelegd
moet worden, is bijvoorbeeld 76 kilometer.
Voor Van Schilt is het de vierde ultraloop over
250 kilometer van 2018. Zijn doel is om er vijf
te lopen. De laatste is in november op Antarc
tica. Als hij die ook voltooit, heeft hij de zoge
noemde 4 Deserts Grand Slam.
Minnaard
De uit Axel afkomstige Rick van Drongelen en
zijn club Hamburger SV gaan morgen in de
2. Bundesliga op zoek naar herstel. Waar de
Zeeuwse verdediger en zijn club eerder dit
seizoen nog de koppositie grepen, hebben ze
nu al drie wedstrijden op rij niet gewonnen
en zelfs niet gescoord. Een 5-0-nederlaag te
gen Regensburg werd gevolgd door twee
doelpuntloze remises. Morgen gaat de degra
dant, op dit moment de nummer vier van de
ranglijst, op bezoek bij Darmstadt, dat der
tiende staat. Om 18.30 uur wordt er afgetrapt
in het Merck-Stadion am Böllenfalltor.
Mobach
Het is weer tijd voor de Clingse Bosloop, een
wedstrijd die wordt georganiseerd door atle
tiekvereniging RKHAV uit Hulst. Zaterdag
wordt hij gehouden.
De regie is in handen van Hilde Hiel, die alles
nauwlettend in de gaten houdt. Daarbij hoeft
ze niet te letten op atleten van honderd jaar of
zelfs ouder. Deelnemen kan namelijk maar tot
en met 99 jaar, zoals de aankondiging netjes
meldt. Het parkoers loopt dus door de bossen,
waardoor er voor ieder wat wils is. Om 10.45
uur staat de loop over 7500 meter gepland en
een halfuur eerder die van de 3000 meter. De
jeugd start om 10.00 uur voor 1500 meter.
Het hardlopen geneest al haar
wonden. Monica Sanderse, zater
dag favoriet voor de overwinning
in de Kustmarathon, heeft veel
meegemaakt in haar leven. „Maar
nu ben ik alleen maar blij", zegt de
36-jarige Vlissingse. „Ik heb alles
kunnen verwerken."
Sanderse geniet steeds meer be
kendheid in Zeeland. Sinds ze in
april de Marathon van Zeeuws-
Vlaanderen won, kennen velen
haar naam. Maar slechts weinigen
weten iets over haar achtergrond.
„Mensen vragen me er ook niet
naar", vertelt ze met een Oost-Eu-
ropese tongval. „Maar ik wil best
praten over mijn tijd in Roemenië,
waar ik tot mijn twintigste heb ge
woond. En over hoe zwaar ik het
daar én tijdens mijn eerste vijfjaar
in Nederland heb gehad. Mijn le
ven is niet eenvoudig geweest,
maar inmiddels kan ik wel zeggen
dat ik er echt iets van gemaakt
heb."
Mijn leven is niet
eenvoudig geweest,
maar inmiddels kan ik
wel zeggen dat ik er
iets van gemaakt heb
Sanderse heeft 's ochtend afge
sproken. Zij heeft dan zelfs al een
rondje van 12 kilometer over Wal
cheren gemaakt. „Om 07.00 uur
ging ik al de deur uit", laat ze met
een glimlach weten. „In de laatste
periode voor de Kustmarathon
mag ik niet meer zo veel doen. Dit
was één van de weinige loopjes die
ik nog op mijn schema had staan.
Ik moet mijn lichaam sparen. Maar
ik vind het heel lastig om te wach
ten totdat ik weer écht mag."
Boerenlaarzen
Die drang om hard te lopen zat er
al vroeg in bij Sanderse. „Op mijn
zesde ben ik begonnen. Maar ja, in
Roemenië heb je niet zo veel mo
gelijkheden. Ik had al helemaal
geen goede schoenen, ik liep ge
woon op boerenlaarzen. Dat is
voor kinderen in Nederland niet
voor te stellen, hè? Mijn moeder,
die me samen met mijn opa en
oma opvoedde, had het ook liever
niet. Die vond sporten zonde van
mijn tijd. Die wilde dat ik mee
hielp in het huis en op het land of
dat ik alvast wat geld verdiende. Ze
was heel dominant en remde me
eerder af dan dat ze me stimu
leerde. Toen nam ik dat haar kwa
lijk. Later niet meer. Het kwam
door het communisme, we groei-
den op in armoe en zij wilde zo
goed mogelijk voor ons zorgen.
Sporten was mijn enige pleziertje."
Van haar veertiende tot en met
haar achttiende werd Sanderse
verder gehard. Ze ging naar een
school op 14 kilometer van haar
huis. Elke dag liep ze heen en
weer, geld voor een fiets of de bus
was er niet. „Ook in sneeuw, hagel
en regen liep ik daar met mijn
schooltas. Vandaar dat ik nu zo
goed ben in crossjes, haha. Ik ben
daar wel aan wat gewend geraakt."
