24
Atelier
Bij binnenkomst in de
woonkamer word je me
teen naar het raam gezo
gen. Water trekt. We kij
ken naar wat ooit een aftakking
van de Arne was, die van Middel
burg naar Arnemuiden liep. Om
algengroei en stank in de wijk
Veersepoort te voorkomen, is het
water daar afgedamd. Even ver
derop ligt het drijvende huis - het
enige, architect Herman Hertzber
ger had er een hele vloot voorzien.
Leen van Duivendijk (1954)
noemt de Veersepoort 'een lekker
spannende wijk, in elk geval voor
Middelburgse begrippen'. Hij doelt
op de verschillende typen huizen,
het stratenplan en - vooral - het
water. „Sinds we hier in 2000 wo
nen", vertelt hij, „ben ik een soort
water-autist geworden. Water
werd het hoofdonderwerp van
mijn schilderijen. Hiervoor het
raam maak ik schetsjes, ik fotogra
feer. En ik film, om zo het moiré-
effect te ontrafelen - heel precies
bekijken hoe verschillende golflij
nen over elkaar lopen. Soms film ik
ook de weerspiegeling van het wa
ter op het plafond van de woonka
mer. Je ziet de luchtstromen erin,
je ziet de kleur van het water die
bepaald wordt door de ondergrond
en door wat er boven hangt. Echt
fascinerend, ik kan er de hele dag
naar kijken."
Een flink aantal van zijn water
schilderijen waren tot en met afge
lopen zaterdag te zien in boekhan
del De Drvkkery in Middelburg,
waar ze onder Nescio's motto 'Wa-
ter is het oog van de wereld' hin
gen. Ook zijn serie 'Gouden Ge
vels' van Middelburg was er te
zien, tien huizen die uit de Gou
den Eeuw stammen. De gevels zijn
in een driepuntsperspectief gete
kend."
De schilder gaat ons voor naar de
bovenste verdieping, zijn atelier.
Een hoge kamer, 4,10 meter om
precies te zijn. Tegen de achter
wand rijkt een boekenkast tot in de
nok. Zijn schildersezel is tegen de
lage zijmuur bevestigd. Het raam
in de tegenoverliggende zijmuur is
niet bijster groot. Hij knipt een tl-
lamp aan, een zogenaamde blauwe
buis die daglicht produceert. Een
verrijdbaar kastje met drie verdie
pingen staat onder handbereik.
Verftubes, kwasten, een paletmes.
Hedwige
Op de ezel staat een werk, dat hij
voor het Hedwigeproject van Joop
Menting heeft gemaakt. We zien
een poeltje in de te ontpolderen
polder: „Ik noem dit werk 'Ik dacht
bomen'. De film op het water ver
telt dat hier bomen stonden. Ik heb
begrepen dat er in de polder vijf
duizend worden gekapt." In de
Ik schilder nu zo'n
vijftig jaar. Hé, zal ik
eens een opleding
volgen, was de
gedachte
hoek naast het schilderij staat een
geluidsinstallatie. Modern klassiek,
de Middelburgse componist
Douwe Eisenga kan hem inspire
ren met zijn minimalistische, re
petitieve klanken. Als hij aan het
werk is, zit hij op een bureaustoel
voor zijn schilderij. Hij wijst op de
strook parket: „Dat is mijn ren
baan. Ik loop ook vaak naar achte
ren om het werk van een afstandje
te bekijken. Dat heb ik nodig."
Van Duivendijk werd geboren in
IJzendijke. Zijn vader werkte bij de
douane: eerst IJzendijke, toen
Oostburg, daarna Terneuzen: „Ik
ben de kosmopoliet van Zeeuws-
Vlaanderen." In de vensterbank
heeft hij een kraaienpoot liggen,
een herinnering aan de soms ener
verende baan van zijn vader. „Die
kraaienpoten, die op de weg wer
den gestrooid om smokkelaars tot
stoppen te dwingen, heb ik in
meerdere schilderijen verwerkt.
Sinds kort volg ik lessen op de aca
demie in Antwerpen. Ik schilder
nu zo'n vijftig jaar. Hé, zal ik eens
een opleiding volgen, dat was de
gedachte. Ik was benieuwd hoe
een professional naar mijn werk
zou kijken. Stillevens, daar ben ik
nu mee bezig, heel klassiek."
maandag 1 oktober 2018
Leen van Duivendijk in zijn atelier in Middelburg, fotosmechteld jansen
Water fascineert, de hele dag
Jan van Damme
Dit is een serie over
Zeeuwse kunstenaars en
hun werkplek. Vandaag:
Leen van Duivendijk in Mid
delburg.
Zonder titeJ 5
Leen van Duivendijk
Acryl op linnen
ER1SMEER
NEDERLAND
BUITEN
DE RANDSTAD.
rn 1
- Leen van Duivendijk, schilder
Van 3 tot en met 27 oktober ex
poseert Leen van Duivendijk
met Jorien Brugmans, Margriet
de Vries en Johan Klein in Gale
rie Het Moment in Zierikzee.
