Op de Brienenoordbrug viel
alles uit: eerst de radio, toen de
lampjes, daarna gingen de
elektrische ramen niet meer open
Met mijn nieuwe
vierkante
Hyundai Atos met
z'n kleine wieltjes
pikte ik geen
mooie meiden op
1998-2005
2005-2015
2015-nu
1995-1998
'Hoe is het met dat groene
monster van je, die Kermit, de
gifkikker, je opoewagentje...?'
Ja, met mijn nieuwe vierkante
Hyundai Atos met z'n kleine
wieltjes pikte ik geen mooie
meiden op. Maar het uiterlijk
van een auto heeft me nooit
geboeid. Mijn Hyundai zag ik
als cultobject, ik dacht er zelfs
over om op het grasgroene
dak met witte verf een voet
balveld te tekenen. Nee, niet
gedaan. Was best leuk ge
weest.
Van de ene Hyundai naar de
andere en van de Haagsche
Courant naar het Algemeen
Dagblad. Na drie jaar met de
Hyundai Getz, knalde ik in
een garage tegen een beton-
paal. Omdat het nogal duur
was om de enorme deuk in
de deur te repareren, liet ik
die maar zitten. Mijn Getz
was toch niet te stoppen, zelfs
niet heen en weer naar Oost-
Oekraïne (5000 kilometer)
om verhalen over het EK 20t2
te schrijven. Na tien jaar en
400.000 kilometer ging hij
dood, in 2025. Op de Brienen
oordbrug viel alles uit: eerst
de radio, toen de lampjes,
daarna gingen de elektrische
ramen niet meer open. Alleen
de motor draaide nog. Als
kloppend hart in een verlamd
lichaam. Stapvoets bracht de
Getz mij nog naar de parkeer
plaats. Daar stierf hij, blies
letterlijk z'n laatste adem uit.
Vreselijk was dat.
Ik zocht een kleine auto die
veel comfortabele kilometers
op de snelweg kan maken.
Dat werd de Opel Adam
Slam. Een soort kart: 'ligt'
laag, dus lekker op de snel
weg. Op n december 2017 had
ik daar het meest profijt van.
Mark de J., de moordenaar van
Koen Everink, had in Utrecht
net 18 jaar cel horen eisen,
's Avonds wilde ik naar huis
maar er lag ontzettend veel
sneeuw en overal ijzei. Auto
rijden werd zéér afgeraden.
Met 50 kilometer per uur
reed ik over bijna verlaten
besneeuwde snelwegen
door een heftig winters
landschap veilig naar huis.
Heerlijke rit. 41
^P
<PS
«SS
£§S
°5=!
lbo
Wéér een auto van mijn
vader. Nu geërfd zeg
maar, want in 1995 over
leed hij, veel te vroeg. De
Buick had hij al ingeruild
voor een Nissan Sunny
en die nam ik dan maar.
Het waren mijn begin
jaren als journalist. Ik
racete wat af door het
Westland en Den Haag,
want nog zonder internet
loonde het de moeite echt
óveral heen te vliegen.
Een veranderde voor-
rangsregel op een indus
trieterrein luidde het
einde van de Sunny in. Ik
werd rechtsachter aan de
zijkant aangetikt en tolde
als een draaimolen in het
rond, daarbij drie gepar
keerde auto's rakend.
WG magazine 29
üjO
Oo
ccll
°LL|Z
LU O 12
=!nM
Ih- <f
UJ LU S
<CQLU
«50
LU LU LU
CO CÜ
LU CD 2
°OLU
