EUWS 11
In 2009werd
hij ambassadeur
van Armenië in
Zwitserland
aangenomen en speelde sindsdien al
lerlei kinderrollen. Toen hij in de pu
berteit kwam, bereidde zijn zus Aida,
die al bij een theatergezelschap
werkte, hem samen met zijn moeder
voor op het serieuzere acteerwerk.
Hoewel Charles een opleiding
volgde aan een technische school,
was hij vastbesloten zijn toekomst te
wijden aan acteren en zingen. Met
dat laatste was hij begonnen nadat hij
bevriend was geraakt met de jonge
pianist Pierre Roche. In het door de
Duitsers bezette Parijs trad hij met
hem op in nachtclubs en na de be
vrijding in de zomer van 1944 gingen
ze samen op tournee door Frankrijk
en België. De dichterlijk aangelegde
Charles had inmiddels een aantal ei
gen liedteksten geschreven, die door
Roche of door hemzelf op muziek
waren gezet.
Zegetocht als solo-artiest
De verrichtingen van het tweetal
bleven niet onopgemerkt. Aznavour,
die in 1946 trouwde (er zouden nog
twee huwelijken volgen), kwam in
contact met gerenommeerde arties
ten als Edith Piaf, Maurice Chevalier
en de zanggroep Les Compagnons de
la chanson en ging ook voor hen lied
jes schrijven.
In 1947 nam Piaf het duo Azna-
vour/Roche zelfs mee op tournee
door de VS en Canada. Enkele jaren
later verbrak Charles op aandringen
van Piaf de samenwerking met zijn
pianist, waarna Charles' zegetocht als
solo-artiest begon. Via de Moulin
Rouge belandde hij op de podia van
grote theaters als het Parijse Olympia
en Alhambra. Intussen had hij ook al
in enkele films gespeeld, hoewel zijn
grote doorbraak op het bioscoopdoek
pas in 1960 kwam, toen regisseur
Franyois Truffaut hem de hoofdrol
schonk in Tirez sur lepianiste, een pro
ductie die als Shoot the pianist inter
nationaal furore maakte. Het ver
schafte hem in de VS zo veel popula
riteit dat hij al snel werd uitgenodigd
voor een zangtournee, te beginnen in
Carnegie Hall in New York.
Het in 1963 op grammofoonplaat
uitgebrachte nummer La Mama le
verde Aznavour een vele malen door
anderen gecoverde wereldhit op, die
in miljoenen exemplaren over de
toonbanken ging. Soortgelijke suc
cessen boekte hij met Hier Encore
(1961; in het Engels uitgebracht als
Yesterday When I Was Young), Les Plai-
sirs Démodés (1973; The Old Fashioned
Way), La Bohème (1965) en She (1974).
In Nederland, waar Corry Brokken al
succes had gehad met haar versie van
La Mama, vertaalde Lennaert Nijgh
voor Boudewijn de Groot het lied Un
Enfant De SeizeAns, dat als Een meisje
van 16 een grote hit werd.
Al in 2963 maakte Aznavour als
zanger een immense wereldtournee,
waarbij - zeer bijzonder voor die tijd
- ook de toenmalige Sovjet-Unie
werd aangedaan. Zijn mondiale po
pulariteit stoelde voor een belangrijk
deel op het feit dat hij zich niet be
perkte tot het Frans, maar schijnbaar
moeiteloos in vijf talen kon zingen.
Bovendien werkten zijn ingetogen
performance, aan het begin van zijn
carrière nog als saai aangemerkt, en
zijn vaak maatschappelijk geënga
geerde teksten eveneens in zijn voor
deel. Het nummer Comme lis Disent
(Zoals ze zeggen) bijvoorbeeld, dat
het leven van een travestiet be
schrijft, bracht aanvankelijk een
schok teweeg.
Armeense wortels
In de loop der jaren presenteerde de
zanger zich in toenemende mate als
kind van het Armeense volk. Hij ver
oordeelde in woord en zang de vol
kerenmoord van 1915 en benadrukte
bij tal van gelegenheden zijn Ar
meense wortels. Toen in t988 een
aardbeving in Armenië tienduizen
den doden eiste, bracht Charles
Aznavour een grote hulpcampagne
op gang.
Dit alles leidde ertoe dat de zelf
standig geworden vroegere Sovjetre
publiek Armenië hem in 2008 het Ar
meens staatsburgerschap toekende.
Tevens benoemde de VN-organisatie
Unesco hem tot permanent vertegen
woordiger van Armenië. In 2009 werd
hij (bijna 85 jaar oud) ambassadeur
van Armenië in Zwitserland.
Op filmgebied beleefde Charles
Aznavour een van zijn hoogtepun
ten in 1979, toen hij een rol speelde
in de Duitse film Die Blechtrommel
van regisseur Volker Schlöndorff. De
film, gebaseerd op de gelijknamige
roman van Günter Grass, won een
Gouden Palm op het filmfestival van
Cannes.
Al sinds 1999 deed Aznavour een
serie afscheidstournees waarbij hij
de hele wereld rondreisde. In totaal
schreef hij in zijn leven ruim dui
zend chansons. In 2997 benoemde de
toenmalige Franse president Jacques
Chirac hem tot officier van het Lé-
gion d'Honneur.
dinsdag 2 oktober 2018
Charles Aznavour met zijn vrouw Ulla. Ze kregen samen
drie kinderen en waren meer dan vijftig jaar samen, fotohh
Met Liza Minnelli tijdens een optreden in Parijs in 1987.
FOTO AP