Maar ze wilde heel graag Engels
leren en haar diploma halen, om
verder te kunnen komen dan een
armoedig bestaan in Midden-
Roemenië.
Op haar twintigste
kwam Sanderse, toen
nog met haar eigen
achternaam Ta-
langa, naar Neder
land. Haar eerste
man haalde de
Roemeense naar
hier. Ze trouw
den, maar het
werd allesbe
halve een geluk
kig huwelijk.
Sanderse werd ge
kleineerd en soms
geslagen. Ze voelde
zich hopeloos alleen in
een vreemd land en ont
wikkelde anorexia. „Ik was
jong, naïef en eenzaam. Ik
mocht niks van mijn man. Tien
keer per dag belde hij op om te
controleren waar ik was en wat ik
deed. Ik mocht niet een eigen le
ven leiden. Ook dat was een moei
lijke tijd. Na vijfjaar ben ik bij
hem weggegaan."
En toen was daar ineens Piet
Sanderse? „Haha, nee zo is het niet
gegaan. Ik kende mijn huidige
man al vanuit Roemenië. Op mijn
achttiende kwam ik hem daar een
keer tegen. We raakten aan de
praat en hij vroeg mijn adres. Ik
dacht: 'Daar hoor ik nooit meer
wat van'. Maar twee weken later
kreeg ik vanuit Nederland een
kaart van hem. Daarna zijn we
blijven schrijven. Toen ik met
mijn eerste man naar Nederland
kwam, heb ik hem dat ook laten
weten. Dat vond ik wel zo netjes.
En toen ik van hem scheidde, heb
ik Piet weer gemaild met de vraag:
'Ben jij nog alleen?' Dat bleek zo te
zijn. Zo ben ik in 2007 naar Zee
land gekomen."
Slecht in haarvel
Het duurde vervolgens nog wel
acht jaar voordat ze van hardlopen
een serieuze zaak maakte. Ze viel
terug op die oude liefde toen ze
slecht in haar vel zat. Sanderse: „Ik
werkte te veel, zat tegen een burn-
out aan, was niet de gezelligste
thuis en deed weinig voor mezelf
Toen ben ik weer gaan hardlopen,
om me beter te voelen en mijn
hoofd leeg te maken. In 2016 zei
Piet: 'Waarom ga je niet ook wed
strijdjes lopen?' Hij stimuleerde
me dus, terwijl ik altijd maar afge
remd was. En ik had eindelijk iets
gevonden om mijn verleden te ver
werken."
Bij atletiekvereniging Dynamica
kwam ze in de loopgroep van An-
jolie Engels terecht, die haar op
sleeptouw nam. De Middelburgse
routinier leerde haar stappen ma
ken en schreef haar trainingssche
ma's. Na amper twee jaar vatte ze
al het plan op om de
van
Zeeuws-
Vlaande-
ren te gaan
lopen. Atle-
tiekvolgers keken haar vreemd aan,
maar de Vlissingse blaakte inmid
dels van het zelfvertrouwen. „Als
anderen de stap van de halve naar
de hele marathon konden maken,
dan kon ik dat toch ook? Ik moest
gewoon goed eten, goed slapen en
goed naar Anjolie luisteren."
Die 21ste april werd een pracht-
dag voor de frêle atlete. In haar eer
ste wedstrijd over 42,195 kilometer
snelde ze naar de tijd van 3.14.09
uur. Ze had nog wel iets sneller
willen gaan, maar meefïetser en
coach Anjolie zei dat ze zich niet
moest opblazen. „Ik heb groot res
pect voor haar, dus luisterde ik.
Piet stond mij op te wachten bij de
finish in Terneuzen. Het werd een
Marathon
donderdag 4 oktober 2018
GO
ULTRALOPEN
VOETBAL
Marco Minn
aard (foto)
heeft zich in de
Duitse een-
dagskoers
Sparkassen
Münsterland
Giro niet kun
nen mengen in
de strijd om de
zege. De uit
Wemeldinge af
komstige wiel
renner finishte
in Munster na
210,8 kilometer
op de veertig
ste plaats, ruim
drie minuten
achter de
Duitse winnaar
Max Walscheid.
Wielrenner
Jarno Mobach
is door het op
leidingsteam
van Sunweb
geselecteerd
voor de Franse
eendagskoers
Paris-Bourges,
die vandaag
verreden
wordt. Daarin
moet de cou
reur uit Philip-
pine 190,3 kilo
meter afleggen
over de Franse
wegen. De
koers start in
Gien en finisht
in Bourges.
ATLETIEK
O
CL
Met hardlopen het
Roeland van Vliet
Vlissingen
- Monica Sanderse
Bart van Schilt.
Rick van Drongelen (rechts), fotoepa
Monica San
derse heeft veel
aan Anjolie En
gels (kleine
foto, rechts). Zij
neemt de Vlis
singse op
touw.
FOTO'S RUBEN OREEL
