worstelt als trekpleister voor extreemrechts IÉ 15 De alp waar Hitier zijn Adelaarsnest en buitenhuis had, trekt niet alleen toeristen. Troef in de strijd tegen het oprukkend neonazismeiseen piepklein museum. slecht tegen ijle lucht. Voor hem was de bochtige weg met vijf tunnels er heen al een hel, laat staan de lift van 124 meter in de berg die hij ook nog moest nemen. De Führer zelf verbleef liever in zijn lagergelegen villa op de Obersalzberg, de Berghof. Nazibonzen als Martin Bormann en Hermann Göring bouwden er bui tenhuizen in de buurt. Uit angst voor bommen lieten ze in de berg een on dergronds netwerk van tunnels en bunkers uitgraven. Zo werd de Ober salzberg een belangrijk machtscen trum van het Derde Rijk, waar oor logsplannen en massamoorden wer den beraamd. Gebombardeerd De meeste nazimonumenten op de berg zijn in 2945 platgebombardeerd. Maar het Kehlsteinhaus staat er nog. Het Adelaarsnest dat in zoveel nazi- propaganda en oorlogsfilms figu reerde, is tegenwoordig een restau rant en toeristentrekpleister. Maar liefst 360.000 mensen beklimmen tussen mei en oktober de berg. Dat zij niet allemaal voor het uitzicht ko men, bewijzen de hakenkruizen die in de bomen om de ruïnes van Hit- Iers Berghof zijn gekerfd. Deze plek heeft altijd mensen getrokken die gefascineerd zijn door Hitier anaf de top van de Obersalzberg, op de grens tussen Duits land en Oostenrijk, is het uitzicht over de Beierse Alpen onover troffen. Een imposant decor voor een Grote Leider. Dat de nazi's juist deze plek uitkozen als theehuis voor Adolf Hitier, is dus niet zo gek. Alleen al de bouw van het Kehlsteinhaus, bovenop de steile rotsen, was een krachtig staaltje nazi-machtsvertoon. Het Kehlsteinhaus, beter bekend als Adelaarsnest, kon Hitier zelf ech ter niet bekoren. De dictator leed aan claustrofobie, hoogtevrees en kon „Deze plek heeft altijd mensen ge trokken die gefascineerd zijn door Hitier", zegt historicus Mathias Irlin ger van Dokumentation Ober salzberg, het museumpje vlakbij de ruïnes. „Vroeger waren het vooral skinheads. Nu zijn ze minder makke lijk te herkennen. Je merkt dat ze hier komen om de verkeerde reden door de provocerende vragen die ze stellen of discriminerende opmerkingen over bijvoorbeeld vluchtelingen." De educatiemedewerker van het museum maakt zich ook zorgen over de grote toename van het aantal tou ringcars uit Hongarije en Tsjechië op de berg. „De meeste bezoekers zijn vast gewoon geïnteresseerd in het uitzicht en de geschiedenis van deze plek. Maar het zijn toch landen waar extreemrechts veel aanhang heeft. Doordat het politieke klimaat veran dert, verandert ook het soort publiek dat hier komt." Duistere periode In plaats van een bedevaartsoord voor neonazi's moet de berg een plek worden waar mensen leren van die duistere periode in de geschiedenis. Het documentatiecentrum wordt momenteel verbouwd. Het gebouw tje van twee verdiepingen is veel te klein voor de 170.000 bezoekers die er in het zomerseizoen komen. Na de opening van de nieuwbouw, in 2020, hoeven zij niet langer op een kluitje langs de informatiepanelen te schui felen. „Hopelijk krijgen ze dan meer van de inhoud mee", zegt Irlinger. „De neonazi's zullen hier niks opste ken. Maar hier komen ook veel men sen die nooit een boek over het Derde Rijk lezen; gewone wande laars die voor het uitzicht en het Bei erse eten de berg op gaan. Al deze mensen kunnen we wél iets leren." De historicus hoopt dat in de toe komst ook de afgelegen ruïne van de Berghof en het Adelaarsnest onder deel worden van het educatiecen trum. „Dan kunnen we nog veel meer mensen uitleggen waarom onze democratie het waard is om voor te vechten." donderdag 27 september 2018 GO A Hitier ontvangt een delegatie van de Hit- lerjügend bij de Berg hof. Rechts: het Ade laarsnest. FOTO'S AFP, HOLLANDSE HOOGTE/ SÜDDEUTSCHE ZEITING -Historicus Mathias Irlinger Annemieke van Dongen Rotterdam/Berchtesgaden M Hitier met vriendin Eva Braun voor de Berghof. FOTO AP Dokumentation Obersalzberg, het museumpje dat vlakbij de ruïnes staat. fotohh/westend6igmbh

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 15