mijn oude huisarts uit Amsterdam me
te helpen. 'Ik moet straks op.' Hij zei: 'Als
ik je een spuit geef, dan val je vanavond
dood neer op het podium.' Natuurlijk had
die man gelijk, ik was te ver gegaan. Maar
als het kan, maak ik iets af. Ik ben een
doorzetter."
Het duurde twintig jaar voordat hij in
Carré opnieuw moest capituleren. „De
show was al bezig, ik kreeg geen adem
meer. Lastig voor een zanger. Het was een
acute luchtweginfectie of zo. Later haal
den we die show in, dat was een briljante
avond."
Altijd doorgaan, het is Frogers achilles
hiel. Kort na zijn succesjaar was hij zo
opgebrand dat hij zelfs niet meer wilde
zingen ('Dat is wel een beetje een hype
geworden hoor, zo lang zit ik nooit in een
dip') en vier jaar terug nog moest hij een
rustperiode inlassen. Het zijn herinne
ringen die Froger zelf liever luchtig weg
wuift. „Achteraf waren het lekkere va
kanties. Weet je, de meeste zangers
krijgen last van hun stem. Ik niet, ik heb
stalen stembanden. Ik ben altijd sterk
geweest. Acht keer liep ik de marathon
van New York en volgende week fiets ik
voor het goede doel van Londen naar Pa
rijs. Ik moet alleen altijd op mijn gewicht
letten, daar word ik weieens moe van."
Hij boekte niet alleen als eerste Neder
landse zanger De Kuip, hij was in 2004
ook de eerste met een show (vier avon
den) in de Amsterdam Arena. In de jaren
daarna gaf hij met de Toppers 45 concer
ten in het stadion, waardoor hij volgend
jaar bij de jubileumeditie (15de) voor de
vijftigste keer de Arena 'doet'. Ook dat
zegt niemand Froger na.
Prioriteiten
De vader van vier (zoon Danny en doch
ter Natascha uit zijn eerste huwelijk,
zoons Maxim en Didier met Natasja) en
grootvader van kleindochters Charlie (12)
en Kaycee (3) is er trots op, maar zoals dat
vaak gaat met ouder worden: de prioritei
ten veranderen. „Als ik één ding mocht
terugdraaien, dan zou ik meer tijd heb
ben besteed aan mijn kinderen. In de
jaren 90 dacht ik uitsluitend in muziek,
toen was er geen ander leven. Nu sta ik
morgenochtend lekker naast het hockey
veld voor mijn kleindochter. En morgen
avond ga ik na mijn optreden met mijn
drie zoons de kroeg in. Mannenavond.
In die jaren 90 was alles nieuw. Voor ik
het wist, zat ik in een rollercoaster en als
je daar uitstapt, maak je een doodsmak. Ik
stond in enen in De Kuip en kon moeilijk
zeggen: laat maar zitten, ik ga met mijn
kinderen naar het park."
Plotseling veert hij op: „Zeg, wil jij een
kop koffie?" Zonder het antwoord af te
wachten staat Froger al bij het apparaat.
Op hoger volume spreekt hij verder ter
wijl hij twee zwarte bakjes tapt. Het eer-
Opa
„Morgenochtend
sta ik lekker naast
het hockeyveld voor
mijn kleindochter."
magazine 11
